Ὅθεν καταναλώσαντες οἱ Σαρακηνοὶ ὅλας των τὰς ζωοτροφίας ἕνεκα τῆς πολυκαιρίας ἔπεσον εἰς τόσην μεγάλην πεῖναν, ὥστε ἔτρωγον ἀνθρωπίνους σάρκας, ποντικούς, ἑρπετὰ ἀκάθαρτα καὶ ζῷα θνησιμαῖα· ὕστερον δέ, ὑπὸ τῆς ἀνάγκης βιαζόμενοι, ἔφαγον καὶ τὴν ἀνθρωπίνην κόπρον, ἀνακατώνοντες αὐτὴν μὲ ὀλίγιστον ἄλευρον. Διὰ τοῦτο καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν ἀρχηγῶν καὶ μεγιστάνων τῶν Σαρακηνῶν προσέτρεξαν εἰς τὴν πόλιν καὶ ὑπετάγησαν εἰς τοὺς Χριστιανούς.
Μετὰ ταῦτα ἀναγωρήσαντες οἱ Σαρακηνοὶ ἐκ τοῦ τείχους τῆς πόλεως, τὸ ὁποῖον εἶναι πλησίον τῆς ξηρᾶς, ἦλθον εἰς τόπον καλούμενον Συκιαίς, ἤτοι εἰς τὸν Γαλατᾶν, ἐκεῖ δὲ εὑρόντες Ρωμαῖον τινά, κατηγορούμενον διὰ διάφορα ἐγκλήματα καὶ προστρέξαντα εἰς αὐτούς, τοῦτον ἀνεκήρυξαν βασιλέα τῶν Ρωμαίων. Εἶτα δόντες εἰς αὐτὸν δορυφόρους καὶ σωματοφύλακας, καὶ ποιήσαντες μετ’ αὐτοῦ συμφωνίας, περιήρχοντο εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως, εὐφημοῦντες καὶ ἐγκωμιάζοντες τὸν νεοχειροτόνητον βασιλέα, καὶ τρόπον τινὰ τὴν πίστιν τῶν Χριστιανῶν οὕτω καταισχύνοντες· ἀλλ’ ὅμως μάτην ἔγινε τὸ τοιοῦτον ἐπιχείρημα. Ὁ δὲ πρῶτος τῶν Σαρακηνῶν, Σουλεϊμὰν ὀνομαζόμενος, ζητήσας νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν, ἵνα θεωρήσῃ τὸν τόπον καὶ λαβὼν ἄδειαν ἦλθεν ἔφιππος μέχρι τοῦ Βοσπόρου· ἐν ᾧ δὲ ὅλοι οἱ ἄλλοι εἰσῆλθον ἀβλαβῶς ἐντὸς τῆς πόλεως, μόνος αὐτός, ὁ Σουλεϊμάν, δὲν ἠδύνατο νὰ εἰσέλθῃ διὰ τῆς πύλης, ἐπειδὴ ὁ ἵππος του ἔτρεχεν ὄρθιος, ἔχων ὑψωμένους τοὺς πόδας. Ὁ δὲ Σουλεϊμὰν θαυμάζων ἤγειρε τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ βλέπει ἄνωθεν τῆς πύλης τῆς πόλεως ἀπεικονισμένην διὰ ψηφῖδος τὴν Δέσποιναν ἡμῶν Θεοτόκον, ἥτις ἐκάθητο ἐπὶ θρόνου καὶ ἐκράτει εἰς τὰς ἀγκάλας της τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· διὸ εὐθὺς κατέβη ἐκ τοῦ ἵππου καὶ πεζὸς εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, μεμφθεὶς ἑαυτὸν δι’ ἣν πρότερον βλασφημίαν προέφερεν.
Τοιουτοτρόπως λοιπὸν ἀπῆλθον οἱ Σαρακηνοὶ ἄπρακτοι, πολεμηθέντες ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Θεοτόκου, καὶ ἀφανισθέντες μὲ πεῖναν καὶ θανατικόν. Ὅσα δὲ πλοῖα καὶ λιβυρνίδες αὐτῶν ἔμειναν, ταῦτα ἐρχόμενα κάτω συνετρίβησαν, ἄλλα μὲν εἰς τὸ πέλαγος, ἄλλα δὲ εἰς τοὺς λιμένας καὶ τοὺς ὑφάλους. Τὸ δὲ μέγιστον θαῦμα εἶναι τοῦτο, ὅτι εἰς τὸ Αἰγαῖον πέλαγος ἔπεσε πολλὴ χάλαζα, ὁμοῦ μὲ πῦρ, τὸ ὁποῖον βυθιζόμενον εἰς τὴν θάλασσαν ἀνέβραζεν αὐτήν, ὡς ὁ πεπυρωμένος σίδηρος ἀναβράζει ριπτόμενος εἰς τὸ ὕδωρ· ὅθεν ἐπειδὴ ἡ πίσσα τῶν πλοίων ἀνέλυσεν, ἐβυθίζοντο αὔτανδρα ταῦτα, δέκα δὲ μόνον διαφυγόντα τὸν κίνδυνον ἔδωκαν τὴν εἴδησιν εἰς τοὺς ἄλλους Σαρακηνοὺς περὶ τῆς συμφορᾶς τὴν ὁποίαν ἔπαθον.