Ἤκουσε ταῦτα ὁ ὄντως δοῦλος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀντὶ νὰ φοβηθῇ, ἔλαβε προθυμίαν, ἐχάρη καὶ ἠγαλλιάσατο, καὶ ἐμελέτα καθ’ ἑαυτὸν λέγων· «Ἦλθεν ὁ ποθούμενος καιρός, ἐφάνη ἡ λαμπρὰ ἡμέρα νὰ δείξω μὲ τὸ ἔργον ὅτι εἶμαι ἀληθινὸς Χριστιανὸς καὶ γνήσιος δοῦλος Κυρίου».
Ὦ μακαρία ψυχή! εὐθὺς ὅτε ἤκουσε τὸ πικρὸν μήνυμα τοῦ θανάτου, εἶχε καὶ τὸν τρόπον καὶ τὸν καιρὸν νὰ ἀναχωρήσῃ· δὲν ἔδειξεν ὅμως τοιαύτην δειλίαν ὁ ὄντως υἱὸς τῆς βασιλείας, ἀλλὰ καὶ ὑπεσχέθη εἰς τοὺς φονεῖς του, μετὰ προθυμίας, λέγων πρὸς αὐτοὺς ταῦτα· «Ἐγώ, φίλοι μου, νὰ σᾶς συμβοηθήσω εἰς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν διὰ τὴν εὕρεσιν τοῦ Φωκᾶ, τὸν ὁποῖον ἠξεύρω πολὺ καλὰ καὶ εἶναι εὐκολώτατον νὰ τὸν εὕρω, καὶ ὄχι μὲ πολυκαιρίαν, ἀλλὰ αὔριον θέλετε τὸν ἔχει εἰς τὰς χεῖρας σας· μόνον σεῖς μείνατε εἰς τὸν πτωχικόν μου οἰκίσκον καὶ ἐγὼ θέλω σᾶς ἐλευθερώσει ἀπὸ ταύτην τὴν φροντίδα».
Ταῦτα εἰπὼν μετέβη καὶ ἡτοίμασε νὰ φιλεύσῃ τοὺς φίλους καὶ φονεῖς, καὶ ἔσκαψε μὲ τὰς χεῖρας του καὶ ἡτοίμασε τὸν τάφον του· τὸ δὲ πρωΐ λέγει εἰς τοὺς στρατιώτας· «Γνωρίσατε, ὦ φίλοι μου, ὅτι μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν ἐξήτασα τὸν Φωκᾶν καὶ τὸν εὗρον· λοιπὸν τὸ κυνήγιον εἶναι ἕτοιμον εἰς τὴν παγίδα σας». Ἐκεῖνοι δὲ καθὼς ἤκουσαν, ἐχάρησαν κατὰ πολὺ καὶ τὸν ἠρώτησαν ποῦ εὑρίσκεται. Λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Φωκᾶς· «Δὲν εἶναι μακράν, ἀλλὰ συνομιλεῖ μὲ σᾶς, διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ ἴδιος, καὶ κάμετε τὸ ἔργον διὰ τὸ ὁποῖον ἐκάμετε τόσην ὁδοιπορίαν μὲ κόπον ἕως ἐδῶ». Ἐκεῖνοι δέ, καθὼς ἤκουσαν τὸν λόγον, ἐπληγώθησαν τὴν καρδίαν καὶ ἔμειναν ὡς ἐκστατικοί, εὐλαβηθέντες τὴν περιποίησιν καὶ φιλοξενίαν τοῦ Μάρτυρος, καὶ ἐντρέποντο κἂν νὰ τὸν ἴδωσιν εἰς τὸ πρόσωπον,
Ὁ Ἅγιος ὅμως τοὺς παρεκίνει, παρακαλῶν αὐτοὺς καὶ λέγων· «Εἰς τοῦτο, φίλοι μου, μὴ ἔχετε κανένα δισταγμὸν διὰ τὸν φόνον, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν εἶσθε σεῖς αἰτία, ἀλλ’ ἐκεῖνοι ὅπου σᾶς ἔστειλαν». Μὲ τοιούτους παρακινητικοὺς λόγους κατέπεισε τοὺς στρατιώτας καὶ τὸν ἀπεκεφάλισαν· καὶ ἡ μὲν μακαρία του ψυχὴ ἀνῆλθεν εἰς τὰ οὐράνια, διὰ νὰ λάβῃ παρὰ τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου τὸν στέφανον τοῦ Μαρτυρίου· τὸ δὲ ὑπέρτιμον αὐτοῦ σῶμα ἔμεινεν εἰς τὴν γῆν, μέγα καὶ ἄσυλον ἰατρεῖον εἰς ὅσους εἰς αὐτὸ προστρέχουσι μετ’ εὐλαβείας καὶ πίστεως. Οἱ δὲ φιλομάρτυρες Χριστιανοὶ ἔκτισαν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον Ἐκκλησίαν μεγαλοπρεπῆ, καὶ κατέθεσαν τὸ πάνσεπτον λείψανον, τὸ ὁποῖον ἔγινε μὲ τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τῶν θλιβομένων παρηγορία, τῶν ἀσθενούντων ἰατρεῖον καὶ τῶν πεινώντων τροφή.