ΑΓΑΠΗΤΟΙ μου ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, βούλομαι νὰ διηγηθῶ εἰς ὑμᾶς τὴν φαιδρὰν ταύτην καὶ θαυμαστὴν μετάνοιαν τῆς μακαρίας Ταϊσίας, τὴν ὁποίαν τελέσασα αὕτη, τοσοῦτον μεγάλως ἐδοξάσθη, διότι τοὺς ἁμαρτήσαντας καὶ μετανοήσαντας γνησίως δοξάζει ὁ Κύριος καὶ ὑπερτιμᾷ· διὸ καὶ ὠφέλιμος ὁ λόγος οὗτος ὢν καὶ παρηγορητικός, παρέχει κατάνυξιν εἰς τοὺς ἀγαπῶντας τὸν Θεόν. Ἡ μακαριωτάτη Ταϊσία ἦτο καλὴ εἰς τὴν ὄψιν, χαριεστάτη καὶ πολὺ ὡραία, ὅτε δὲ ἦτο δέκα ἑπτὰ περίπου χρόνων, λαβοῦσα ταύτην ἡ μήτηρ αὐτῆς, ἡ ὁποία ἀπὸ μικρὰν τὴν ἐξώθει εἰς τὸ κακόν, τὴν ὡδήγησεν εἰς τὸν τόπον τῆς ἀπωλείας, ἤτοι εἰς τόπον πορνείας· ἐπειδὴ δὲ ἦτο ὡραία, διέδραμε πανταχοῦ ἡ φήμη τοῦ κάλλους τοῦ προσώπου της, ὡς φλόγα δὲ διατέκαιεν ἡ μανία τῆς ἀγάπης της τὰς καρδίας πάντων τῶν βλεπόντων αὐτὴν ἀνδρῶν· πλεῖστοι δὲ ἄλλοι ἀκούοντες περὶ αὐτῆς ἐπώλουν ἅπαντα τὰ ὑπάρχοντά των καὶ ἐβούλοντο νὰ ἀπέλθουν καὶ νὰ ἀπολαύσουν τοῦ κάλλους αὐτῆς· ὅθεν πωλοῦντες ὅσα εἶχον, ἀπώλεσαν καὶ τὰ ἐνδύματα αὐτῶν, διὰ νὰ ἐκπληρώσουν τὴν ἐπιθυμίαν των.
Ἀκούσας ὁ Ἀββᾶς Σεραπίων [1] περὶ αὐτῆς, προσηυχήθη πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῆς λέγων· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ θέλων πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν οὕτω καὶ νῦν ἐμφύτευσον τὸν φόβον σου ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς, ἵνα ἐπιστρέψῃ αὕτη καὶ μετανοήσῃ καὶ σωθῇ»· ἀφοῦ δὲ συνεπλήρωσε τὴν εὐχὴν ταύτην, ἐνεδύθη σχῆμα κοσμικόν, ἔλαβε μεθ’ ἑαυτοῦ ἓν νόμισμα καὶ ἀπῆλθε πρὸς αὐτήν, ὡς δῆθεν στρατιώτης. Ἐλθὼν δὲ εἰς τὸν τόπον εἰς τὸν ὁποῖον διέμενεν αὕτη, ἔδωκεν εἰς αὐτὴν τὸ νόμισμα, τὸ ὁποῖον λαβοῦσα μετὰ χαρᾶς ἡ Ταϊσία εἶπε πρὸς αὐτόν· «Ἂς εἰσέλθωμεν εἰς τὸν κοιτῶνά μου». Λέγει δὲ καὶ ὁ Ἀββᾶς Σεραπίων· «Ἂς εἰσέλθωμεν». Εἰσελθὼν δὲ ὁ Ὅσιος βλέπει κλίνην ἐστρωμένην ὑψηλοτάτην, ἀνελθοῦσα δὲ ἡ κόρη εἰς τὴν κλίνην, ἐκάλει καὶ τὸν γέροντα νὰ ἀνέλθῃ εἰς αὐτήν. Ὁ δὲ γέρων εἶπε πρὸς αὐτήν· «Δὲν ὑπάρχει ἕτερον κελλίον ἔσωθεν τούτου;». Λέγει ἡ κόρη· «Ὑπάρχει». Λέγει πρὸς αὐτὴν ὁ Γέρων· «Ἂς ὑπάγωμεν νὰ καθίσωμεν ὀλίγον ἐκεῖ». Λέγει ἡ Ταϊσία· «Ἐφ’ ὅσον οὐδεὶς ἄνθρωπος βλέπει ἡμᾶς εἰς τὸν τόπον τοῦτον, καλὸν εἶναι νὰ συνομιλήσωμεν καὶ ποιήσωμεν ἐδῶ τὴν ἐπιθυμίαν μας, διότι ὅπου καὶ ἂν ἀπέλθωμεν βλέπει ἡμᾶς ὁ Θεός».