Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ τοῦ Νέου τοῦ θαυματουργοῦ τοῦ ἐν τῷ ὄρει τῆς πόλεως Ναούσης ἀσκήσαντος.

Περιαχθείσης εἶτα τῆς τιμίας κεφαλῆς αὐτοῦ ἐν λιτανείᾳ πέριξ τῆς πόλεως, ὢ τοῦ θαύματος! ἡ φοβερὰ ἐπιδημία παραχρῆμα ἐξέλιπε, μὴ ἐμφανισθεῖσα πλέον εἰς τὸ μετέπειτα χάριτι καὶ πρεσβείαις τοῦ Ὁσίου.

Δεινῆς ἀνομβρίας γενομένης ποτὲ ἐν τῇ πόλει, ὀλίγου δεῖν καὶ θὰ κατεστρέφοντο παντελῶς τὰ ἐσπαρμένα. Οἱ δὲ κάτοικοι ἀθυμοῦντες ἐπὶ τῷ δυστυχήματι, ἐπειδὴ ἔμελλον νὰ στερηθοῦν καὶ αὐτῶν τῶν τοῦ ζῆν ἀναγκαίων, ἔσπευσαν νὰ ἐπικαλεσθοῦν μὲ δεήσεις καὶ ἱκεσίας τὴν τοῦ Ὁσίου βοήθειαν. Ἔτι δ’ αὐτῶν λιτανευόντων εἰς τοὺς ἀγροὺς μετὰ τῆς τιμίας κάρας αὐτοῦ, ὢ τοῦ θαύματος! ἐπῆλθε βροχὴ δαψιλής, καταζωογονήσασα τὴν ἀποξηρανθεῖσαν φύσιν. Πάντες δέ, ἰδόντες τὸ θαῦμα, ἐδοξολόγησαν τὸν Θεὸν καὶ τὸν Ὅσιον, τὸν ἀναδειχθέντα παντοτεινὸν καὶ πρόθυμον βοηθὸν εἰς τὰς δυστυχίας αὐτῶν.

Κακόβουλός τις λάθρᾳ εἰσελθὼν εἰς τὴν Μονήν, ἐν τῇ ὁποίᾳ ἐφυλάττετο τὸ τοῦ Ἁγίου λείψανον, ἔκλεψε διάφορα χαλκᾶ ἀγγεῖα τῆς μαγειρικῆς. Ἀλλὰ μόλις ἐξῆλθε τῆς Μονῆς, αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ τοσοῦτον παρέλυσαν, ὥστε δὲν ἠδύνατο νὰ προχωρήσῃ, μείνας ὅλως ἀναίσθητος. Μετάνοιαν ὅμως ὁμολογήσας, καὶ ὑποσχεθεὶς εἰλικρινῶς εἰς τὸν Ὅσιον, ὅτι θὰ ἐπιστρέψῃ διπλάσιον τὸ κλαπέν, ὢ τοῦ θαύματος! ἀπηλλάγη τῆς κατεχούσης αὐτὸν παραλύσεως.

Γυνὴ ἔπασχε ἀπὸ ἐτῶν ἐξ αἱμορραγίας, μὴ δυναμένη νὰ εὕρῃ οὐδεμίαν θεραπείαν (καίτοι πᾶσαν τὴν περιουσίαν αὐτῆς κατηνάλωσεν εἰς τοὺς ἰατρούς)· προσελθοῦσα ὅμως εἰς τὴν Μονὴν τοῦ Ὁσίου καὶ μετ’ εὐλαβείας ἀσπασαμένη τὰ ἱερὰ λείψανα αὐτοῦ, ὕδωρ δὲ καθηγιασμένον ὑπὸ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου πιοῦσα, παραχρῆμα ἀπηλλάγη τοῦ δεινοῦ ἐκείνου νοσήματος καὶ ἐν πληρεστάτῃ ὑγείᾳ ἐπέστρεψε χαίρουσα εἰς τὸν οἶκόν της.

Ἄλλη τις γυνή, ἐξ ἐπιληψίας τρυχομένη πρὸ πολλοῦ, προσελθοῦσα καὶ μετ’ ἐγκαρδίου πίστεως ἁψαμένη τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ λειψάνου, ὢ τοῦ θαύματος! ὑγιὴς ἐγένετο.

Καὶ οὐ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ πλεῖστα ἕτερα σωτηριώδη εὐεργετήματα καὶ χάριτας οἱ πρὸς τὸν Ὅσιον Θεοφάνην καταφεύγοντες ἀπολαμβάνουσιν ἐκ παντοίων νοσημάτων ἀπαλλαττόμενοι ἅμα τῇ ἱερᾷ σορῷ τῶν λειψάνων αὐτοῦ προσερχόμενοι καὶ μετ’ εὐλαβείας τὴν σεβασμίαν αὐτοῦ κάραν ἀσπαζόμενοι, καὶ ἐπανέρχονται ὑγιεῖς εἰς τὰ ἴδια αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

                                                                                                                                                       

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἡ Μονὴ αὕτη κατεστράφη κατὰ τὸ 1822, ὅτε κατεστράφη καὶ ἡ πόλις Νάουσα. Τὰ δὲ ἐρείπια αὐτῆς σήμερον ὀνομάζονται «τοῦ Μοναστηρίου τῶν Ταξιαρχῶν».