Ἔπειτα κρεμασθεὶς καταξεσχίζεται τοσοῦτον, ὥστε οἱ καταξεσχίζοντες αὐτὸν δήμιοι ἀπέκαμον καὶ ἔπεσαν κατὰ γῆς. Μετὰ ταῦτα δίδεται εἰς τὰ θηρία, ἵνα τὸν καταφάγωσι· τὰ δὲ θηρία, ὤ τοῦ θαύματος! ἐκυλίοντο εἰς τοὺς πόδας του ὡς ἥμερα πρόβατα. Εἶτα φέρεται εἰς τὸν ναὸν ἵνα προσκυνήσῃ τὰ εἴδωλα, αὐτὸς δὲ διὰ προσευχῆς του συνέτριψεν αὐτά. Τελευταῖον ἀπεφάσισεν ὁ βασιλεὺς νὰ ἀποκόψωσι τὴν κεφαλήν του καὶ εὐθὺς ἐξηράνθη ἡ χεὶρ τοῦ δημίου, ὁστις ἔμελλε νὰ τὸν ἀποκεφαλίσῃ· λαβὼν δὲ ἄλλος δήμιος τὸ ξίφος καὶ ὑψώσας αὐτὸ ἵνα κτυπήσῃ, τὰ ὁμοια ἔπαθε καὶ ἐκεῖνος.
Ὅθεν ὁ Ἅγιος ἐρρίφθη ἐν τῇ φυλακῇ καὶ ἐκεῖθεν πάλιν ἐφέρθη εἰς ἐξέτασιν. Ἐπειδὴ δὲ ἔδειξε σαφῶς ὅτι διὰ τῆς δοκιμασίας τῶν βασάνων οὐδέποτε ἤθελεν ἀρνηθῆ τὸν Χριστόν, τούτου ἕνεκα ἐδέθη μὲ σίδηρα καὶ ἐξωρίσθη εἰς τὴν Προκόννησον, τὸν νῦν λεγόμενον Μαρμαρᾶν. Περιφερόμενος δὲ μὲ τὰ δεσμά, ἐτέλει καθ’ ὁδὸν πάμπολλα θαύματα, δαίμονας διώκων, λεπροὺς καθαρίζων, πᾶσαν ἀσθένειαν ἰατρεύων, τὰ εἴδωλα μὲ μόνον τὸν λόγον κατακρημνίζων καὶ εἰς χῶμα καὶ νερὸν μεταβάλλων αὐτά. Φερόμενος δὲ εἰς τὴν Νίκαιαν δέσμιος, μόλις ἤγγισεν εἴς τινα περιβόητον ναὸν τῶν εἰδώλων, ἔπεσαν ὅλα τὰ εἴδωλα κατὰ γῆς καὶ συνετρίβησαν· ὅθεν διὰ τῶν τοιούτων θαυμάτων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστόν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ κόμης τῆς πόλεως καὶ οἱ ἓξ στρατιῶται του. Ἀφιχθεὶς δὲ ὁ Ἅγιος εἰς τὰ μέρη τῆς Σιγριανῆς, ἥτις κεῖται εἰς τὴν Μηδείαν [1], πολλὰ καὶ ἐκεῖ ἐποίησε θαύματα. Οἱ δὲ ἐκεῖ εὑρισκόμενοι διεμήνυσαν εἰς τὸν Ἅγιον, ὅτι ἐκεῖ πλησίον ὑπάρχει Χριστιανός τις, Εὐβίοτος ὀνομαζόμενος [2], ὁ ὁποῖος ὑπέφερε μὲν διαφόρους βασάνους καὶ τιμωρίας ἀπὸ τὸν ἄρχοντα διὰ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, διεφυλάχθη ὅμως ἀβλαβὴς καὶ ἀνίκητος ὡς ἀδάμας καὶ ἐποίησεν ἐξαίσια θαύματα εἰς δόξαν Θεοῦ.
Ταῦτα ὡς ἤκουσεν ὁ μακάριος Φιλεταῖρος ἠθέλησε νὰ ἴδῃ τὸν Εὐβίοτον. Ὅθεν Ἄγγελος Κυρίου παρίστατο εἰς τὸν Εὐβίοτον καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἔξελθε ὀλίγον τοῦ κελλίου σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν δεῖνα τόπον, ἵνα ἀπαντήσῃς τὸν Ἅγιον Φιλεταῖρον τὸν συμμάρτυρά σου». Καὶ ὁ μὲν Εὐβίοτος ἐξῆλθε τοῦ κελλίου του καὶ κατέβαινεν ἐκ τοῦ ὄρους τῆς Σιγριανῆς· ὁ δὲ Ἅγιος Φιλεταῖρος ὁδηγηθεὶς ὑπό τινος ἐγχωρίου εἰς τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσαν εἰς τὸ κελλίον τοῦ Ἁγίου Εὐβιότου, ἀνέβαινεν εἰς τὸ ὄρος αὐτὸ τῆς Σιγριανῆς ὁμοῦ μὲ τὸν πιστεύσαντα κόμητα καὶ τοὺς ἓξ στρατιώτας του.