Μαρτύρων, ὅπως αἰωνίως ἀγάλλεσαι». Ὁ δὲ νέος, ἀκούων ταῦτα, ἐσιώπα σεβόμενος τὸν πνευματικόν, ἡ καρδία του ὅμως κατεφλέγετο ὑπὸ τοῦ ἔρωτος τοῦ Μαρτυρίου· ὅθεν ἐξηκολούθει πάλιν τὸ ἔργον του· ἐκ δὲ τῶν χρημάτων, ἅπερ ἐκέρδιζεν, ἐκράτει μόνον τὰ ἀναγκαῖα εἰς αὐτόν, τὰ δὲ ἐπίλοιπα τὰ ἐμοίραζεν εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ οὕτω λοιπὸν διήρχετο τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του μὲ νηστείας καὶ ἀγρυπνίας ὁλονυκτίους· πολλάκις δὲ ἐπήγαινεν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ εἰς τὴν Ζωοδόχον Πηγὴν καὶ καθ’ ὅλην τὴν νύκτα παρεκάλει τὴν Πανάχραντον, διὰ νὰ τὸν ἐνδυναμώσῃ νὰ τελειώσῃ τὴν ζωήν του μὲ μαρτύριον.
Ὁπλισθεὶς λοιπὸν μὲ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπῆγεν εἰς τὸ προειρημένον βασιλικὸν πλοῖον· εὐθὺς δὲ ὡς εἶδον αὐτὸν οἱ σύντροφοί του ὥρμησαν κατ’ αὐτοῦ καὶ δέροντες τὸν ἔσυρον εἰς τὸ κριτήριον λέγοντες· «Αὐτὸς εἶχεν ἀσπασθῆ τὴν θρησκείαν μας καὶ τώρα τὴν ἠρνήθη». Ὁ δὲ μετὰ θάρρους ἔλεγεν· «Ἐγὼ Χριστιανὸς ἤμην καὶ εἶμαι, εἶμαι δὲ ἕτοιμος διὰ τὸν Χριστόν μου νὰ λάβω μύρια βάσανα». Εἷς ἐξ αὐτῶν, βλέπων τὸ τόσον θάρρος τοῦ Ἁγίου, ἐκτύπησεν αὐτὸν μὲ ἓν σίδηρον εἰς τὸ μέτωπον καὶ ἐχύθη ὁ δεξιός του ὀφθαλμός· ὁ δὲ Μάρτυς ηὐχαρίστει τὸν Κύριον, ὅστις ἠξίωσεν αὐτὸν νὰ πάσχῃ διὰ τὸ ὄνομά του. Ἐκεῖνος δὲ ὁ ἀλιτήριος πάλιν ἐκτύπησεν εἰς τὸ στόμα τὸν Μάρτυρα τόσον, ὥστε εὐθὺς ἔπεσον δύο τῶν ὀδόντων του· ἀλλ’ ὁ Μάρτυς πάλιν μὲ λαμπρὰν φωνὴν ἐκήρυττε τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν. Φθάσαντες δὲ εἰς τὸ κριτήριον τοῦ μουλᾶ, ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ κριτὴς διατί ἤλλαξε τὴν γνώμην του καὶ ἠσπάσθη ἄλλην θρησκείαν, τὴν ὁποίαν πρότερον ἠρνήθη, ὅπως λέγουσιν οἱ μάρτυρες, διατί δηλαδὴ ἠσπάσθη πάλιν τὸν Χριστιανισμόν. Τότε ὁ Ἅγιος ἀναβιβάσας τὸν νοῦν του εἰς τὸν Θεὸν καὶ ζητήσας τὴν θείαν βοήθειαν, ἀπεκρίθη μετὰ παρρησίας· «Ἐγώ, δικαστά, οὐδέποτε ἠρνήθην τὸν γλυκύτατόν μου Χριστόν, ἀλλὰ πιστεύω καὶ ὁμολογῶ αὐτὸν Θεὸν παντοδύναμον καὶ ποιητὴν τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ εἶμαι ἕτοιμος νὰ χύσω τὸ αἷμά μου καὶ ὄχι νὰ τουρκεύσω· μὴ γένοιτο ποτέ, Κύριέ μου».
Ταῦτα ἀκούσας ὁ δικαστὴς ὠργίσθη καὶ διέταξε νὰ δείρωσι τοὺς πόδας του μὲ τριακόσια ραβδίσματα καὶ λαβόντες αὐτόν, εὐθὺς ἐξετέλεσαν τὴν διαταγὴν αυτοῦ, ὥστε ἐκ τῶν ὀνύχων τοῦ Μάρτυρος ἔρρεε ποταμηδὸν τὸ αἷμα. Ὁ δὲ Ἅγιος ηὐχαρίστει μεγάλως τὸν Κύριον, παρακαλῶν αὐτὸν νὰ τὸν ἐνδυναμώσῃ ἵνα εἰς τὸ ἑξῆς τελειώσῃ καλῶς τὴν ὁδὸν τῆς ἀθλήσεως· εἶτα διέταξεν ὁ κριτὴς νὰ ὑπάγωσι τὸν Μάρτυρα