Ἀποκριθεὶς εἶπεν ὁ δαίμων· «Οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος ἦλθον πρὸς τὸν Κύνωπα καὶ εἶπον πολλὰ κακὰ περὶ σοῦ, παρακαλέσαντες αὐτὸν ὅπως εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν καὶ θανατώσῃ σε· οὗτος ὅμως δὲν κατεδέχετο, λέγων ὅτι πολλὰ ἔτη ἔχω εἰς τὸν τόπον τοῦτον καὶ δὲν ἀλλάσσω τὴν τακτικήν μου νὰ ἔλθω εἰς τὴν πόλιν δι’ ἕνα μικρὸν καὶ ἐξόριστον ξένον ἄνθρωπον· ἀλλὰ πηγαίνετε σεῖς εἰς τὸν δρόμον σας καὶ ἐγὼ θὰ ἀποστείλω αὔριον ἕνα ἄγγελον πονηρὸν διὰ νὰ παραλάβῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ νὰ τὴν παραδώσῃ εἰς τὴν κρίσιν καὶ τιμωρίαν». Εἶπε δὲ ὁ Ἰωάννης πρὸς τὸν δαίμονα· «Ἀπεστάλης ἄλλοτε ὑπὸ τοῦ Κύνωπος διὰ νὰ παραλάβῃς ψυχὴν ἀνθρώπου καὶ νὰ τὴν μεταφέρῃς εἰς αὐτόν;». Ἀπεκρίθη ὁ δαίμων εἰπών· «Ἀπεστάλην μὲν ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσα ἄνθρωπον, ψυχὴν δὲ νὰ μεταφέρω εἰς αὐτὸν δὲν ἠδυνήθην ποτέ». Λέγει πάλιν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωάννης· «Διὰ ποῖον λόγον ὑποτάσσεσθε εἰς τὸν Κύνωπα;». Ἀπεκρίθη ὁ δαίμων· «Πᾶσα ἡ δύναμις ἡ μεγάλη τοῦ σατανᾶ ἐντὸς αὐτοῦ κατοικεῖ· ἔχει δὲ οὗτος συμφωνίας μετὰ τῶν ἀρχόντων ἡμῶν καὶ ἡμεῖς μετ’ αὐτοῦ, ὥστε νὰ ὑπακούῃ εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνος καὶ ἡμεῖς νὰ ὑποτασσώμεθα εἰς αὐτόν». Εἶπε δὲ πρὸς τὸν δαίμονα ὁ Ἰωάννης· «Ἄκουσον, πνεῦμα πονηρόν· σὲ προστάσσει Ἰωάννης ὁ Ἀπόστολος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, νὰ μὴ μεταβῇς πλέον πρὸς ἐπιβουλὴν ἀνθρώπου τινός, μηδὲ πρὸς τὸν Κύνωπα νὰ ἐπιστρέψῃς, ἀλλὰ νὰ φύγῃς μακρὰν ἀπὸ τὴν νῆσον ταύτην». Καὶ εὐθέως τὸ πνεῦμα τὸ πονηρὸν ἐξῆλθεν ἐκ τῆς νήσου καὶ ἐγένετο ἄφαντον.

Βλέπων ὁ Κύνωψ, ὅτι ἐβράδυνεν ὁ δαίμων νὰ ἐπιστρέψῃ πρὸς αὐτόν, ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἰωάννην ἕτερον δαίμονα, εἰπὼν καὶ πρὸς αὐτὸν τὰ ὅμοια· ἐλθὼν δὲ καὶ οὗτος ἐστάθη ἔμπροσθεν τοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος ἠρώτησεν αὐτόν· «Διὰ ποῖον λόγον ἦλθες ἐνταῦθα;». Ἀπεκρίθη ὁ δαίμων λέγων· «Ὁ Κύνωψ ἀπέστειλεν ἕνα ἐκ τῶν ἀρχόντων τῶν δαιμόνων διὰ νὰ σὲ θανατώσῃ, ἀλλ’ οὗτος ὅμως δὲν ἐπέστρεψε πρὸς αὐτόν διὰ τοῦτο,προσκαλεσάμενος ἐμέ, ἀπέστειλέ με ἵνα σὲ θανατώσω· δι’ αὐτὸν λοιπὸν τὸν λόγον ἦλθον ἐνταῦθα». Λέγει πρὸς τὸν δαίμονα ὁ Ἰωάννης· «Παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ ἐξέλθῃς ἀπὸ τὴν νῆσον ταύτην»· καὶ εὐθέως ὁ δαίμων ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῆς.