Ὁ δὲ Θεός, ὁ δοξάζων τοὺς αὐτὸν ἀντιδοξάζοντας, ἐδόξασεν αὐτὸν ὄχι μόνον ἐν οὐρανῷ ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ γῇ· ὅτι, καιομένου τοῦ σώματός του, μεγάλη καὶ θαυμαστὴ εὐωδία ἐξήρχετο ἀπὸ τὴν πυράν, ἡ ὁποία τοὺς μὲν πιστοὺς ἐπαρηγόρει καὶ ἐχαροποίει, τοὺς δὲ ἀπίστους ἐλύπει καὶ κατῄσχυνεν. Ὅθεν διὰ νὰ μὴ εἶναι καθαρὰ ἡ οὐράνιος ἐκείνη εὐωδία εἰς αἰσχύνην καὶ ἐντροπήν των, καὶ δι’ ἀτιμίαν καὶ καταφρόνησιν τοῦ Μάρτυρος, ἔρριψαν ἐντὸς τῆς πυρᾶς ἕνα χοῖρον νὰ καίηται ὁμοῦ μὲ τὸ μαρτυρικὸν σῶμα, διὰ νὰ ἀναδίδεται ἡ δυσοσμία τοῦ καιομένου κρέατος καὶ ὄχι ἡ εὐωδία τοῦ ἁγίου λειψάνου· ἀλλ᾽ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, διότι εὐθὺς ὡς ἔκαυσεν ἡ φλὸξ τὰ δεσμά, μὲ τὰ ὁποῖα εἶχον τὰ πόδια τοῦ ζῴου δεδεμένα, ἔτρεξεν ἐκεῖνο καὶ ἔφυγεν, ἔμεινε δὲ πάλιν ἡ προτέρα εὐωδία καθαρὰ καὶ ἀνεπίμικτος, μάλιστα δὲ περισσότερον ηὔξησεν εἰς δόξαν τοῦ Μάρτυρος καὶ αἰσχύνην τῶν Ἀγαρηνῶν. Ἀφοῦ δὲ ἔσβυσεν ἡ πυρά, ἐζήτησαν τὰ ὀστᾶ τοῦ Μάρτυρος οἱ Χριστιανοὶ καὶ εὑρόντες μερικὰ ἄκαυστα τὰ ἠγόρασαν μὲ χρήματα πολλά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα εὑρίσκεται ἕως τὴν σήμερον μέρος εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τὸν ὄντα εἰς τὴν Πηγάδαν, ὅπου καὶ ἡ μνήμη τοῦ Μάρτυρος Θεοφίλου τελεῖται, καὶ μέρος εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Τιμίου Προδρόμου εἰς τὴν Ἀτζικήν, καὶ μέρος εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ