Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνάμνησις τῆς περὶ ἡμᾶς μεγίστης καὶ ἀνυπερβλήτου φιλανθρωπίας τοῦ ΘΕΟΥ, ἣν ἐπεδείξατο, ἀποστρέψας μετ’ αἰσχύνης τοὺς ἀθέους Ἀγαρηνούς, μεσιτείᾳ τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καὶ ἀειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ.

Ἐξεστράτευσαν λοιπὸν οἱ Σαρακηνοὶ κατὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην τοῦ Αὐγούστου, καὶ μετὰ παρέλευσιν ἑνὸς ἔτους ἐπανῆλθον εἰς τὰ ἴδια μετὰ μεγάλης αἰσχύνης, κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην πάλιν τοῦ ἐπιόντος Αὐγούστου. Ἐνταῦθα δὲ ἁρμοδίως δύναταί τις νὰ εἴπῃ μεγαλοφώνως τὸ ρητὸν τοῦ Δαβίδ· «Τίς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν! Σὺ εἶ ὁ Θεός, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος», ὅστις ἐλύτρωσας τὸν λαόν σου καὶ τὴν πόλιν σου διὰ τῆς Ἀχράντου σου Μητρός.

                                                                                                                                               

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ