Ἐλθὼν εἶτα κάτωθεν τοῦ σπηλαίου ἔκλαυσεν ἐκεῖ γοερῶς ὥραν ἱκανήν. Κατόπιν ἐγύρισε πάλιν εἰς τὸν Ὅσιον καὶ ἐζήτει ἄδειαν καὶ εὐχήν, ἵνα ὑπάγῃ εἰς τὸ μαρτύριον· ὁ δὲ Ὅσιος εὐχηθεὶς αὐτὸν καὶ λαμβάνων μίαν ράβδον, τὴν ἔδωκεν εἰς τὰς χεῖράς του, εἰπὼν εἰς αὐτόν· «Ὕπαγε μὲ αὐτὴν ἐμπρὸς εἰς τὸν πασᾶν καὶ μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ θέλεις τελειώσει καλῶς τὸ μαρτύριον».
Λαβὼν ὁ μακάριος Νικόδημος τὴν ράβδον, καὶ περιφραχθεὶς μὲ τὰς εὐχὰς τοῦ Ὁσίου, κατεφλέχθη ὅλος ἀπὸ τὸν πόθον τοῦ μαρτυρίου. Ὅθεν καὶ ἀπεφάσισὲν εὐθὺς νὰ κινήσῃ ἐκεῖθεν διὰ τὸ μαρτύριον. Πλὴν ἐπειδὴ ἦτο ἀδύνατος καὶ δὲν ἠδύνατο νὰ περιπατήσῃ τόσον δρόμον διὰ τὰς ὑπερβολικὰς νηστείας ὅπου ἔκαμεν, ἐζήτει ἄδειαν ἀπὸ τὸν Ὅσιον νὰ καταλύσῃ διὰ νὰ ἐνδυναμωθῇ ἵνα περιπατῇ. Ὁ δὲ Ὅσιος τοῦ εἶπε· «Τώρα μάλιστα, ἀδελφέ, σοῦ χρειάζεται ἡ νηστεία, ὅπου μέλλεις νὰ ἀγωνισθῇς τοῦτον τὸν διὰ Χριστὸν τελευταῖον ἀγῶνα· ὅθεν περιπάτει ὅσον δύνασαι, καὶ ὁ Κύριος ὅστις εἶπεν «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνον ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ ἐν παντὶ ρήματι τοῦ Θεοῦ», αὐτὸς θέλει σὲ ἐνδυναμώσει νὰ περιπατῇς χωρὶς κόπον». Τότε ὁ Μάρτυς τοῦ λέγει· «Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς δι’ εὐχῶν σου, Πάτερ, νὰ κάμῃ τὸ ἔλεός του εἰς ἐμέ, καὶ νὰ μὲ ἀξιώσῃ τῆς καλῆς του ὁμολογίας· πλὴν φοβοῦμαι τὸν δαίμονα». Ὁ δὲ Ὅσιος τοῦ λέγει· «τὸν Θεὸν νὰ φοβῆσαι, ἀδελφέ, καὶ ὄχι τὸν δαίμονα, ὅστις δὲν ἔχει καμμίαν ἐξουσίαν ἐπάνω εἰς ἡμᾶς ἀφ’ ἑαυτοῦ· ἔχε λοιπὸν ὅλον σου τὸ θάρρος εἰς τὸν Χριστόν, Αὐτὸς δὲ θέλει σὲ δυναμώσει καὶ τὸν δαίμονα νὰ νικήσῃς καὶ ὑπὲρ Χριστοῦ νὰ μαρτυρήσῃς».
Ταῦτα ἀκούσας ὁ Νικόδημος, δάκρυσι καὶ χαρᾷ περιχυθείς, ἔπεσε καὶ ἠσπάσθη τοὺς πόδας τοῦ Ὁσίου καὶ οὕτω λαβὼν τὴν ράβδον ἀπὸ τὴν χεῖρά του καὶ τὴν εὐχήν του, ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν χαίρων. Εὑρισκόμενος δὲ ἀκόμη εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἐφάνη ὁ Κύριος εἰς αὐτὸν (ὦ τῆς πολλῆς φιλανθρωπίας σου, Δέσποτα!) καὶ τὸν ἐνεδυνάμωσε, δείξας εἰς αὐτὸν φανερὰ καὶ ὅλα τὰ μαρτύρια, ἅτινα ἔμελλε νὰ πάθῃ διὰ τὸ ὄνομά του, ἔτι δὲ καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν τόπον τῆς καταδίκης, ὅπου ἔμελλε νὰ ἀποκεφαλισθῇ. Ὅθεν νηστεύων καὶ ἐγκρατευόμενος, ὅσον ἠδύνατο, εἰς ὅλον τὸν δρόμον δὲν ἠδυνάτησεν, ἀλλὰ ἐνδυναμούμενος μὲ τὴν χάριν τοῦ Χριστοῦ ἔφθασεν ἀκόπως εἰς τὴν πατρίδα.