Τοῦτο τὸ θαῦμα τινὲς ἐξήγησαν, ὅτι λαλούντων τῶν Ἀποστόλων τὴν ἰδικήν των πάτριον φωνήν, ἤτοι τὴν Ἑβραϊκήν, οἱ ἄνθρωποι οἵτινες ἦσαν ἑκεῖ συνηγμένοι ἀπὸ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου, Πάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ Μεσοποταμῖται, ἕκαστος μὲ τὴν ἰδικήν του γλῶσσαν καὶ ὄχι τὴν Ἑβραϊκήν, τοὺς ἤκουον, ἤτοι κατενόουν τὶ ἔλεγον. Ἀλλ’ ὁ Θεολόγος Γρηγόριος καὶ μετ’ αὐτοῦ οἱ ἄλλοι πάντες λέγουσιν, ὅτι ἡ ἐξήγησις αὕτη δίδει τὸ θαῦμα εἰς τοὺς ἀκούσαντας καὶ ὄχι εἰς τοὺς Ἀποστόλους, καθὼς ἦτο ἡ ἀλήθεια. Διότι οἱ Ἅγιοι Ἁπόστολοι ἐκτὸς ἀπὸ ἄλλα χαρίσματα ἔλαβον καὶ τὸ χάρισμα νὰ ὁμιλοῦν ὅλας τὰς γλώσσας. Διὰ τοῦτο δὲ καὶ ἦτο μέγα τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διότι ἐκεῖνοι οἵτινες δὲν ἐγνώριζον ἄλλην γλῶσσαν εἰμὴ μόνον τὴν Ἑβραϊκήν, κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν αἵφνης ἐλάλουν τὰς διαφόρους γλώσσας καὶ ἤκουον πάντες ὅσοι εἶχον συναχθῆ ἀπὸ τὰ τετραπέρατα τοῦ κόσμου διὰ τὸ Πάσχα εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐσυνάζοντο δὲ τότε ὅλοι ἐκεῖ, διότι δὲν ἦτο συγκεχωρημένον εἰς αὐτοὺς νὰ ἑορτάζουν τὸ Πάσχα εἰς ἄλλον τόπον, ἐκτὸς ἁπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὡμίλει λοιπὸν ἕκαστος ἐκ τῶν Ἀποστόλων τὰς ξένας γλώσσας· εἰς τοῦτο δὲ πρεπόντως ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνήργησε, διότι ἔμελλον νὰ ἐξέλθωσι διὰ νὰ κηρύξωσι τὴν Πίστιν εἰς τὰ ἔθνη τὰ ἀλλόγλωσσα καὶ ἔπρεπε νὰ κηρύττουν εἰς αὐτὰ ὄχι μὲ τὴν Ἑβραϊκήν, τὴν ὁποίαν δὲν ἐγνώριζον ἐκεῖνοι, ἀλλὰ μὲ τὴν ἰδικήν των μὲ τὴν ὁποίαν ἐγεννήθησαν.

Ἐν εἴδει δὲ γλωσσῶν κατῆλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἵνα φανερωθῇ ὅτι ἴδιον καὶ οἰκεῖον τοῦ ζῶντος Λόγου εἶναι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἢ ὅτι καὶ οἱ Ἁπόστολοι μὲ γλῶσσαν ἔμελλον νὰ διδάξουν καὶ νὰ ἑλκύσουν τὸν κόσμον πρὸς ἐπίγνωσιν καὶ ἑνότητα, τὸ ἐναντίον τοῦ μερισμοῦ τῶν γλωσσῶν ἐπὶ τῆς πυργοποιΐας. Πύριναι δὲ ἦσαν αἱ γλῶσσαι ἐκεῖναι ἵνα δῆλον γένηται, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι πῦρ καταναλίσκον. Συγχρόνως δὲ καὶ τὴν κάθαρσιν ἐδήλου, ὅτι καθαρτικὸν εἶναι τὸ πῦρ. Ἐν ἑορτῇ δὲ μεγάλῃ ἔγινεν ἡ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπιφοίτησις καὶ μάλιστα μεγάλην καὶ ἐπίσημον, διὰ νὰ γίνῃ πανταχοῦ τὸ πρᾶγμα ἐξακουστόν, ἐπειδὴ ἦτο ἄπειρον πλῆθος ἀνθρώπων ἁπανταχόθεν συναθροισθέντων καὶ νὰ θαυμάσωσι βλέποντες καὶ ἀκούοντες τὰ παράδοξα, ἵνα καὶ οἱ ἴδιοι ἀντὶ τῶν Ἀποστόλων ἐπιστρέφοντες εἰς τὰς πατρίδας αὐτῶν γίνωσι κήρυκες τῆς ἀληθείας. Παρατηροῦσι δὲ καλῶς καὶ τοῦτο οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὅτι ὡσεὶ πυρός, ἤτοι ὡς πυρός, εἶπεν ο ἱερὸς Λουκᾶς, διὰ νὰ μὴ νομίσῃ τις, ὅτι πυρὸς φύσιν ἔχει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἄπαγε. Μὴ στοχασθῇ τις ὑλικόν τι ἢ σωματικὸν περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλ’ οὕτως ἐφάνη, διὰ τὰ ἀνωτέρω αἴτια.