Ἀλλὰ καὶ μετὰ θάνατον αὐτοῦ οὐδόλως ἐπαύσατο παρέχων τὰς ἰάσεις ἀφθόνως. Διότι, ὅταν θανατηφόρος ἐπήρχετο εἰς τὰ παιδία ἀσθένεια καὶ οἱ γονεῖς ἔμενον ἄτεκνοι, ὅσοι εἰς τὰς ἀσθενείας τῶν τέκνων των μετὰ πίστεως ἐπεκαλοῦντο τὸν Ἅγιον Στυλιανὸν καὶ μετ’ εὐλαβείας ἐζωγράφιζον τὴν πανσέβαστον καὶ ἁγίαν αὐτοῦ εἰκόνα καὶ τὴν ἴασιν τῶν τέκνων παρευθὺς ἐλάμβανον καὶ ἄλλα ἐγέννων διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς μεσιτείας τοῦ Ἁγίου. Καὶ σήμερον δὲ πάντας τοὺς μετὰ πίστεως ἐπικαλουμένους αὐτὸν ὁμοίως βοηθεῖ.
Τοιοῦτος ἦτο ὁ Ἅγιος Στυλιανός, ὅστις ἔστω παράδειγμα μιμήσεως εἰς ἡμᾶς, διότι καὶ αὐτὸς ἄνθρωπος ἦτο, καθὼς καὶ ἡμεῖς, ἀλλ’ ἀποφασίσας ἔτυχε τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἐτελειώθη ἐν Χριστῷ καὶ ἐγένετο μακάριος. Ἵνα δὲ καὶ ἡμεῖς τῶν αὐτῶν τύχωμεν ἀγαθῶν, μιμηθῶμεν τὴν πίστιν καὶ ἀφοσίωσιν τοῦ Ἁγίου, ἐργασθῶμεν ἔργα εὐσεβείας καὶ σωφροσύνης, δικαιοσύνης καὶ ἐλεημοσύνης εἰς τὸν κύκλον ἡμῶν, ὁ δὲ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν σταυρωθεὶς καὶ ἀναστὰς Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ καὶ Ἁγίου Στυλιανοῦ πρεσβείαις ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς. Ἀμήν.