Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος ΩΡΑΙΟΖΗΛΗΣ.

Ταῦτα μὲν εἶπεν ἡ Ἁγία ὁ δὲ τῆς βασιλείας καὶ τῆς ζωῆς ταύτης ἀνάξιος Δομετιανὸς παροξυνθεὶς προσέταξε νὰ ἐκδύσωσι τὴν Ἁγίαν καὶ νὰ δέρωσιν αὐτὴν ἐπὶ πολλὰς ὥρας· ὅλοι δὲ ἔμειναν ἐκστατικοί, βλέποντες τὴν γενναιότητα καὶ ὑπομονὴν τῆς τοῦ Χριστοῦ νύμφης, ἥτις ὑφίστατο τὴν βάσανον ἀταράχως, ὡς ἂν μὴ ἔπασχεν αὐτή, ἀλλὰ ἄλλος. Ἐπειδὴ δὲ ὁ βασιλεύς, στρέφων συνεχῶς τὸ βλέμμα πρὸς τὴν Ἁγίαν, ἐθεώρει αὐτήν, ἐλπίζων ὅτι θέλει μεταστραφῆ ἀπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ πίστεως, διὰ τοῦτο, ὦ τοῦ θαύματος! ἀποβαλὼν τὴν ὀπτικὴν δύναμιν τῶν ὀφθαλμῶν του, αἴφνης ἐτυφλώθη καὶ ἐφαίνετο ὡς παίγνιον εἰς τοὺς ὑπηκόους του. Ὅθεν κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην προσέταξε νὰ φυλακίσουν τὴν Ἁγίαν, ἐγερθεὶς δὲ ἀπὸ τοῦ θρόνου ὡδηγήθη εἰς τὰ ἀνάκτορα ὑπό τινος χειραγωγοῦ. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἡ Ἁγία ἔσπευδε νὰ ὑπάγῃ πρὸς τὸν ποθούμενόν της Νυμφίον Χριστόν, ἐμήνυσεν εἰς τὸν ἀσεβῆ βασιλέα, ὅτι ἐὰν δὲν χρίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς του μὲ τὸ αἷμα τῆς ἀποτμηθησομένης κεφαλῆς της, δὲν θέλει λάβει τὸ φῶς του. Ὅθεν προσέταξε καὶ ἀπεκεφάλισαν τὴν Ἁγίαν, εἶτα δὲ χρίσας τοὺς ὀφθαλμούς του μὲ τὸ αἷμά της ὁ βδελυρὸς καὶ ἀκάθαρτος ἔλαβε παρευθὺς τὸ φῶς καὶ ἀνέβλεψεν. Ἔμεινεν ὅμως ἀχάριστος εἰς τὴν εὐεργεσίαν ταύτην ὁ παράνομος βασιλεύς, μᾶλλον δὲ φθονήσας ὁ παμβέβηλος μὴ λάβωσιν οἱ Χριστιανοὶ τὸ τῆς Ἁγίας τίμιον σῶμα καὶ δι’ αὐτοῦ ἐπιστραφῶσιν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ πολλοὶ Ἕλληνες, προσέταξεν ὁ ἀλιτήριος νὰ κατακαύσωσι τὸ λείψανον τῆς Μάρτυρος.

Οὕτως ἡ μὲν Ἁγία τυχοῦσα τοῦ ποθουμένου χαίρει καὶ εὐφραίνεται αἰωνίως εἰς τὰ οὐράνια, συμβασιλεύουσα μὲ τὸν ποθεινότατον αὐτῆς Νυμφίον Χριστόν· ἡ δὲ σύναξις καὶ ἑορτὴ αὐτῆς τελεῖται εἰς τὸν μαρτυρικὸν αὐτῆς Ναόν, τὸν εὑρισκόμενον πλησίον τοῦ σεβασμίου Ναοῦ τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Ἀναστασίας. Εἰς τὸν Ναὸν τοῦτον ἰατρεύονται διάφορα νοσήματα, μαρτυρεῖ δὲ τοῦτο ὁ παράλυτος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος προσελθὼν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας ἐσφίχθη καὶ ἔγινεν ὑγιής, τὸ μαρτυροῦσιν αἱ στεῖραι γυναῖκες, αἱ ὁποῖαι διὰ τοῦ λειψάνου τῆς Ἁγίας μεταβάλλονται εἰς τεκνογόνους, καὶ αἱ γυναῖκες ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι ἔχουσαι τοὺς μαστούς των κενοὺς γάλακτος ἐπανέρχονται εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν φέρουσαι αὐτοὺς πλήρεις γάλακτος, καὶ οὕτω χορταίνουσι τὰ ὑπομάζια βρέφη των. Οὕτω πως γνωρίζει ὁ Θεὸς νὰ ἀντιδοξάζῃ τοὺς Αὐτὸν δοξάζοντας καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τὸ οἰκεῖον αἷμα ἐκχέοντας.

                                                                                                                           

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ