Τὴν δὲ ἑπομένην ἡμέραν παρουσιάσαντές με εἰς τοὺς ἐξουσιαστὰς τῆς πόλεως, εἰς δημόσιον τόπον, ἤρχισαν οὗτοι νὰ μὲ ἐρωτῶσι μετὰ σκληρότητος λέγοντες· «Πόθεν εἶσαι; ποίας θρησκείας εἶσαι; ποία εἶναι ἡ ἐργασία σου; καὶ ποῖον εἶναι τὸ ὄνομά σου; εἰπὲ εἰς ἡμᾶς ἀμέσως περὶ πάντων τούτων πρὸ τοῦ σὲ βασανίσωμεν κακῶς». Ἀποκριθεὶς δὲ ἐγὼ ἀπελογήθην εἰπών· «Εἶμαι ἐκ τῆς Ἰουδαίας γῆς, ἀνήκω δὲ εἰς τὴν θρησκείαν τῶν λεγομένων Χριστιανῶν· ὀνομάζομαι Πρόχορος· περιέπεσα δὲ εἰς ναυάγιον ὁμοῦ μὲ τοὺς κατηγόρους μου». Ὁ πολιτάρχης εἶπε· «Πῶς λοιπὸν εὑρέθητε ὅλοι μαζὶ ἐκτὸς μόνον τοῦ σοῦ συντρόφου; πάντως ὅθεν καθὼς οὗτοι λέγουσι, μάγοι εἶσθε καὶ ἐποιήσατε μαγείαν εἰς τὸ πλοῖον· καὶ διὰ νὰ μὴ γνωρίσῃ κανεὶς τὴν ὑπόθεσιν, σὺ μὲν εὑρέθης μετὰ τῶν ναυτῶν ἐνταῦθα, ὁ δὲ σύντροφός σου, καθὼς ἔχετε συνεννόησιν, ἐπῆρε τὰ χρήματα καὶ τὰ πράγματα τοῦ πλοίου. Λοιπὸν ἢ κακοῦργοι εἶσθε, ἢ ἔνοχοι φόνων καὶ αἱμάτων ἀθῴων· καὶ διὰ τοῦτο τὸν μὲν συντροφόν σου κατέπιεν ἡ θάλασσα, σὲ δὲ ἡ θεία δίκη ἠθέλησε νὰ σὲ διασώσῃ ἀπὸ τὴν θάλασσαν, καὶ νὰ σὲ καταστρέψῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην. Εἰπὲ λοιπὸν εἰς ἡμᾶς μετὰ πάσης ἀκριβείας, ποῦ εἶναι ὁ σύντροφός σου;».
Ταῦτα ἀκούσας ἐγώ, μετὰ κλαυθμοῦ καὶ ὀδυρμοῦ πικροτάτου εἶπον πρὸς αὐτούς· «Χριστιανὸς εἶμαι, μαθητὴς δὲ τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Κύριος ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους του, ἵνα μεταβῶσιν εἰς ὅλον τὸν κόσμον νὰ διδάξωσι καὶ βαπτίσωσι πάντας τοὺς πιστεύοντας εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀφοῦ λοιπὸν ἀνελήφθη ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς οὐρανούς, συναχθέντες εἰς ἕνα τόπον ἡσυχαστικὸν ἅπαντες οἱ Ἀπόστολοι ἔβαλον λαχνούς, ποῦ νὰ πορευθῇ ἕκαστος διὰ νὰ κηρύξῃ. Τοῦ δὲ διδασκάλου τοῦ ἰδικοῦ μου, ἐπειδὴ ἔλαχεν ὁ κλῆρος τοῦ μέρους τῆς Ἀσίας, ἐφάνη εἰς αὐτὸν πολὺ δύσκολον τὸ μέρος τοῦτο· καὶ ἐπειδὴ ἐδίστασεν ὁ λογισμός του, διὰ τοῦτο ἀπεκαλύφθη εἰς αὐτὸν ὅτι ἥμαρτε καὶ ὅτι πρόκειται νὰ τιμωρηθῇ διὰ τῆς θαλάσσης. Καὶ ἀφοῦ εἰσήλθομεν εἰς τὸ πλοῖον, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἔμελλον νὰ συμβῶσιν εἰς αὐτόν, πάντα καταλεπτῶς καὶ μετὰ ἀληθοῦς ἀκριβείας ἐφανέρωσεν εἰς ἐμέ· καὶ εἶπε μοι, ὅτι εἰς ὡρισμένον τόπον νὰ ἀναμείνω αὐτὸν ὡρισμένον ἀριθμὸν ἡμερῶν· καὶ ἐὰν ἔλθῃ κατὰ τὸ διάστημα τῶν ἡμερῶν τούτων, θὰ ποιήσωμεν τὸ πρόσταγμα τοῦ διδασκάλου ἡμῶν· ἐὰν ὅμως κατὰ τὸ ἀνωτέρω διάστημα δὲν ἔλθῃ, τότε μοὶ εἶπε νὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν πατρίδα ἡμῶν τὴν Ἰουδαίαν. Λοιπὸν οὔτε ὁ διδάσκαλός μου εἶναι μάγος, οὔτε ἐγώ, ἀλλὰ εἴμεθα Χριστιανοί».