Ὑπακούσας ὁ Γέρων εἴς τε τὴν φωνὴν καὶ τὴν θέλησιν τῆς Πανάγνου Δεσποίνης ἡμῶν, καὶ καταλιπὼν τὴν κέλλαν αὐτοῦ, ἔδραμεν ὅσον ἠδύνατο ταχύτερον εἰς τὴν Μονήν, ἵνα παράσχῃ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς τρόπον καὶ καιρὸν νὰ ἐμψυχωθῶσι καὶ νὰ σκεφθῶσιν ὡρίμως ἕκαστος αὐτῶν περὶ τοῦ προκειμένου κινδύνου· ἀλλὰ μόλις ὁ Γέρων ἔφθασεν εἰς τὴν πύλην τῆς Μονῆς, καὶ ἰδοὺ βλέπει τὴν εἰς τὸ κελλίον αὐτοῦ ἁγίαν Εἰκόνα τῆς θεομήτορος, ἐνώπιον τῆς ὁποίας ἀνεγίνωσκε πρὸ ὀλίγου τὸν Ἀκάθιστον Ὕμνον, καὶ παρ’ αὐτῆς ἤκουσε τὴν ἀνωτέρω φωνήν, ἱσταμένην ἐπὶ τῶν πυλῶν τῆς Μονῆς. Ὅθεν μετὰ κατανύξεως καὶ εὐλαβείας πεσὼν ἐνώπιον αὐτῆς καὶ προσκυνήσας ἔλαβεν αὐτήν· καὶ οὕτω ὁμοῦ μὲ τὴν ἁγίαν Εἰκόνα παρουσιάσθη πρὸς τὸν Καθηγούμενον. Ἀκούσαντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ τὸν ἐπικείμενον κίνδυνον ἐταράχθησαν μεγάλως· καὶ οἱ μὲν ἀσθενέστεροι αὐτῶν ταχέως ἐκρύβησαν εἰς τὰ ὄρη καὶ σπήλαια· εἴκοσι δὲ καὶ ἓξ Μοναχοί, μετὰ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Καθηγούμενος, ἔμειναν εἰς τὴν Μονὴν καὶ εἰσῆλθον ἐντὸς τοῦ Πύργου, ἀναμένοντες τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν καὶ προσδοκῶντες τοὺς μαρτυρικοὺς στεφάνους.
Μετ’ ὀλίγον ἔφθασαν καὶ οἱ Λατῖνοι μετὰ τῶν λατινοφρόνων, οἵτινες κατ’ ἀρχὰς δι’ ὅλης τῆς δυνάμεως καὶ τῆς ρητορικῆς τέχνης τῶν Δυτικῶν παρεκίνουν τοὺς Μοναχούς, ἵνα ἀνοίξωσιν εἰς αὐτοὺς τὰς πύλας τῆς Μονῆς καὶ ἀναγνωρίσωσι τὸν Πάπαν κεφαλὴν τῆς οἰκουμενικῆς Ἐκκλησίας, ὑποσχόμενοι τὸ ἔλεος αὐτοῦ τοῦ Πάπα καὶ πλῆθος χρυσίου· οἱ δὲ Μοναχοὶ ἠρώτησαν ἀπὸ τὸν Πύργον τοὺς Λατίνους, λέγοντες: «Καὶ τίς εἶπεν εἰς ὑμᾶς ὅτι ὁ ἰδικός σας Πάπας εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας; πόθεν ἡ τοιαύτη παρ’ ὑμῖν διδασκαλία; Εἰς ἡμᾶς κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός! Εὐκολώτερον ἡμεῖς ἀποφασίζομεν ἵνα ἀποθάνωμεν ἢ νὰ ὑποχωρήσωμεν, ὥστε νὰ μολυνθῇ ὁ ἱερὸς οὗτος τόπος ὑπὸ τῆς ἰδικῆς σας βίας καὶ τυραννίας δὲν ἀνοίγομεν τὰς πύλας τῆς Μονῆς. Ἀναχωρήσατε ἐντεῦθεν!». Οἱ δὲ Λατῖνοι ἐφώνησαν μανιωδῶς· «Καὶ λοιπόν, ἀφοῦ τὸ θέλετε, ἀποθάνετε».
Καὶ εὐθὺς συναθροίσαντες πλῆθος φρυγάνων καὶ ξύλων περὶ τὸν Πύργον, κατέκαυσαν αὐτούς· καὶ ἡ μὲν φλὸξ ἐξαρθεῖσα ὑψηλὰ διεχύθη εἰς τὸν ἀέρα· οἱ δὲ Μοναχοὶ οὐδόλως ὑποχωρήσαντες τῆς πνευματικῆς αὐτῶν κατοικίας, δοξάζοντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Κύριον καὶ εὐχόμενοι ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν παρέδωκαν τὰς ἁγίας αὐτῶν ψυχὰς εἰς χεῖρας Θεοῦ. Ὧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.