Ὁ δὲ Ὅσιος, ἀφ’ ἑνὸς μὲν διότι δὲν εἶχε νὰ δώσῃ τίποτε εἰς αὐτόν, ἐξ ἄλλου δὲ διότι δὲν ἤθελε νὰ ἀφήσῃ τὸν πτωχὸν μὲ κενὰς τὰς χεῖρας, ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὸν ὄνον, εἰπών· «Πώλησον, τέκνον, τὸ ζῷον καὶ μὲ τὰ χρήματα, τὰ ὁποῖα θὰ εἰσπράξῃς, ἀπόδωσε τὸ χρέος σου, διὰ νὰ ἐλευθερωθῇς». Τοῦτο μαθὼν ὁ προρρηθεὶς Ἐπίσκοπος, κατεσκεύασε πίθον μέγαν, τὸν ὁποῖον ἐτοποθέτησεν εἰς τὸ κελλίον τοῦ Ἁγίου καὶ ὁ ὁποῖος σώζεται μέχρι τῆς σήμερον. Τοῦτον λοιπὸν τὸν πίθον ἀπέστελλεν ὁ Ἐπίσκοπος τακτικῶς ἀνθρώπους μὲ ἀχθοφόρα ζῷα καὶ μεταφέροντες ὕδωρ τὸν ἐγέμιζαν. Εἶχε δὲ δώσει εἰς αὐτοὺς ρητὴν ἐντολήν, ὅταν γεμίζουν τὸν πίθον, νὰ ἐπιστρέφουν φέροντες μεθ’ ἑαυτῶν καὶ τὰ ζῷα.

Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἤκμαζε στυλίτης τις εἰς ἐκεῖνα τὰ ὄρη, περιβόητος κατὰ τὴν ἀρετήν. Ἀδελφὸς δέ τις, ἐχθρευθεὶς κατ’ αὐτοῦ, ἐκ διαβολικῆς ἐνεργείας ἔρριψε λίθον καὶ τὸν ἐτραυμάτισεν. Ὁ δὲ στυλίτης, θέλων νὰ τιμωρήσῃ τὴν τόλμην τοῦ ἀτάκτου ἐκείνου, κατέβη ἐκ τοῦ στύλου. Τοῦτο προγνωρίσας διὰ Πνεύματος Ἁγίου ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος Ἀνίνας ἔγραψεν εἰς τὸν στυλίτην ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν ἔστειλεν εἰς αὐτὸν διά τινος λέοντος. Καὶ ἐξεπλάγη μὲν ἐκ τοῦ φόβου ὁ στυλίτης βλέπων τὸν λέοντα, λαβὼν δὲ τὴν ἐπιστολὴν ὁ μαθητής του, τὴν ἔδωκεν εἰς τὸν Γέροντα. Ἀναγνώσας δὲ οὗτος αὐτὴν κατενύχθη καὶ ἀφήσας εἰς τὸν Θεὸν τὴν κατὰ τοῦ αὐθάδους ἐκδίκησιν, ἀντέγραψε καὶ αὐτὸς εἰς τὸν Ὅσιον καὶ τὴν ἀπέστειλε διὰ τοῦ ἰδίου λέοντος, εὐχαριστῶν πολὺ τὸν Θεὸν καὶ αὐτὸν ὡς τοῦ Θεοῦ θεράποντα.

Γυνή τις εἶχε πάθος βαρύτατον, διὰ τὸ ὁποῖον μετέβαινε πρὸς τὸν Ἅγιον. Ἀπαντήσας δὲ αὐτὴν βάρβαρός τις, ὥρμησε νὰ τὴν ἀτιμάσῃ. Εὐθὺς δὲ ὡς ἡ γυνὴ ἐπεκαλέσθη τὸ ὄνομα τοῦ Ὁσίου καὶ τὴν αὐτοῦ βοήθειαν, ὁ ἀνήμερος βάρβαρος ἡμερώθη καὶ ἁπλώσας τὴν χεῖρά του ὅπως λάβῃ τὸ ὅπλον του, τὸ ὁποῖον εἶχεν ἐμπήξει εἰς τὴν γῆν πρὶν ἢ ἀρχίσῃ τὴν κατὰ τῆς γυναικὸς βίαν, ὢ τοῦ θαύμιατος! εὗρεν αὐτὸ ἐρριζωμένον εἰς τὸ χῶμα. Ὅθεν, θαυμάσας διὰ τὸ παράδοξον τοῦτο, ἔτρεξε καὶ αὐτὸς εἰς τὸν Ἅγιον καὶ κατηχηθεὶς ὑπ’ αὐτοῦ ἐβαπτίσθη, εἶτα δὲ γενόμενος Μοναχὸς πλησίον τοῦ Ὁσίου κατέστη εἰς τὴν ἀρετὴν δοκιμώτατος· ἡ δὲ γυνή, λαβοῦσα τὴν ἰατρείαν τοῦ πάθους της μετὰ χαρᾶς ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκόν της. Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα ὑπερφυῆ θαύματα ἐποίησεν ὁ Ἅγιος Ἀνίνας, τὰ ὁποῖα, παρὰ τὴν θέλησίν μας, παραλείπομεν, ἵνα μὴ φαινόμεθα κουραστικοὶ εἰς τοὺς ἀναγνώστας.