ΑΡΣΕΝΙΟΣ ὁ ἀοίδιμος Πατὴρ ἡμῶν ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Βασιλείου τοῦ Μακεδόνος, γεννηθεὶς ἐκ γονέων εὐσεβῶν και θεοφιλῶν, τοῦ μὲν πατρὸς αὐτοῦ ἐκ τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερουσαλὴμ ὁρμωμένου, τῆς δὲ μητρὸς ἐκ Βηθανίας, οἵτινες, νομίμως εἰς γάμου κοινωνίαν ἐλθόντες, διήνυον τὸν βίον ἐν ἀπαιδίᾳ. Ἐν πάσῃ δὲ ἀρετῇ καὶ ἀγαθοεργίᾳ θεραπεύοντες τὸν Θεὸν παρεκάλουν Αὐτὸν ὅπως τοὺς δώσῃ τέκνον. Ὅθεν τῆς εὐχῆς αὐτῶν ἐπακούσας ὁ Θεός, ἐδώρησεν εἰς αὐτοὺς καρπὸν ἄξιον ὄντως τῆς αἰτήσεως, τὸν εὐλογημένον τοῦτον Ἅγιον.
Τὸν καλὸν ὅθεν Ἀρσένιον, ἐν Βηθανίᾳ γεννήσαντες οἱ γονεῖς αὐτοῦ, διενοήθησαν ἵνα ἀφιερώσωσιν αὐτὸν εἰς τὸν Θεὸν ἐκ σπαργάνων. Ὅθεν καὶ τριετῆ γενόμενον παρέλαβον μεθ’ ἑαυτῶν καὶ προσελθόντες πρὸς ἓν τῶν ἐκεῖ Μοναστηρίων ἀνέθεσαν αὐτὸν εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν τῆς Μονῆς προεστῶτα, ἵνα καρπωθῇ τὰ ὠφελήματα τῆς μοναδικῆς πολιτείας.
Καὶ αὐτοὶ μὲν ἐνδυθέντες τὸ μοναχικὸν σχῆμα, καὶ κατὰ Θεὸν ἐκεῖ πολιτευσάμενοι, ἀπῆλθον τοῦ βίου. Ὁ δὲ τίμιος παῖς Ἀρσένιος, ἐκπαιδευόμενος εἰς τὰ γράμματα καὶ καλῶς ἀνατρεφόμενος, προέκοπτεν εἰς πᾶσαν ἐνάρετον πολιτείαν.
Ὡς δὲ συνεπλήρωσε τὸ δωδέκατον ἔτος τῆς ἡλικίας ὑπετάγη καὶ αὐτὸς εἰς τὸν μονότροπον βίον. Ἀλλὰ περισσοτέρας μαθήσεως ἐπιθυμῶν, μετέβη εἰς τὴν Σελεύκειαν, ἔνθα ἐδέχθη τὸ τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα πεισθεὶς ὑπὸ τοῦ ἐκεῖσε Ἀρχιερέως, διὰ τὴν ἐπιλάμπουσαν εἰς αὐτὸν ἀρετήν. Θελήσαντος δὲ αὐτοῦ ὃπως ἴδῃ καὶ πάλιν τὴν Ἱερουσαλήμ, εἰσῆλθεν εἰς πλοῖον, ὅπερ ὅμως περιέπεσεν εἰς χεῖρας Ἀγαρηνῶν πειρατῶν, χάριτι ὅμως Θεοῦ λυτροῦται τῆς αἰχμαλωσίας, καταπραῢνας τοὺς ἀθέους, συμπεριφερθεὶς πρὸς αὐτοὺς μὲ προσήνειαν καὶ μὲ τὴν γλυκύτητα καὶ εὐσέβειαν τῶν λόγων του. Ἀπολυθεὶς δὲ ὑπ’ αὐτῶν μετέβη εἰς τοὶς Ἁγίους Τόπους καὶ προσκυνήσας καὶ ἐκπληρώσας τὸν πόθον του, μετέβη εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ὅπου ἐφιλοξενήθη παρὰ τοῦ Ἁγιωτάτου Τρύφωνος.
Ἀνελθὼν εἶτα ὁ Τρύφων εἰς τὸν πατριαρχικὸν θρόνον, ἐνεπιστεύθη τὴν φροντίδα τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τὸν Ἀρσένιον. Καὶ μετὰ μικρὸν τοῦ Τρύφωνος τὸν βίον ἀπολιπόντος, ἀνῆλθεν ὁ Θεοφύλακτος ἐπὶ τοῦ θρόνου. Ὅστις, τὸν μακάριον Ἀρσένιον εὑρὼν ὁμολογούμενον παρὰ πάντων εἰς ὕψος ἀρετῆς, ψήφῳ Θεοῦ κινηθείς, ἐχειροτόνησεν Ἀρχιερέα τῆς μεγάλης τῶν Κερκυραίων Ἐκκλησίας καὶ τὸν τοῦ φωτὸς ἄξιον ἔθεσεν ἐπὶ τὴν λυχνίαν.