Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἁρμόζουν εἰς τὸν Χριστόν, ἐκεῖνα προσέφερες εἰς τὸν Χριστόν, καὶ οὕτω ἥνωσας μετ᾽ Αὐτοῦ τὴν ἁρμόζουσαν πρὸς Αὐτὸν πρᾶξιν. Διότι ἔργον τοῦ λόγου εἶναι τὸ νὰ λαλῇ καὶ ἔργον τοῦ διδασκάλου εἶναι τὸ νὰ διδάσκῃ καὶ ἔργον τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ νὰ λέγῃ ὅσα εἶναι ὠφέλιμα διὰ τοὺς ἀκροωμένους τοὺς λόγους του. «Ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε» (ἐνθ’ ἀνωτ.). Ὢ τῆς ἀνυπερβλήτου φιλανθρωπίας Αὐτοῦ. Ἐκεῖ ὅπου ἐλιθοβολεῖτο, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὸν ἐλιθοβολοῦσαν ἐπλούτιζε μὲ τὴν διδασκαλίαν του. «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκεν» (αὐτόθι). Ἐκεῖ ὅπου ἀνεγινώσκετο ὁ Νόμος τοῦ Μωυσέως, ἐκεῖ ὁ Χριστὸς παρέθετε τὰ διδάγματα τῆς Χάριτος, ὄχι διὰ τῆς καταργήσεως τοῦ Νόμου, ἀλλὰ διὰ τῆς συμπληρώσεως τοῦ Νόμου. Ὁ ἴδιος ἐφώναξεν εἰς τὸ Εὐαγγέλιον· «Δὲν ἦλθον διὰ νὰ καταργήσω τὸν Νόμον, ἀλλὰ διὰ νὰ τὸν συμπληρώσω» (Ματθ. ε’ 17). Καὶ ὁ Παῦλος, διὰ τοῦ στόματος τοῦ ὁποίου ὡμίλει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, λέγει, ὅτι ὁ Χριστὸς ἔδωσε τέλος εἰς τὴν ἰσχὺν τοῦ Νόμου καὶ ὁ καθεὶς δικαιοῦται πλέον διὰ τῆς πίστεως.
«Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε» (Ἰωάν. ζ’ 14), δεικνύων εἰς ὅλους τὸν τόπον τῆς προσευχῆς, διδάσκων ὁ Λόγος τὸν λόγον τῆς διδασκαλίας Του ἐκεῖ ὅπου ἦτο συνηθροισμένον τὸ πονηρὸν συνέδριον. Ὁ κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ Ἱερεὺς ἀνέβη εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε, καὶ πολλοὶ μὲν τὸν ἤκουον, ἀλλ᾽ οὐδεὶς ἐκ τῶν Ἰουδαίων κατενόει τὴν διδασκαλίαν Του. Αὐτοὺς ἐννοοῦσε καὶ ὁ Προφητάναξ Δαβὶδ ὅταν ἔλεγεν· «Ὀφθαλμοὺς ἔχουσι καὶ οὐ βλέπουσιν· ὦτα ἔχουσι καὶ οὐκ ἀκούουσι» (Ψαλμ. ρλδ’ 16). Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε, στηλιτεύων διὰ τῶν θείων Αὐτοῦ λόγων τὴν μωρίαν τῶν θεομάχων Ἰουδαίων. Ἀνέβη εἰς τὸ ἱερὸν διὰ νὰ ἁπλώσῃ τὰ δύκτια τῆς οὐρανίου διδασκαλίας Του καὶ συλλάβῃ δι᾽ αὐτῶν λογικὸν ἐξ ἀνθρώπων κυνήγιον. Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερόν, ἀλλ’ οἱ Ἰουδαῖοι κατέβησαν ὡς πρὸς τὴν πίστιν. Ἐνῷ ἡ ἑορτὴ εὑρίσκετο εἰς τὸ μέσον της, ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε.
Ἀποροῦσαν λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγον· «Πῶς αὐτὸς γνωρίζει γράμματα χωρὶς νὰ μάθῃ γράμματα;» (Ἰωάν. ζ’ 15). Ἐθαύμαζον, ἀλλὰ δὲν ἐπίστευον ἔμενον κατάπληκτοι ἐμπρὸς εἰς τὴν ὑπερβολὴν τῆς σοφίας, ἀλλὰ δὲν μετέβαλλον τὴν γνώμην των, ἐπειδὴ ἦσαν γεμᾶτοι ἀπὸ κακίαν.