ἡ Θεοτόκος ὅμως ἐφάνη εἰς τὸν Ἐπίσκοπον, καὶ τοῦ λέγει· «Γνωρίζεις ποία εἶμαι ἐγώ;». Ὁ δὲ Ἐπίσκοπος (διότι ἦτο πνευματοφόρος) λέγει· «Σὲ γνωρίζω, τὴν Μητέρα τῆς Ζωῆς, τοῦ Κυρίου, λέγω, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». Καὶ ἡ Θεοτόκος εἶπε· «Λοιπὸν κατάλαβε ἐκεῖνα ὅπου σὲ προστάζω, καὶ προσπάθει νὰ τὰ τελειώσῃς. Σήμερον ἔρχεται πρὸς σὲ ἄνθρωπος, τοῦ ὁποίου τὸ σημεῖον εἶναι ἓξ δάκτυλοι τῆς δεξιᾶς του χειρός. Τοῦτον χειροτόνησον Ἱερέα τοῦ Ναοῦ μου εἰς τὸ ὄρος Μελᾶ, πέμπων αὐτὸν ἀμέσως ἐκεῖ».

Ταῦτα εἰποῦσα ἡ Θεοτόκος εὐθὺς ἀνεχώρησεν. Ὁ δὲ Ἀρχιερεύς, κοινολογῶν τὸ πρωῒ εἰς τοὺς ἐκκλησιασθέντας τὴν ὀπτασίαν, ἀνέμενε τὴν ἔλευσιν τῆς ἡμέρας, ἵνα ἴδῃ τὴν ἔκβασιν τοῦ ὁράματος. Μετὰ τὴν λειτουργίαν λοιπὸν ὡμίλει εἰς τὸ προαύλιον τῆς Ἐκκλησίας μὲ τοὺς κληρικούς του, ὅτε ἰδοὺ ἔρχεται χωρικὰ ἐνδεδυμένος ὁ Χριστοφόρος, καὶ προσπίπτων κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς τὸν Ἀρχιερέα, ἀφοῦ ἠγέρθη, ἥπλωσε τὴν δεξιάν του χεῖρα καὶ λέγει· «Γνωρίζεις, δέσποτα, ταύτην τὴν χεῖρα;». Ἐκεῖνος δὲ ἀναγνωρίσας αὐτὸν ὅτι εἶναι ἐκεῖνος ὅπου εἶδεν εἰς τὸν ὕπνον του, στραφεὶς λέγει εἰς τὸν λαόν· «Ἰδού, τέκνα, ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον μοῦ ἀπεκάλυψε καθ’ ὕπνον ἡ Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων καὶ μοῦ ἐλάλησε δι’ αὐτόν». Ἔπειτα πλησιάζων λέγει πρὸς αὐτόν· «Πόθεν ἦλθες, ἀδελφέ;». Ἐκεῖνος δὲ τοῦ διηγήθη λεπτομερῶς ὅλα τὰ γενόμενα, ὡς ἀνωτέρω τὰ προείπομεν, καὶ ὅτι μὴ δυνάμενος νὰ ἐναντιωθῇ εἰς τὴν οὐράνιον ἀποκάλυψιν ἦλθεν. Ὁ δὲ Ἀρχιερεὺς ἀκούσας ὅλα ταῦτα ἐδόξασε τὸν Θεὸν καὶ παραλαβὼν τὸν Χριστοφόρον, τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸν ἐχειροτόνησε Διάκονον, καὶ τὴν τρίτην Ἱερέα, δώσας δὲ εἰς αὐτὸν τὰ ἱερατικὰ ἐνδύματα καὶ τὰς εὐχὰς τῆς θείας λειτουργίας μὲ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, τὸν ἀπέστειλεν ὀπίσω μὲ εἰρήνην.

Ἐπιστρέψας ὁ Ὅσιος εἰς τὸν ἀγρὸν ὅπου ὤργωνεν, εὗρε τὰ ζῷα ὅπως τὰ ἄφησε, καὶ ἔστεκον ἐκεῖ καλοθρεμμένα καὶ ἐμηρύκαζον. Ἐθαύμαζεν ὅθεν ἀπορῶν, πῶς παρέμειναν ἓξ ἡμέρας χωρὶς τροφήν, καὶ χωρὶς νὰ κατασπαραχθοῦν ἀπὸ τοὺς λύκους, μὴ ὄντος οὐδενὸς φύλακος, ἢ πῶς κανεὶς ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς του δὲν τὰ εὗρε, νὰ τὰ ὁδηγήσῃ εἰς τὴν οἰκίαν του. Ἐκεῖ δὲ ὅπου ἐσυλλογίζετο αὐτά, ἰδοὺ πάλιν τὸν περιέλαμψε φῶς, καὶ γνωρίζων ὅτι εἶναι πάλιν παρουσία τῆς Θεοτόκου, κύπτων προσεκύνησε καὶ εὐθὺς ἀκούει· «Καλῶς ἦλθες, τέκνον Χριστοφόρε! ἐτελείωσες ἐκεῖνα ὅπου σὲ ἐπρόσταξα;». Λέγει ἐκεῖνος· «Καθὼς ἐπρόσταξες, Δέσποινα, καὶ εὐώδωσεν ἡ δεξιά σου, ἰδοὺ ἔγιναν».