ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ὁ νεοφανὴς οὗτος τῆς Ἐκκλησίας φωστὴρ κατήγετο ἐκ τοῦ χωρίου Βατσουνιὰ τῆς Θεσσαλίας. Ἐπιδοθεὶς ἐκ νεότητος εἰς τὴν ἐργασίαν τῶν θείων ἐντολῶν καὶ σκεῦος ἐπάξιον γενόμενος τῆς χάριτος, ψήφῳ θείᾳ ἀνῆλθεν εἰς τὸ μέγα τῆς ἀρχιερωσύνης ἀξίωμα, Ἐπίσκοπος Ραδοβυσδίου καταστάς. Ἀρχιερεὺς δὲ ὤν, ἐξηκολούθει ὡς καὶ πρότερον τὴν ἰδίαν λιτοτάτην καὶ ἀσκητικὴν ζωήν, ἀσχολούμενος εἰς πλείστας ἐναρέτους πράξεις καὶ διηνεκεῖς προσευχάς, νηστεύων καὶ ἐγκρατευόμενος ἐκ πάντων, καὶ ἔχων ὡς τακτικὴν τροφὴν τὰ χόρτα· διὸ καὶ πλουσίαν ἔλαβεν ἄνωθεν τὴν χάριν τοῦ παναγίου καὶ ζωοποιοῦ Πνεύματος.
Ἠρέσκετο δὲ ὁ μακάριος νὰ παρακολουθῇ τὰ ποίμνια, καὶ κατὰ τὴν θερινὴν περίοδον ἐξήρχετο τακτικῶς ἐκ τοῦ χωρίου Βελεντζικοῦ, ἕδραν τῆς ἐπισκοπῆς του, εἰς θέσιν Μπέσελον, ὅπου αἱ ἀγέλαι τῶν βοῶν τοῦ χωρίου διημέρευον παρὰ τὸν ἐκεῖσε ποτιστήν, καὶ ὅπου ὑπὸ τὴν σκιὰν τῶν ἐλατῶν διέμενεν ἐπὶ κραββάτου ἀναπαυόμενος, καὶ ἐκπέμπων ἐκεῖθεν πρὸς τὰ ποίμνια τῶν ἀγελάδων τὰς εὐλογίας του, λέγωνπάντοτε: «τὰ εὐλογημένα». Τούτου ἕνεκεν καὶ ἐξαιρετικὴν χάριν ἔλαβε παρὰ Κυρίου κατὰ τῶν ποικίλων καὶ φθοροποιῶν νοσημάτων τῶν βοῶν καὶ ἀγελάδων.
Οὕτω, λοιπόν, σωφρόνως καὶ δικαίως ἐν ὁσιότητι καὶ ἀληθείᾳ πολιτευόμενος, καὶ εὐαρεστήσας τῷ Θεῷ διὰ τῆς ἐναρέτου καὶ ἁγίας αὐτοῦ διαγωγῆς, μετέστη ἀγαλλόμενος πρὸς τὴν αἰώνιον ζωήν, ἔνθαἦχος καθαρὸς τῶν ἀληθῶς ἑορταζόντων καὶ αἰνούντων τὸν Θεόν, καὶ προσετέθη τοῖς Ὁσίοις ὡς Ὅσιος, καὶ τοῖς λοιποῖς Ἀρχιερεῦσιν ὡς ὄντως Ἀρχιερεύς, ἀπολαμβάνων παρὰ τοῦ δικαίου Κριτοῦ τὴν πλουσιόδωρον ἀνταπόδοσιν. Ἐκοιμήθη δὲ ὁ Ἅγιος τῇ 21ῃ τοῦ μηνὸς Ἰουλίου ἐν ἔτει 1777.
Μετὰ τὴν ὁσίαν αὐτοῦ κοίμησιν, ἐτάφη ὄπισθεν τοῦ ἁγίου Βήματος τῆς ἐνοριακῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Βελεντζικοῦ, ὅταν δὲ προέβησαν εἰς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν ἱερῶν αὐτοῦ λειψάνων τὴν 21ην Ἰουλίου, ἡμέραν τῆς μνήμης του, ἥτις ἡμέρα ἦτο αἰθρία καὶ καυστική, ἀρξαμένης τῆς ἐκταφῆς ἤρχισε νὰ πίπτῃ βροχὴ λεπτή, ἄφθονος δὲ εὐωδία διεχύθη ὄχι μόνον εἰς τοὺς ἐκεῖ παρισταμένους, ἀλλὰ καὶ εἰς ἁπάσας τὰς οἰκίας τοῦ χωρίου, τόσον ὥστε ἐξήρχοντο οἱ κάτοικοι καὶ ἠρωτῶντο μεταξύ των τί ἄρα συμβαίνει, διὸ καὶ ἀνεγνωρίσθη ὡς Ἅγιος.