ΑΝΘΟΥΣΑ ἡ Ὁσία καὶ Ὁμολογήτρια ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους Κωνσταντίνου τοῦ Κοπρωνύμου, ἐν ἔτει ψμα’ (741), θυγάτηρ γονέων εὐσεβῶν, Στρατηγίου καὶ Φεβρωνίας ὀνομαζομένων. Ἐπειδὴ δὲ ἠγάπησε τὴν παρθενίαν καὶ καθαρότητα ἀπὸ αὐτὰς σχεδὸν τὰς μητρικὰς ἀγκάλας, ἔζη ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ τοῖς σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς, κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον, ἀποστρεφομένη μὲν καὶ μισοῦσα ὅλα τὰ τοῦ βίου, μόνον δὲ τὴν ἡσυχίαν ἀγαπῶσα καὶ ἀναγκαλιζομένη.
Κατ’ ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἔτυχε νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν τόπον τοῦ Μαντινέου Ἱερομόναχος τις, Σισίνιος ὀνομαζόμενος, ὁ ὁποῖος ἦτο θαυματουργὸς καὶ ἅγιος ἄνθρωπος καὶ ἤσκει πᾶν εἶδος ἀρετῆς. Ὅθεν ἡ ἀοίδιμος Ἀνθοῦσα, βλέπουσα αὐτόν, παρεκινήθη νὰ τὸν μιμηθῇ εἰς τὰς ἀρετάς καὶ πρῶτον μὲν ἔλαβε παρ’ αὐτοῦ τύπον καὶ κανόνα, πῶς νὰ πολιτεύηται εἰς τὴν μοναδικὴν ζωήν· δεύτερον δέ, ἵνα γυμνασθῇ εἰς τὴν ὑπακοήν, προσετάχθη παρ’ αὐτοῦ νὰ εἰσέλθῃ ἐντὸς κλιβάνου ἀνημμένου, ἐντὸς τοῦ ὁποίου εἰσελθοῦσα ἡ Ἁγίᾳ ἐξῆλθε πάλιν ὅλως ἀβλαβής· καὶ ἄλλας δὲ ὑψηλοτέρας ἀρετὰς ἔμαθε παρ’ αὐτοῦ ἡ Ὁσία, αἱ ὁποῖαι προσεγγίζουσι τὸν ἄνθρωπον εἰς τὸν Θεόν. Προεῖπε δὲ εἰς αὐτὴν ὁ Μοναχὸς ἐκεῖνος, ὅτι μέλλει νὰ συστήσῃ Μοναστήριον, καὶ ὅτι θέλει λάβει τὴν ἡγουμενίαν ἐννεακοσίων καλογραιῶν, τὸ ὁποῖον καὶ πραγματικῶς ὕστερον ἐγένετο. Μετὰ ταῦτα ἐκουρεύθη τὰς τρίχας ὑπὸ τοῦ θαυματουργοῦ ἐκείνου Σισινίου, καὶ διετάχθη παρ’ αὐτοῦ νὰ κατοικήσῃ εἰς τὸ νησίδιον τῆς λίμνης, τῆς πλησιαζούσης εἰς τὴν κώμην τὴν καλουμένην Περκελέ.
Καταγινομένη λοιπὸν ἡ μακαρία εἰς τὴν ἐγκράτειαν καὶ εἰς τὴν λοιπὴν σκληραγωγίαν τοῦ σώματος, ἔγινε τῆς Ἁγίας Τριάδος κατοικητήριον· διότι φορέσασα σίδηρα καὶ ἐνδυθεῖσα τρίχινα φορέματα, ἔξω σαρκὸς καὶ κόσμου ἐνομίζετο ὑπὸ τῶν φρονίμων. Ἐλθοῦσα δέ ποτε εἰς τὸν ρηθέντα Ὅσιον Σισίνιον, παρεκάλει αὐτὸν νὰ δώσῃ εἰς αὐτὴν ἄδειαν νὰ κτίσῃ Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Ἄννης, τῆς μητρὸς τῆς Θεοτόκου· ὁ δὲ Σισίνιος, νουθετήσας αὐτὴν πολὺ καὶ διδάξας, τῆς προεῖπε σαφέστατα ὅσα ἔμελλον νὰ τῆς ἐπακολουθήσωσι, καὶ οὕτως ἀφῆκεν αὐτὴν νὰ ὑπάγῃ φανερώσας καὶ τὸν καιρόν, κατὰ τὸν ὁποῖον ἔμελλεν αὐτὸς νὰ ἀποθάνῃ. Ἔκτισε λοιπὸν ἡ Ὁσία τὸν ποθούμενον Ναὸν τῆς Ἁγίας Ἄννης, ἔνθα συνηθροίσθησαν τριάκοντα ὡς ἔγγιστα καλογραῖαι· ὅτε δὲ ἦσαν πλησίον τοῦ νὰ πραγματοποιηθῶσιν ὅσα προεῖπεν ὁ Ὅσιος Σισίνιος εἰς τὴν Ἁγίαν, ἀφῆκε τὴν παροῦσαν ζωὴν ὁ μακάριος καὶ ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.