Ἀφ’ οὗ δὲ ἀνέβησαν ὀλίγον, βλέπουσι τὸν μακάριον Εὐβίοτον κατερχόμενον πρὸς αὐτούς· ὅθεν ἀνταλλάξαντες φιλοφρονητικὰς ἐκφράσεις καὶ χαρᾶς πολλῆς ἐμπλησθέντες ἀνέβησαν ὅλοι ὁμοῦ εἰς τὸ κελλίον τοῦ Ἁγίου Εὐβιότου. Ἐκεῖ δὲ διατριψάντων ἡμέρας ἑπτά, ἐκοιμήθη ὁ μακάριος Φιλεταῖρος τὸν γλυκὺν ὕπνον ὃν ἐπόθει καὶ πρὸς τὸν ποθούμενον μετέστη Χοιστόν, παραθεὶς τὴν ἁγίαν του ψυχὴν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ· ὅθεν ἐνεταφίασεν αὐτὸν ὁ Ἅγιος Εὐβίοτος εἰς τὸ κελλίον του. Ὁμοίως ὁ κόμης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἓξ στρατιῶται ἐκοιμήθησαν καὶ αὐτοὶ μετὰ ἕνδεκα ἡμέρας ἀπὸ τῆς ἐκεῖσε ἀφίξεώς των, καὶ τὰ μὲν σώματα αὐτῶν ἐνεταφιάσθησαν πλησίον τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου Φιλεταίρου, αἱ δὲ μακάριαι αὐτῶν ψυχαὶ εἰς οὐρανοὺς συναγάλλονται μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων.