Μετὰ ταῦτα οἱ Τοῦρκοι ἐπυρπόλησαν τὴν Ἱερὰν Μονήν, τὰ ἴχνη καὶ ἡ μνήμη τῆς ὁποίας ἐσβήσθησαν εἰς τὴν λήθην τῶν κατοπινῶν αἰώνων, ἄνευ γραπτῶν μνημείων καὶ φήμης.
Παρήλθον πεντακόσια ἔτη ἀπὸ τὰ γεγονότα τῶν ἱερῶν μαρτυρίων τούτων, ὅταν κατὰ τὸ χρονικὸν διάστημα 1959-1962 καὶ συμφώνως πρὸς τὴν ἄγνωστον Θείαν βούλησιν, ἐγένετο ἀποκάλυψις περὶ τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων τῶν Καρυῶν. Κατ’ ἐκεῖνα τὰ ἔτη, ἓν πλῆθος ἁπλῶν συγχρόνων κατοίκων τῆς νήσου Λέσβου εἶδον ἐνύπνια ὁράματα τῶν Ἁγίων, οἵτινες ἀπεκάλυψαν τὸ ἱστορικὸν τῶν ἀγνώστων μαρτυρίων των, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν περὶ τοῦ ἀρχαιοτέρου μαρτυρίου τῆς Ὁσιομάρτυρος Ὀλυμπίας. Εἰς τὰ ὁράματα οἱ Ἅγιοι ὑπέδειξον καὶ τὴν τοποθεσίαν τῶν τιμίων λειψάνων των, ἵνα φανῇ ἡ ἀλήθεια περὶ τῆς ὑπάρξεώς των καὶ ἐπαληθευθοῦν τὰ ἀποκαλυπτόμενα. Εἰς δὲ τὴν τοποθεσίαν τῶν Καρυῶν, ἔνθα εὑρίσκετο τὸ δὶς μαρτυρικὸν μοναστήριον, ἀνηγέρθη μετὰ τὸ 1962 μεγάλη καὶ περίλαμπρος νέα γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ραφαήλ, ὅπου καὶ φυλάσσονται τὰ θαυματουργὰ τίμια λείψανα τῶν Ἁγίων, προσκυνούμενα καὶ τιμώμενα ὑπὸ πλήθους προσκυνητῶν.
Ἀπειράριθμα εἶναι τὰ θαύματα ἅτινα ἐπιτελέσθησαν ὑπὸ τῶν τριῶν νεοφανῶν μαρτύρων καὶ ὁδήγησαν εἰς τὴν ἀναγνώρισιν καὶ τὴν τίμησιν των παρὰ τοῦ χριστεπωνύμου λαοῦ ὥστε, ἐὰν ἐγράφοντο ὅλα, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποτελεσθῇ ἰδιαίτερος τόμος. [1] Αὐτὴ ἡ ραγδαία καὶ ἄμεσος ἀνάδειξις τῶν Ἁγίων τούτων εἰς τὴν λαϊκὴν συνείδησιν καὶ πολὺ πέραν τῶν τοπικῶν ὁρίων, ὁδήγησεν εἰς τὴν ἐπίσημον ἔνταξίν των εἰς τὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μὲ ἀπόφασιν τῆς Ἱερὰς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῇ 11ῃ Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1970.