Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν λαβὼν ὁ Παγχάριος καὶ ἀναγνώσας, ἦλθεν εἰς συναίσθησιν τοῦ κακοῦ, τὸ ὁποῖον ἔπαθε καὶ ἤρχισε νὰ θρηνῇ καὶ νὰ ὀδύρεται, ριπτόμενος δὲ κατὰ γῆς ἐβόα ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας· «Ἐλέησόν με, Κύριε Παντοκράτορ, ἐλέησόν με καὶ μὴ καταισχύνῃς τὸν δοῦλόν σου ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων καὶ τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ’ εὐσπλαγχνίσθητί με διὰ τὸ ἔλεός σου». Βλέποντες δὲ αὐλικοί τινες αὐτὸν τόσον πικρῶς κλαίοντα, ἐφανέρωσαν τοῦτο εἰς τὸν βασιλέα. Ὅθεν παραστάντος εἰς αὐτὸν τοῦ Παγχαρίου, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεύς· «Λέγε μοι, προσφιλέστατε Παγχάριε, μήπως εἶσαι Ναζωραῖος;». Ὁ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Ναί, Ναζωραῖος εἶμαι, βασιλεῦ, καὶ Χριστιανός». Ὁ βασιλεὺς τότε λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἀρνήθητι, Παγχάριε, τὸ ὄνομα αὐτὸ διὰ τὴν ἀγάπην μου, διότι γνώριζε, ὅτι δὲν θέλω ἀποφασίσει νὰ λάβῃς σύντομον καὶ ταχὺν θάνατον, ἀλλὰ θὰ σὲ ἀναλώσω πρότερον μὲ πολλὰς καὶ διαφόρους βασάνους». Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Ἐγὼ μέν, ὦ βασιλεῦ, καὶ διὰ μόνον τὸν λόγον, ὅτι ἔγινα ὁμόφρων σου, φοβοῦμαι καὶ φρίττω, μὴ πέσῃ πῦρ οὐρανόθεν καὶ μὲ κατακαύσῃ· εἰς τὸ ἑξῆς δέ, μὴ γένοιτο, νὰ ἀρνηθῶ τὸν Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστόν, εἴτε σήμερον, εἴτε μετὰ πολυετίαν, ἔστω καὶ ἂν διὰ πολλῶν τιμωριῶν ἀναλώσῃς, ὡς λέγεις, τὸ σῶμά μου».

Τότε προστάσσει ὁ τύραννος νὰ ἐκδύσωσι τὸν Ἅγιον καὶ νὰ τὸν δέρωσι μὲ βούνευρα. Καλέσας δὲ τὴν Σύγκλητον ὅλην τῶν ἀρχόντων, λέγει πρὸς αὐτούς· «Ἐμάθατε ὅτι ὁ Παγχάριος, ὁ σακελλάριος καὶ σκρινιάριος [2] τῆς βασιλείας ἔπεσεν εἰς τὴν θρησκείαν τῶν Γαλιλαίων; Εἴπατέ μοι λοιπόν, τί νὰ πράξω εἰς αὐτόν». Οἱ ἄρχοντες τότε ἀπεκρίθησαν· «Πρόσταξον, ὦ βασιλεῦ, νὰ γυμνωθῇ ὁ Παγχάριος ἐν μέσῳ τοῦ θεάτρου καὶ ἐκεῖ νὰ δέρεται, εἶτα δὲ ἀπόστειλον αὐτὸν εἰς τὴν Νικομήδειαν πρὸς τὸν ἐκεῖ ἄρχοντα, ἵνα ἐκεῖνος τιμωρήσῃ αὐτὸν καὶ μὴ γίνωμεν ἡμεῖς κοινωνοὶ τοῦ αἵματός του, ἀφ’ οὗ σοὶ ἦτο τοσοῦτον ἀγαπητός». Ἤρεσεν ἡ βουλὴ αὕτη εἰς τὸν βασιλέα, ἐπειδὴ ἠγάπα αὐτὸν καθ’ ὑπερβολὴν καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὸν θανατώσῃ. Ὅθεν ὁδηγήσαντες τὸν Ἅγιον εἰς τὸ θέατρον ἔδειραν αὐτὸν δυνατά. Τότε ὁ βασιλεύς, παραδώσας τὸν Μάρτυρα εἰς τοὺς στρατιώτας, ἔστειλεν ἔγγραφον ἐπιστολὴν εἰς τὸν ἄρχοντα τῆς Νικομηδείας, διὰ τῆς ὁποίας τὸν διέτασσε νὰ τιμωρήσῃ τὸν Ἅγιον μὲ πολυώδυνον θάνατον.