ΣΑΒΒΑΣ ὁ μέγας τὴν ἀρετὴν καὶ θαυμάσιος Πατὴρ ἡμῶν, κατήγετο ἀπὸ τὴν χώραν τῶν Καππαδοκῶν ἐκ τοῦ χωρίου τοῦ καλουμένου Μουταλάσκη, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἐγεννήθη ἐν ἔτει υλθ’ (439), ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ περιφανεῖς, οἵτινες ἐκαλοῦντο ὁ μὲν πατὴρ Ἰωάννης, ἡ δὲ μήτηρ Σοφία. Ὅταν δὲ ὁ παῖς ἔγινεν ἐτῶν πέντε, ἀπῆλθον οἱ γονεῖς του εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν δι’ ἀναγκαίαν τῆς στρατείας ὑπόθεσιν, διότι ὁ πατήρ του ἦτο στρατευμένος, αὐτὸν δὲ ἀφῆκαν μὲ ὅλην τὴν περιουσίαν των εἰς τὸν ἀδελφὸν τοῦ πατρός του, Ἑρμείαν ὀνόματι, διὰ νὰ μανθάνῃ γράμματα, εἰς περίπτωσιν δὲ θανάτου τῶν γονέων του, νὰ μείνῃ ὁ Σάββας, κληρονόμος εἰς τὴν περιουσίαν των. Ἀνετρέφετο λοιπὸν τὸ παιδίον εἰς τὸν οἶκον τοῦ θείου του· βλέπον ὅμως ὅτι ἡ γυνὴ ἐκείνου ἦτο κακόγνωμος καὶ φιλομόχθηρος καὶ μὲ ὀλίγην αἰτίαν ἐσκανδαλίζετο, ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὸν ἕτερον θεῖόν του, ἀδελφὸν καὶ αὐτὸν τοῦ πατρός του, ὀνόματι Γρηγόριον, μετὰ τοῦ ὁποίου ἐχρημάτισεν ὀλίγον καιρόν, πολιτευόμενος τοσοῦτον ἐνάρετα, ὥστε οἱ ὁρῶντες αὐτὸν ἐθαύμαζον, διότι δὲν ἔπαιζε ποσῶς ὡς τὰ ἄλλα παιδία, οὔτε ἄλλην τινὰ ἀταξίαν ἐτέλεσεν, ἀλλ’ ὡς γέρων φρόνιμος ἐγνωρίζετο.

Ἦτο δὲ ἐκεῖ πλησίον, εἴκοσι στάδια ἀπέχον ἀπὸ τὴν Μουταλάσκην, Μοναστήριόν τι Φλαβιαναὶ ὀνομαζόμενον. Ἐπειδὴ δὲ ὁ νέος ἀριστεὺς τοῦ Χριστοῦ εἶχε πόθον νὰ δουλεύσῃ διὰ τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ, καταφρονήσας πλοῦτο, χρήματα, σαρκὸς περιφάνειαν καὶ ὅλα ὅσα θέλγουσι τὰς ψυχὰς τῶν νέων καὶ μισήσας πᾶσαν σωματικὴν ἡδυπάθειαν διὰ τὸν ἔνθεον ἔρωτα, ἀπῆλθεν εἰς τὸ προαναφερθὲν Μοναστήριον καὶ παρεκάλει τὸν Προεστῶτα νὰ τὸν συναριθμήσῃ εἰς τὸ ποίμνιόν του καὶ νὰ τὸν κουρεύσῃ Μοναχόν. Ὁ δὲ Ἡγούμενος τὸν ὑπεδέχθη μετὰ χαρᾶς, βλέπων τὴν πολλὴν αὐτοῦ προθυμίαν καὶ θείαν ἔφεσιν. Οἱ θεῖοι ὅμως τοῦ Σάββα ἐπῆγαν εἰς τὴν Μονὴν καὶ μὲ διαφόρους λόγους καὶ προτροπάς, ἠγωνίζοντο νὰ τὸν ἀπομακρύνουν ἐκεῖθεν, λέγοντες, ὅτι καλύτερον ἦτο νὰ ὑπανδρευθῇ, νὰ ἀποκτήσῃ τέκνα καὶ νὰ ἀπολαύσῃ τὰ ἡδέα τοῦ βίου, παρὰ νὰ βασανίζεται μὲ τόσην σκληραγωγίαν καὶ ἄσκησιν. Ὁ δὲ Σάββας, ὡς νουνεχὴς ναὶ φρόνιμος, δὲν ἐσυλλογίσθη ποσῶς τὰ ψυχοβλαβῆ καὶ ἄστοχα λόγια αὐτῶν, ἀλλὰ προέκρινε νὰ εὑρίσκηται εἰς τὸν Οἶκον μᾶλλον τοῦ Θεοῦ, παρὰ νὰ συγκατοικῇ μὲ τοὺς συγγενεῖς του,