ΑΠΟΛΛΩΣ ὁ ἀοίδιμος, βρέφος ἔτι ὤν, ἀπηρνήθη τὸν κόσμον καὶ ὅτε ἐγένετο δέκα πέντε ἐτῶν ἐπῆγεν εἰς τὴν ἔρημον, ἔνθα ἐσώρευεν εἰς ἑαυτὸν μεγάλας ἀρετάς διὰ τοῦτο ἡμέραν τινα ἀκούει φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ λέγουσαν· «Ἀπολλώ, Ἀπολλώ, διὰ τὴν μεγάλην σου ἀρετὴν θὰ σὲ ἀναδείξω θαυμαστὸν εἰς τὰ ἔργα καὶ εἰς τοὺς λόγους, ἵνα διὰ τῆς δυνάμεως, τὴν ὁποίαν θὰ σοῦ δώσω, δυνηθῇς νὰ ἐξαφανίσῃς τὴν εἰδωλολατρίαν». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ἐξάλειψον ἀπ’ ἐμοῦ τὴν ἔπαρσιν, ἵνα μὴ ὑπερηφανευθῶ ὑπὲρ τοὺς ἀδελφούς μου, νὰ ὑστερηθῶ καὶ τῆς σῆς χάριτος ὡς ἀχάριστος». Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ φωνή· «Θὲς τὴν χεῖρά σου εἰς τὴν κεφαλήν σου, καὶ ὅ,τι εὕρῃς ρίψον τοῦτο εἰς τὴν ἄμμον, καὶ οὕτω θέλεις ἀπ’ αὐτῆς λυτρωθῆ». Θέσας δὲ τὴν χεῖρά του ἐπὶ τῆς κεφαλῆς του ὁ Ἅγιος, εὗρεν ἓν μικρὸν ἀραπόπουλον, τὸ ὁποῖον ἔρριψε κατὰ γῆς· ἐκεῖνο δὲ γελάσαν εἶπε· «Ἐγὼ εἶμαι ὁ δαίμων τῆς ὑπερηφανείας». μετὰ δὲ τοῦτο, ἐκ τρίτου ὁ Ἅγιος ἀκούει φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ λέγουσαν εἰς αὐτόν· «Ὕπαγε λοιπὸν καὶ μὴ φοβοῦ· διότι ὅ,τι καὶ ἂν ζητῇς παρὰ Θεοῦ, θέλεις λαμβάνει αὐτό». Οὕτω λοιπὸν ἀνεχώρησεν, ἐτῶν τεσσαράκοντα (40) ὤν, εἰς τὰ ἔσω χωρία, ἔνθα εὑρὼν ἓν σπήλαιον κατῴκησε· πλησίον δὲ τῆς κατοικίας αὐτοῦ ἦτο παλαιὸς ναὸς τῶν εἰδώλων, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχον καταλύσει ἡ Παναγία Θεοτόκος μετὰ τοῦ Ἰωσὴφ καὶ μόλις εἰσῆλθεν ἡ Θεοτόκος μετὰ τοῦ βρέφους ἔπεσον πάντα τὰ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδωλα καὶ συνετρίβησαν. Ἐκεῖ λοιπὸν ἔζη ὁ Ὅσιος ἄσιτος, ὑψώνων τὴν ψυχὴν εἰς τὰ οὐράνια· τὸ δὲ ἔνδυμα, τὸ ὁποῖον εἶχεν, ἐφόρει ἐπὶ τεσσαράκοντα (40) ἔτη, χωρὶς νὰ φθαρῇ ἐντελῶς. Γνωστοῦ δὲ γενομένου τοῦ Ὁσίου, ἤρχοντο ἐξ ὅλων τῶν μερῶν, ὅπως ἀκούσωσι τὴν διδασκαλίαν του, ἐκ τῶν ὁποίων πολλοὶ ἀπεφάσιζον καὶ ἔμενον πλησίον του, τοὺς ὁποίους ἐνουθέτει νὰ φυλάττωσι τὰς ὑποχρεώσεις τῆς Μοναχικῆς καὶ Ἀσκητικῆς πολιτείας καὶ νὰ νηστεύωσιν ὅσον δύνανται, αὐτὸς δὲ ἔτρωγε μόνον χόρτα ἄνευ ἄρτου.
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐβασίλευεν Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης, ὅστις διὰ τῶν διοικητῶν του ἐβασάνιζε τοὺς Χριστιανούς· ἔτυχε δὲ κατ’ ἐκείνας τὰς ἡμέρας νὰ ἔχουν εἰς τὰς φυλακὰς ἕνα Μοναχόν, τὸν ὁποῖον ἐβασάνιζον διὰ νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν· ὅθεν ἐπῆγεν ὁ Ὅσιος εἰς τὴν φυλακήν, συμβουλεύων αὐτὸν νὰ μὴ δειλιάσῃ τὰ πρόσκαιρα κολαστήρια, ἀλλὰ νὰ ὑπομένῃ καρτερικῶς ἵνα λάβῃ τὸν στέφανον. Ἐλθὼν λοιπὸν