Μικρὸν ὅμως χρόνον ἠδυνήθη νὰ ἡσυχάσῃ τότε ὁ Ὅσιος, διότι μετ’ ὀλίγον καὶ νέος σάλος ἐξέσπασεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἐξ ἀφορμῆς τοῦ παρανόμου γάμου τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου Ϛ’ (780-797) μετὰ τῆς Θεοδότης, ἥτις ἐτύγχανε νὰ εἶναι καὶ ἀνεψιὰ τοῦ Ὁσίου. Ἡ συγγένεια πρὸς τὴν νέαν αὐτοκράτειραν καὶ ἡ δύναμις τῆς ἐξουσίας δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ κάμψουν τὸν σθεναρὸν ἀγωνιστήν, ὅστις δὲν ἐδίστασε νὰ ἀγωνισθῇ δι’ ὅλων αὐτοῦ τῶν δυνάμεων ἐναντίον τῆς παρανομίας τοῦ αὐτοκράτορος. Διότι ὁ Κωνσταντῖνος, διαζευχθεὶς ἀναιτίως τὴν πρώτην αὐτοῦ σύζυγον Μαρίαν, ἐνυμφεύθη παρανόμως τὴν Θεοδότην. Ὁ Πλάτων καὶ ὁ Θεόδωρος δὲν ἐδίστασαν νὰ ἀντιταχθοῦν εἰς τὴν παράνομον αὐτὴν πρᾶξιν, μάλιστα δὲ καὶ ἀφώρισαν τοὺς παρανομήσαντας. Συλληφθέντες τότε ἅπαντες οἱ Μοναχοὶ τῆς Μονῆς τοῦ Σακκουδίωνος, μεθ’ ὧν πρῶτοι οἱ Ὅσιοι Πλάτων καὶ Θεόδωρος, καὶ ἀγρίως πρῶτον μαστιγωθέντες, ἐξωρίσθησαν ἐν ἔτει ψϟϛ’ (796) εἰς διαφόρους τόπους. Ὁ Θεόδωρος ἐστάλη εἰς Θεσσαλονίκην, ὁ δὲ Πλάτων ἐκρατήθη εἰς Κωνσταντινούπολιν.

Εὐτυχῶς μικρᾶς διαρκείας ὑπῆρξεν ἡ ἐξορία ἐκείνη, διότι ἀποκατασταθείσης κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος τῆς βασιλίσσης Εἰρήνης εἰς τὸν θρόνον ἀπηλευθερώθησαν εὐθὺς καὶ οἱ Ὅσιοι οὗτοι καὶ ἐπανῆλθον εἰς τὴν Μονήν των. Ἕνεκεν ὅμως τῶν βαρβαρικῶν ἐπιδρομῶν, αἵτινες ἦσαν συχναὶ εἰς τὰ μέρη ἐκεῖνα, ἠναγκάσθη ὁ Ὅσιος νὰ ἐπιστρέψῃ καὶ πάλιν μετ’ ὀλίγον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν μεθ’ ὅλου τοῦ πνευματικοῦ ποιμνίου του, ὅτε παρεχωρήθη εἰς αὐτοὺς ἐν ἔτει ψϟη’ (798) ἡ ἐρειπωμένη τότε Μονὴ τοῦ Στουδίου πρὸς κατοίκησιν. Ἀφοῦ δὲ μετὰ μυρίων κόπων ἀνεκαίνισαν οἱ Ὅσιοι οὗτοι τὴν ἐν λόγῳ Μονήν, ἐγκατεστάθησαν εἰς αὐτήν. Καὶ ἐγένετο μὲν πρῶτος Ἡγούμενος τῆς Μονῆς ταύτης μετὰ τὴν ἀνακαίνισιν ὁ Θεόδωρος, ὑπετάσσετο ὅμως οὗτος ὁλοψύχως εἰς τὸν Γέροντα Πλάτωνα, τὸν κατὰ κόσμον θεῖον του καὶ κατὰ πνεῦμα Πατέρα, ὑπὸ τῆς αὐστηρότητος τοῦ βίου του ἑλκυόμενος, δι’ ἣν καὶ ὡς καθηγητὴς καὶ διδάσκαλος τοῦ ἀσκητισμοῦ ὡμολογεῖτο, εἰς τὰς ἀρετὰς δὲ τούτου ὀφείλεται κατὰ μέγα μέρος ἡ δόξα καὶ ἡ φήμη τὴν ὁποίαν ἀπέκτησε μετὰ ταῦτα ἡ Μονὴ τοῦ Στουδίου [6].

Ἀλλὰ καὶ πάλιν μετ’ ὀλίγον εἰς νέους ἀγῶνας περιεπλάκη ὁ Ὅσιος. Διότι ἀπελθόντος πρὸς Κύριον ἐν ἔτει ωϛ’ (806) τοῦ μακαρίου Πατριάρχου Ἁγίου Ταρασίου [7] προεβλήθη ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Νικηφόρου Α’ (802-811) Πατριάρχης ἀπὸ λαϊκῶν ὁ Ἅγιος Νικηφόρος Α’ (806-815).