Εἰ­κο­νο­γρα­φι­κῶς ἡ πα­ρά­στα­σις τῶν τρι­ῶν προ­σώ­πων τῆς Πα­να­γί­ας Τρι­ά­δος δὲν εἶ­ναι σύ­νη­θες θέ­μα δι­ὰ τὴν βυ­ζα­ντι­νὴν ἁ­γι­ο­γρα­φί­αν. Πα­ρὰ τοῖς βυ­ζα­ντι­νοῖς ἡ Ἁ­γί­α Τρι­ὰς συμ­βο­λί­ζε­ται συ­νή­θως δι­ὰ τῆς πα­ρα­στά­σε­ως τῆς φι­λο­ξε­νί­ας τοῦ Ἀ­βρα­άμ. Ἐν αὐ­τῇ εἰ­κο­νί­ζο­νται τὰ τρί­α πρό­σω­πα τῆς Ἁ­γί­ας Τρι­ά­δος ἐν σχή­μα­τι Ἀγ­γέ­λων, ὡς ἐ­νε­φα­νί­σθη­σαν εἰς τὸν Ἀ­βρα­ὰμ ἐν τῇ δρυΐ τῇ Μαμ­βρῇ, κα­θὼς λέ­γει ἡ Γρα­φή· «Ὤ­φθη δὲ, αὐ­τῷ ὁ Θε­ὸς πρὸς τῇ δρυ­ῒ τῇ Μαμ­βρῇ, κα­θη­μέ­νου αὐ­τοῦ ἐ­πὶ τῆς θύ­ρας τῆς σκη­νῆς αὐ­τοῦ με­σημ­βρί­ας. Ἀ­να­βλέ­ψας δὲ τοῖς ὀ­φθαλ­μοῖς αὐ­τοῦ εἶ­δε, καὶ ἰ­δοὺ τρεῖς ἄν­δρες εἱ­στή­κει­σαν ἐ­πά­νω αὐ­τοῦ.­.­.» (Γεν. ι­ηʹ 12 καὶ ἑ­πόμ.­). Ἐν τῇ πε­ρι­κο­πῇ τα­ύ­τῃ τῆς Πα­λαι­ᾶς Δι­α­θή­κης ὑ­πο­τυ­ποῦ­ται ὡς ἄ­ρι­στα ἡ τρι­α­δι­κό­της τοῦ ἑ­νὸς Θε­οῦ. Ἐ­νῷ δη­λα­δὴ πε­ρὶ τοῦ ἑ­νὸς καὶ μό­νου ἀ­λη­θι­νοῦ Θε­οῦ ὁ­μι­λεῖ ἡ Γρα­φή· «Ὤ­φθη δὲ αὐ­τῷ ὁ Θε­ός», τρί­α πρό­σω­πα βλέ­πει καὶ φι­λο­ξε­νεῖ ὁ Ἀ­βρα­άμ, ἀλ­λὰ καὶ πρὸς τὰ τρί­α αὐ­τὰ πρό­σω­πα, τὰ ὁ­ποῖ­α βλέ­πει, ὡς πρὸς ἓν ἀ­πευ­θύ­νε­ται πρό­σω­πον λέ­γων· «Κύ­ρι­ε, εἰ ἄ­ρα εὗ­ρον χά­ριν ἐ­να­ντί­ον σου.­.­.» (αὐτ. 3) καὶ οὕ­τω κα­θ’ ἑ­ξῆς. Ἐν τῇ πα­ρα­στά­σει τῆς φι­λο­ξε­νί­ας τα­ύ­της τοῦ Ἀ­βρα­ὰμ τὰ εἰ­κο­νι­ζό­με­να ὡς Ἄγ­γε­λοι τρί­α πρό­σω­πα τῆς Ἁ­γί­ας Τρι­ά­δος κά­θη­νται εἰς τὴν τρά­πε­ζαν τῆς φι­λο­ξε­νί­ας, πα­ρ’ αὐ­τὴν δὲ ὑ­πη­ρε­τοῦ­σιν ὁ Ἀ­βρα­ὰμ καὶ ἡ Σά­ρα. Ἡ τῆς ἀπέναντι σε­λί­δος εἰ­κὼν πα­ρε­λή­φθη ἐκ φο­ρη­τῆς εἰ­κό­νος ἀ­πο­τε­θι­σαυ­ρι­σμέ­νης ἐν τῷ Βυ­ζα­ντι­νῷ μου­σε­ί­ῳ Ἀ­θη­νῶν και εἶ­ναι ἔρ­γον τοῦ Ι­Εʹ αἰ­ῶ­νος. Δι­ὰ τῆς τοι­α­ύ­της ὡς συ­νή­θως ἀ­πει­κο­νί­σε­ως ἀ­πέ­δι­δον οἱ Βυ­ζα­ντι­νοὶ τὰ τρί­α πρό­σω­πα τῆς Ἁ­γί­ας Τρι­ά­δος καθὼς δηλοῖ καὶ ἡ ἐπιγραφὴ ἐπὶ τῆς εἰκόνος· «Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ - ΤΗΣ ΖΩΑΡΧΙΚΗC ΤΡΙΑΔΟC ΦΑΝΕΡΩCΙC». Ὁ τύ­πος ἀ­πει­κο­νί­σε­ως αὐ­τῶν, τοῦ μὲν Πα­τρὸς ὡς πα­λαι­οῦ τῶν ἡ­με­ρῶν πρὸς τὰ δε­ξι­ὰ τῆς εἰ­κό­νος κα­θη­μέ­νου, τοῦ δὲ Υἱ­οῦ δε­ξι­ό­θεν τοῦ Πα­τρὸς κα­θη­μέ­νου καὶ τοῦ Ἁ­γί­ου Πνε­ύ­μα­τος ἐν εἴ­δει Πε­ρι­στε­ρᾶς ἄ­νω­θεν κα­τερ­χο­μέ­νου, εἶ­ναι νε­ω­τέ­ρας ἐ­μπνε­ύ­σε­ως καὶ δὴ δυ­τι­κῆς, εἰσελθοῦσα εἰς τὴν νεωτέραν Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ προσκυνούμενη πλέον ἐξίσου μετὰ τοῦ ἀρχαιοτέρου Βυζαντινοῦ τύπου τῆς Φιλοξενίας τοῦ Ἀβραάμ. Δεῖγμα τοι­α­ύ­της ἐ­ξει­κο­νί­σε­ως τῆς Ἁ­γί­ας Τρι­ά­δος πα­ρα­θέ­το­μεν ἐν σε­λί­δι 339, ἥ­τις εἶ­ναι φο­ρη­τὴ εἰ­κὼν με­τα­βυ­ζα­ντι­νῆς τέ­χνης τοῦ ΙϚʹ αἰ­ῶ­νος, εὐ­ρί­σκο­μέ­νη εἰς τὸ ἐν Ἀ­θή­ναις μου­σε­ί­ον Μπε­νά­κη.