Οὗτος ὁ Ἅγιος ἐπρόφθασε καὶ ἔφερε δωρεὰν σῖτον εἰς τὴν πατρίδα του, ὅταν ἐκινδύνευον ἐκεῖ νὰ ἀποθάνουν ἀπὸ πεῖναν, ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλους τοὺς χρείαν ἔχοντας δωρεὰν χαρίζεται. Αὐτὸς ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ἐφάνη καὶ εἰς ναύτας, οἵτινες ἐκινδύνευον νὰ καταποντισθῶσιν εἰς τὸ πέλαγος, καὶ τοὺς ἐλύτρωσεν ἀπὸ τὸν πνιγμόν. Ἄλλοτε πάλιν ἐφάνη τὴν νύκτα καὶ παρεκίνησε πηδαλιοῦχον κοιμηθέντα νὰ εἶναι ἕτοιμος εἰς τὸ πηδάλιον, ἐπειδὴ ἔμελλε νὰ γίνῃ τρικυμία ἐξαφνική. Καὶ ἄλλας φορὰς τὸν ἔβλεπον οἱ ναῦται φανερὰ εἰς τὰς μεγάλας ταραχάς, ὅτι ἐβοήθει, πότε εἰς τὰ σχοινία τῶν σιδήρων καὶ πότε εἰς τὰ ἱστία, καὶ ἄλλοτε ἐφύλαττε τὸ πλοῖον νὰ μὴ πέσῃ εἰς ἀβαθῆ ἢ εἰς βράχους. Ὅθεν ἔγινε συνήθεια καὶ νόμος εἰς τοὺς ναύτας νὰ ἔχουν τὸν Ἅγιον Φωκᾶν ὁμοτράπεζον. Ὅθεν, ὅταν ἐκάθιζον εἰς τὴν τράπεζαν, ἠγόραζεν εἷς ἐκ τῶν ναυτῶν τὸ μερίδιον τοῦ Ἁγίου, τὴν ἄλλην ἡμέραν τὸ ἠγόραζεν ἄλλος, τὴν ἄλλην ἄλλος καὶ οὕτω συνεκέντρωνον ἀργύρια, τὰ ὁποῖα, ὅταν ἔφθανε τὸ πλοῖον εἰς τὸν προορισμόν του, τὰ ἐμοίραζον εἰς τοὺς ἐκεῖ ὑπάρχοντας πένητας.
Ποῖος ἀκόμη ἠμπορεῖ νὰ διηγηθῇ τὰς ἰατρείας τῶν ἐν ἀνάγκαις, εἰς ἄλλους φαινόμενος καθ’ ὕπνον, καὶ εἰς ἄλλους ἐνεργῶν ἀοράτως τὰς ἰάσεις εἰς τοὺς μὲ εὐλάβειαν αὐτὸν ἐπικαλουμένους; Στοχασθῆτε, ἀδελφοί, τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀξίαν τῆς ἀρετῆς, εἰς πόσην δόξαν καὶ τιμὴν φέρει ἐκεῖνον, ὅστις τὴν ἐργάζεται μὲ προαίρεσιν ἄδολον καὶ καθαράν, εἴτε μέγας τύχοι νὰ εἶναι οὗτος, εἴτε μικρός, καθὼς ὁ μακάριος Φωκᾶς, ὅστις ἦτο εἷς ἄνθρωπος πτωχὸς καὶ ἀφανὴς καὶ εὐτελέστατος κηπουρός, καὶ ἡ ἁπλῆ καὶ ἄκακος προαίρεσις τὸν ἠξίωσε νὰ τὸν προσκυνῶσι βασιλεῖς, ἀξιωματικοὶ καὶ ἰδιῶται, εὐγενεῖς τε καὶ βάρβαροι. Καὶ ἡμεῖς προβαλλόμεθα αὐτὸν πρέσβυν πρὸς Κύριον, ὅπως γένηται ἵλεως ἡμῖν ἔν τε τῷ παρόντι βίῳ, καὶ ἐν τῷ μέλλοντι καὶ ἀτελευτήτῳ αἰῶνι. Ἀμήν.