Ἀλλὰ οὐδὲ οὕτως ἐχορτάσθησαν οἱ ἀπάνθρωποι, ἔτρεξε δὲ καὶ ἄλλος ἐξ αὐτῶν καὶ ἐξώρυξε τοὺς ὀφθαλμούς του μὲ τοὺς δακτύλους του καὶ τοιουτοτρόπως ἠξιώθη τοῦ μακαρίου τέλους ὁ ἀοίδιμος Κυρμιδώλης καὶ ἔλαβε τὸν στέφανον τοῦ Μαρτυρίου ἀπὸ τὸν στεφοδότην Χριστόν. Τὸν δὲ μακάριον Γαβριὴλ τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν γῆν εἷς στρατιώτης καὶ κτυπῶν αὐτὸν δυνατὰ μὲ τὴν μάχαιραν, τοῦ ἔκοψε τὸν ὦμον τὸν δεξιὸν καὶ τέλος ἀπέτεμε τὴν τιμίαν του κεφαλήν, καὶ οὕτως ἔλαβε καὶ ὁ ἀείμνηστος Γαβριὴλ τοῦ Μαρτυρίου τὸν στέφανον.
Ἀφοῦ τοιουτοτρόπως σκληρῶς καὶ ἀπανθρώπως τοὺς ἐθανάτωσαν, τοὺς ἔδεσαν ἀπὸ τοὺς πόδας καὶ τοὺς ἔσυραν κατὰ τὴν προσταγὴν τῶν κριτῶν, ἕως οὗ τοὺς ἔφεραν εἰς τόπον καλούμενον Χίμετ Ἠλγεμάν, ἤτοι εἰς τὰς σκηνὰς τῶν στρατιωτῶν, καὶ ἐκεῖ ἀνάψαντες μεγάλην πυρὰν ἔβαλον ἐντὸς αὐτῆς τὰ μαρτυρικὰ λείψανα, τὰ ὁποῖα παρέμενον ἐντὸς αὐτῆς δύο ἡμερονύκτια, ἀλλὰ δὲν ἐκαίοντο· οἱ δὲ παράνομοι ἐκεῖνοι, ἀγανακτήσαντες εἰς τοῦτο, ἤναψαν πάλιν πυρὰν μεγαλυτέραν, αὐξάνοντες αὐτὴν μὲ φρύγανα καὶ ἔλαια καὶ μὲ ἄλλα τοιαῦτα καὶ ἐντὸς αὐτῆς ἔρριψαν καὶ πάλιν τὰ λείψανα τῶν Ἁγίων Μαρτύρων· καὶ μετὰ ταῦτα, ἀφοῦ ἔσβυσεν ἡ πυρὰ καὶ ἐκρύωσεν ἡ στάκτη, ἐπῆγαν οἱ δοῦλοι τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ κοσκινίσαντες τὴν στάκτην, συνήθροισαν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἔμειναν ἀπὸ τὰ ὀστᾶ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ τὰ ἐπώλησαν εἰς τοὺς Χριστιανούς.
Τὴν δὲ ἁγίαν κάραν τοῦ Μάρτυρος Γαβριὴλ τὴν ἐπῆρε πρότερον εἷς στρατιώτης κρυφίως καὶ τὴν ἐπώλησεν εἰς ἕνα Χριστιανόν, υἱὸν τοῦ Μούφρα, χρυσοχόον τὴν τέχνην, Ἠλίαν ὀνομαζόμενον, καὶ αὐτὸς λαμβάνων αὐτὴν τὴν ἔδωκεν εἰς χεῖρας τοῦ Πατριάρχου, ὁ ὁποῖος συνάξας ἐπιμελῶς καὶ εὐλαβῶς καὶ τὰ ὑπόλοιπα ἅγια λείψανα, τὰ ἐμύρισε μὲ εὐώδη ἀρώματα, τὰ πολλῶν μύρων καὶ ἀρωμάτων ἄξια καὶ ἔθεσεν εἰς μίαν θήκην. Ἔπειτα, μετὰ ἡμέρας ἱκανάς, τὰ ἐπῆρεν ἀπὸ τὸ Πατριαρχικὸν κελλίον, τὰ ἐπῆγε δὲ μὲ φῶτα πολλὰ καὶ μὲ ὕμνους καὶ ψαλμῳδίας καὶ τὰ ἔβαλεν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Νικολάου, εἰς τὸν ὁποῖον εὑρίσκονται ἕως τὴν σήμερον καὶ διὰ τῆς θείας Χάριτος ἐνεργοῦσι μεγάλα καὶ ἐξαίσια θαύματα εἰς ἐκείνους, οἵτινες προσέρχονται εἰς αὐτὰ μετὰ πίστεως καὶ εὐλαβείας καὶ τὰ προσκυνοῦσι καὶ τὰ ἀσπάζονται. Ἦσαν δὲ οὗτοι οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ δύο ὅταν ἐμαρτύρησαν ἕως εἴκοσιν ἐτῶν τὴν ἡλικίαν, ἐτελείωσαν δὲ τὸν καλὸν ἀγῶνα εἰς τὰς δέκα καὶ ὀκτὼ τοῦ Ὀκτωβρίου μηνός· ὧν ταῖς πρεσβείαις ὁ Θεὸς ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος. Ἀμήν.