ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ εἶναι μοιρασμένα τὰ ποιήματα τοῦ Θεοῦ, εὐλογημένοι Χριστιανοί, εἰς νοητά, εἰς αἰσθητὰ καὶ εἰς μικτά. Καὶ αἰσθητὰ μὲν λέγονται ὅσα βλέπονται μὲ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ πιάνονται μὲ τὰς χεῖρας, καὶ γενικῶς ὅσα ἐννοοῦνται μὲ τὰς πέντε αἰσθήσεις τοῦ ἀνθρώπου, μὲ τὴν ὅρασιν, μὲ τὴν γεῦσιν, μὲ τὴν ἀκοήν, μὲ τὴν ὄσφρησιν καὶ μὲ τὴν ἀφήν, ἐκεῖνα εἶναι καὶ λέγονται αἰσθητά, ὡς οἱ λίθοι, τὰ ξύλα, τὰ δένδρα καὶ τόσα ἄλλα. Μικτὰ δὲ εἶναι ὅπως ὁ ἄνθρωπος, ὅστις εἶναι νοητὸς καὶ αἰσθητός· νοητὸς μέν, διότι ἔχει τὴν ψυχήν, ἥτις εἶναι ἄϋλος καὶ ἀόρατος καὶ ἀθάνατος· αἰσθητὸς δέ, διότι ἔχει τὸ σῶμα, ὅπερ εἶναι αἰσθητὸν καὶ ὑλικὸν καὶ φθαρτόν. Νοητὰ κτίσματα τοῦ Θεοῦ είναι τὰ ἄϋλα πνεύματα, ὅπως οἱ Ἄγγελοι, τῶν ὁποίων Ἀγγέλων τὴν Σύναξιν σήμερον ἑορτάζομεν ὄχι δὲ μόνον τῶν Ἀγγέλλων ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν νοητῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ τὴν Σύναξιν σήμερον πανηγυρίζομεν. Νοητὰ δὲ λέγονται ὅσα εἶναι ἄνωθεν τοῦ οὐρανοῦ. Νοητὰ ἐπίσης κτίσματα εἶναι καὶ οἱ δαίμονες, οἵτινες ἦσαν πρῶτον Ἄγγελοι καὶ ἐξέπεσαν διὰ τὴν ὑπερηφάνειαν τοῦ Ἀρχηγοῦ αὐτῶν Ἑωσφόρου. Τῶν δὲ Ἁγίων Ἀγγέλων πρῶτοι Ἀρχηγοὶ εἶναι οἱ θεῖοι Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, περὶ τῶν ὁποίων βούλομαι σήμερον νὰ διηγηθῶ, θὰ εἴπω ὅμως πρῶτον ὀλίγα τινὰ περὶ τοῦ τί εἶναι οἱ Ἄγγελοι καὶ πόσα Τάγματα οὐράνια εἶναι καὶ τότε θέλω ἔλθει καὶ εἰς τὰ θαύματα τῶν παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ.

Λέγουσί τινες ὅτι ἐνενήκοντα ἐννέα εἶναι τὰ οὐράνια Τάγματα καὶ τὸ ἀποδεικνύουν ἐκ τῆς παραβολῆς τοῦ Κυρίου, ὅστις λέγει εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον· «Τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόβατα καὶ ἀπολέσας ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐ καταλείπει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πορεύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς ἕως οὗ εὕρῃ αὐτό;» (Λουκ. ιε’ 4). Πρόβατα ἑκατὸν εἶναι ὁ Ἀδὰμ καὶ αἱ ἐνενήνοντα ἐννέα τάξις τῶν οὐρανῶν· ἥμαρτεν ὁ Ἀδάμ, καὶ ἄφησεν ὁ Χριστὸς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα Τάγματα τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐφόρεσε σάρκα, διὰ νὰ σώσῃ τὸν Ἀδάμ πλὴν δὲν ἠννόησαν καλὰ οἱ τοιοῦτοι τί ἐννοεῖ ἡ παραβολὴ αὕτη. Ἄλλοι δὲ λέγουσιν, ὅτι ἐννέα εἶναι τὰ οὐράνια Τάγματα, καὶ βεβαιώνουν τὸν λόγον των μὲ τὴν παραβολὴν τὴν λέουσαν· «Ἢ τὶς γυνή, δραχμὰς ἔχουσα δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει λύχνον καὶ σαροῖ τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς, ἕως ὅτου εὕρῃ;» (Λουκ. ιε’ 8).