ὁ δὲ θεῖός του οὐδὲ κἄν τὴν ἀκοὴν ὑπέφερε, οὔτε ἐδέχετο τὸ τοιοῦτον, ἀλλ’ ἵστατο ἐναντιούμενος καὶ οὐδόλως συγκατένευεν, ὄχι δι᾽ ἄλλο αἴτιον, εἰμὴ μόνον διότι ἐφοβεῖτο μήπως, δίδων ὅλον τὸν ἑαυτόν του εἰς τὴν φροντίδα τῆς Ἐπισκοπῆς, ἀποκλείσῃ ἄπρακτον τὴν προαίρεσίν του, εἰς τὸ νὰ ἔχῃ αὐτὸς κάθε πρόνοιαν καὶ ἐπιμέλειαν τῆς Μονῆς των· καὶ ὅτι οὕτως ἔχει ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ προαίρεσις τοῦ Γέροντος τοῦτο εἶναι φανερὸν ἐκ τοῦ ὅτι ὁ θεῖος ἐκεῖνος Γέρων, τότε συγκατένευσε, τότε ἐδέχθη τὴν αἴτησιν τῶν Ζιχναίων, ὅταν ἔλαβεν ἔγγραφον παρ’ αὐτοῦ ὁμολογίαν, ὅτι ζῶντος καὶ μετὰ θάνατον τοῦ θείου του θὰ ἔχῃ αὐτὸς τὴν φροντίδα καὶ τὴν ἐπιμέλειαν τῆς Ἱερᾶς αὐτῶν Μονῆς.
Γενόμενος λοιπὸν Ἀρχιερεὺς ὁ Ἅγιος, ποῖος νοῦς νὰ ἐννοῄσῃ ἢ ποία γλῶσσα νὰ διηγηθῇ δύναται τοὺς κόπους, τοὺς μόχθους, τὰς ἀγρυπνίας, τὰς ὁποίας ἔκαμνε διὰ τὴν διοίκησιν, τὴν κυβέρνησιν τοῦ ἐμπιστευθέντος αὐτῷ ποιμνίου; Δὲν ἔδιδεν ὕπνον εἰς τοὺς ὀφθαλμούς του, οὐδὲ ἀνάπαυσιν εἰς τοὺς κροτάφους του κατὰ τὸ Δαβιτικὸν (Ψαλμ. ρλα’ 4), ἀλλὰ πάντα καὶ ἐποίει καὶ ἔλεγε διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου του, ὁδηγῶν εἰς τὰς σωτηρίους νομὰς καὶ διαφυλάττων αὐτὸ ἀπὸ τοὺς ὀδόντας τοῦ νοητοῦ λύκου ἀβλαβὲς καὶ ἀλύμαντον, ἄλλοτε μὲ διδασκαλίας καὶ ἄλλοτε μὲ ἀπειλάς, ἑνώνων τὸ πικρὸν μὲ τὸ γλυκὺ κατὰ τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην. Τοιαύτην προστασίαν τοῦ ποιμνίου του μετεχειρίζετο καὶ ὅμως παρ’ ὅλα ταῦτα καὶ τῆς ἐπιμελείας τῆς Μονῆς αὐτοῦ δὲν ἀπελείπετο, καίτοι ζῶντος εἰσέτι τοῦ θείου του. Τούτου δὲ ἐκδημήσαντος πρὸς τὸν ποθούμενον Κύριον, διανύσαντος δι’ ἰσαγγέλου πολιτείας τὸν βίον αὐτοῦ, ὁ Ὅσιος οὗτος Πατὴρ ἡμῶν Ἰωάννης, κάμνων παραίτησιν ἀπὸ τῆς Ἐπισκοπῆς του, κατὰ τὴν ἔγγραφον αὐτοῦ πρὸς τὸν θεῖόν του ὑπόσχεσιν, ἔμεινεν εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τὴν ὁποίαν Μονὴν ἀνεδέχθη εἰς κλῆρον θεῖον παρὰ τοῦ θείου του μετονομασθεὶς διὰ τοῦ θείου καὶ Ἀγγελικοῦ Σχήματος ἀπὸ Ἰωακεὶμ ποὺ ἐκαλεῖτο πρότερον Ἰωάννης.
Εὑρὼν δὲ ὁ Ἅγιος τὴν Μονὴν ὡς μόνον Ναὸν ἔχουσαν τὸ νῦν Παρεκκλήσιον, τὸ ὁποῖον τὴν σήμερον παλαιὸς Πρόδρομος ὀνομάζεται, καὶ κέλλας τινὰς εἰς μοναδικὴν κατοικίαν τῶν παρὰ τοῦ θείου του συναχθέντων ἱερῶν ἀνδρῶν, ἀνήγειρεν ἐκ θεμελίων Ναόν, τὸν ἤδη ὑπάρχοντα ὡς Καθολικὸν τῆς Μονῆς εἰς τὸ ὄνομα καὶ αὐτὸν τοῦ Τιμίου ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.