Ὅθεν ἤρχισαν τὸ ἔργον τὴν κζ’ (27ην) Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1833· ἀνασκαφῆς δὲ γενομένης καὶ τῶν θεμελίων τοῦ ἀρχαίου Ναοῦ εὑρεθέντων, ἀνηγέρθη, διὰ νεωτέρας ἀδείας βασιλικῆς, ὄχι μόνον τὸ τῆς Πηγῆς τοῦ ἁγιάσματος παρεκκλήσιον, λαμπρότερον τοῦ προτέρου, ἀλλὰ καὶ ἕτερος νέος ἐπὶ τῶν θεμελίων τοῦ παλαιοῦ μέγιστος, περικαλλέστατος, καὶ μεγαλοπρεπέστατος Ναός. Καὶ τὰ μὲν θεμέλια τούτου κατεβλήθησαν τῇ ιδ’ (14ῃ) Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1833, τὸ δὲ ἔργον ἀπηρτίσθη τῇ λ’ (30ῃ) Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 1834. Κατὰ δὲ τὴν β’ (2αν) Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1835, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Κωνστάντιος ὁ Β’ (1834-1835), ἔχων συλλειτουργοὺς καὶ δώδεκα τῶν προκρίτων Ἀρχιερέων, μετὰ μεγάλης ἐκκλησιαστικῆς παρατάξεως καὶ ἀπείρου πλήθους Χριστιανῶν ἐτέλεσε τὰ Ἐγκαίνια τοῦ ἱεροῦ τούτου Ναοῦ, εἰς δόξαν τῆς Ὑπεραγίας ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἧς ταῖς Ἁγίαις πρεσβείαις ρυσθείημεν καὶ ἡμεῖς ἀπὸ πάσης σωματικῆς καὶ ψυχικῆς ἀσθενείας καὶ ἀξιωθείημεν τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἀμήν.