ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἦτο ἐκ τῆς πόλεως Δυρραχίου, τῆς Πρώτης Ἰουστινιανῆς [1] ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς βασιλείας τῶν Κομνηνῶν, ὀρφανὸς πατρός. Ἡ δὲ μήτηρ αὐτοῦ, ὡς εὐσεβὴς καὶ φιλόθεος, ἔδωσε τὸν παῖδα νὰ μανθάνῃ τὰ ἱερὰ γράμματα, τὸν ὁποῖον, διότι ἦτο εἰς τὸν νοῦν ἔξυπνος καὶ πολὺ καλλίφωνος, ἅπαντες ἐπωνόμαζον ἀγγελόφωνον.
Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον (καθὼς εἶναι συνήθεια εἰς τὰ βασίλεια πάντοτε) ἐζήτουν εὐλάλους καὶ καλλιφώνους νέους καὶ εὑρόντες αὐτὸν ἔβαλον εἰς σχολεῖον βασιλικόν, νὰ μανθάνῃ τὴν μουσικήν, ἕως νὰ τελειοποιηθῇ. Οὗτος δὲ ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ὡς ἀγχίνους καὶ φρόνιμος, ὑπερέβη ἅπαντας· ὃθεν καὶ ὁ βασιλεὺς ἠγάπα αὐτὸν ὑπερβαλλόντως καὶ ἐσκέπτετο ἵνα ὑπανδεύσῃ αὐτὸν πλουσίως.
Βλέπων ὁ Ὅσιος, ὅτι οἱ ἄρχοντες ὅλοι ἐτίμων αὐτὸν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ βασιλέως καὶ τὴν ἔμμουσον αὐτοῦ μελῳδίαν, ἐλυπεῖτο, φοβούμενος μήπως διὰ τὴν πρόσκαιρον δόξαν ζημιωθῇ ὡς πρὸς τὴν οὐράνιον ἀγαλλίασιν. Ὅθεν ἐζήτει καιρὸν κατάλληλον νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὸν κόσμον. Κατ’ ἐκείνας δὲ τὰς ἡμέρας ἔτυχεν ἐκεῖ εἰς τὸν βασιλέα ὁ Ἡγούμενος τῆς Μεγάλης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους, δι’ ἀναγκαίαν ὑπόθεσιν, τὴν ὁποίαν καλῶς τακτοποιήσας ἐπέστρεψε πάλιν εἰς τὸ Μοναστήριον αὐτοῦ. Ὁ δὲ Κουκουζέλης, ἰδὼν τὴν εὐκοσμίαν τοῦ Ἡγουμένου καὶ εὐλαβηθεὶς τὴν ἀγγελικὴν πολιτείαν, κατέλιπε πᾶσαν δόξαν καὶ φαντασίαν βασιλικήν, καὶ ἐκδυθεὶς τὰ σηρικὰ καὶ μεταξωτὰ ἱμάτια, ἐνεδύθη τρίχινα, καὶ λαβὼν ράβδον ἐργατικὴν εἰς χεῖρας, ἀπῆλθεν εἰς τὴν Λαύραν. Ἠρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ θυρωρὸς πόθεν ἦτο, τί ἐζήτει καὶ τίνα τέχνην ἐγίνωσκεν. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο: «Μοναχὸς ποθῶ νὰ γίνω, ἤμην δὲ ποιμήν». Ταῦτα μαθὼν διὰ τοῦ θυρωροῦ ὁ Ἡγούμενος ἐχάρη, διότι εἶχεν ἀνάγκην τοῦ τοιούτου ἀνθρώπου. Δοκιμάσαντες δὲ αὐτὸν ὀλίγον καιρόν, ἔκειραν αὐτὸν Μοναχόν, καὶ τὸν ἔστειλαν εἰς τὴν ἔρημον νὰ βόσκῃ τράγους. Οὗτος δὲ ἀπῆλθε μετὰ χαρᾶς καὶ πόθου πολλοῦ εἰς τὴν ἡσυχίαν, τὴν ὁποίαν ὠρέγετο καὶ ἔκαμε τὴν ὑπηρεσίαν ταύτην ἀόκνως, προσευχόμενος ἀδιαλείπτως πρὸς Κύριον.
Ὁ δὲ βασιλεὺς εἶχε θλῖψιν πολλὴν διὰ τὸν Ἰωάννην, καὶ ἀπέστειλεν ἀνθρώπους, οἵτινες ἀνεζήτουν αὐτὸν εἰς διαφόρους τόπους καὶ πόλεις καὶ εἰς ἐρήμους καὶ Μοναστήρια. Ἀπελθόντες δὲ οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλέως καὶ εἰς τὸν Ἄθωνα, ἠρεύνησαν καὶ