Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Κυριακῇ μετὰ τὴν Πεντηκοστήν, τὴν τῶν ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης ἐν Ἀσίᾳ, Λιβύῃ καὶ Εὐρώπῃ, Βορρᾷ τε καὶ Νότῳ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ἑορτὴν ἑορτάζομεν.

Λοιπόν, διὰ νὰ τιμήσωμεν καὶ αὐτοὺς πρεπόντως καὶ νὰ ἔχωμεν καὶ τὴν παρ’ ἐκείνων βοήθειαν καὶ ἀντίληψιν, διώρισεν ἡ μήτηρ ἡμῶν Ἐκκλησία νὰ ἐπιτελῶμεν μίαν κοινῶς τῶν ἁπάντων ἑορτὴν καὶ ἐν ταὐτῷ νὰ γίνηται ἡ αὐτὴ ἑορτὴ καὶ δι’ ἐκείνους οἵτινες μετὰ ταῦτα ἢ μαρτυρήσουν ἢ ἁπλῶς ἁγιάσουν. Λέγουσι προσέτι ὅτι καὶ Λέων Ϛ’ ὁ εὐσεβέστατος βασιλεὺς (886-912), ὁ ἐπονομαζόμενος Σοφός, ἠθέλησε νὰ τιμήσῃ ὡς ἁγίαν τὴν πρώτην αὐτοῦ σύζυγον τὴν Θεοφανώ, ἀλλὰ δὲν ἐπένευσε τότε εἰς τὴν βουλήν του ἡ Ἐκκλησία· ὅθεν ἔκτισε Ναὸν περικαλλέστατον τῶν Ἁγίων Πάντων καὶ εἶπεν· «Ἂν εἶναι καὶ ἡ Θεοφανὼ Ἁγία, ἂς ἑορτάζεται μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων».

Εἶναι δὲ τὸ περισσότερον καὶ τὸ κυριώτερον αἴτιον τῆς ἑορτῆς ταύτης, καθὼς καὶ παντὸς, ἑορταζομένου Ἁγίου, ἡ παρακίνησις ἡμῶν τῶν ζώντων πρὸς μίμησιν τῶν ἑορταζομένων. Νὰ βιασθῶμεν δηλαδὴ καὶ ἡμεῖς νὰ κατορθώσωμεν τὴν ἀξιέπαινον ζωὴν ἐκείνων τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων δούλων τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Εἰς τοῦτο καὶ ὁ Προφητάναξ Δαβὶδ ἀποβλέπων λέγει· «Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου ὁ Θεὸς» (Ψαλμ. ρλη’ 17). Ὁ δὲ θεῖος Ἀπόστολος, ἀπαριθμῶν τὰ κατορθώματα τῶν Ἁγίων καὶ τὴν μνήμην αὐτῶν προβάλλων εἰς ἡμᾶς ὡς παράδειγμα, πρὸς ἀποστροφὴν μὲν τῶν γηΐνων πραγμάτων καὶ τῆς ἁμαρτίας, μίμησιν δὲ τῆς ὑπομονῆς αὐτῶν καὶ ἀνδρείας εἰς τοὺς ἀγῶνας τῆς ἀρετῆς, οὕτω λέγει· «Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος Μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα» (Ἑβρ. ιβ’ 1).

Ἐκ τῆς διδασκαλίας λοιπὸν τῶν θείων Γραφῶν καὶ τῆς ἀποστολικῆς παραδόσεως ὁδηγηθέντες ἡμεῖς οἱ εὐσεβεῖς τιμῶμεν ἅπαντας τοὺς φίλους τοῦ Θεοῦ, τοὺς Ἁγίους, ὡς φύλακας τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ὡς ἀρετῆς λαμπρὰ παραδείγματα, ὡς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως εὐεργέτας. Καὶ ἕκαστον μὲν τῶν γνωρίμων Ἁγίων τιμῶμεν εἰδικῶς εἴς τινα τοῦ ἐνιαυτοῦ ἡμέραν, ὡς φαίνεται εἰς τὸ Μηνολόγιον· ἐπειδὴ ὅμως πολλοὶ εἶναι ἄγνωστοι, ὡς ἀνωτέρω εἴπομεν, καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ἐπολλαπλασιάσθη κατὰ καιροὺς καὶ ἔτι πολλαπλασιάζεται καὶ δὲν θὰ παύσῃ πληθυνόμενος ἕως τῆς συντελείας, διὰ τοῦτο ἡ μήτηρ ἡμῶν Ἐκκλησία ἔταξεν, ὅπως ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐπιτελοῦμεν καὶ πάντων τῶν Ἁγίων κοινὴν μνήμην, ἥτις εἶναι ἡ παροῦσα ἑορτή.