Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΚΕΝΔΕΑΣ ὁ ἐν τῇ νήσῳ Κύπρῳ ἀσκήσας ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ἄλλην φορὰν πάλιν, παραχωρήσει Θεοῦ, συνελήφθη ὁ Ἅγιος ὑπό τινος φονέως καὶ λῃστοῦ πρὸς δοκιμασίαν. Ἐβασάνιζε δὲ ὁ λῃστὴς αὐτὸς τὸν Ἅγιον, τὸν ἔδερε, τοῦ ἀφήρει τὰ παλαιόρρασά του, τοῦ ἔκαιε τὴν καλύβην καὶ ὅ,τι ἄλλο τοῦ ὑπηγόρευεν ὁ ἀρχηγὸς τῆς κακίας. Πάσχων δὲ ταῦτα ὁ Ἅγιος ἔλεγεν ἐνδομύχως· «Ὅ,τι ἂν εὐαρεστῆσαι, ὦ Κύριέ μου, εὐχαριστῶ σοι». Ὁ δὲ Κύριος δὲν ἀφῆκε τὸν Ἅγιον ἕως τέλους ἀνυπεράσπιστον, ἀλλὰ παρέδωκε τὸν λῃστὴν εἰς χεῖρας τοῦ ἄρχοντος καὶ τὸν ἐθανάτωσαν. Οὕτως εὗρεν ὁ Ἅγιος ἄνεσιν.

Ἄλλοτε πάλιν πηγαίνων ὁ Ἅγιος εἰς τὴν χώραν, δι’ ἐπίσκεψιν τῶν ἀδελφῶν, ἐνεφανίσθη εἰς αὐτὸν ὁ διάβολος ἐν σχήματι γυναικός, πίπτων δὲ εἰς τὴν γῆν ἐκράτει τὸν Ἅγιον ἀπὸ τοὺς πόδας καὶ τὸν παρεκάλει λέγων, ὅπως καταδεχθῇ καὶ διέλθῃ ἀπὸ τὸν δρόμον ὅπου εἶχε τὴν οἰκίαν της, διὰ νὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτὴν καὶ τὴν εὐλογήσῃ, ὁ δὲ Ἅγιος πεισθεὶς εἰς τὰ φαινόμενα δάκρυα τῆς γυναικὸς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον ποὺ τοῦ ὑπέδειξε. Ἐκείνη δὲ γυμνωθεῖσα ἐντελῶς ἐδοκίμαζε νὰ μολύνῃ τὸν Ὅσιον. Ταῦτα ἰδὼν ὁ Ἅγιος ἔπεσεν εἰς προσευχὴν καὶ οὕτως ἐγένετο ἄφαντος ὁ δαίμων.

Ἀκούσας ὁ Ὅσιος ὅτι ὑπῆρχεν ἐρημίτης τις καλούμενος Ἰωνᾶς, ζῶν παρὰ τὴν Νέαν Ἰουστινιανήν [3], ἤτοι κατὰ την Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου, ἐπεθύμησε νὰ ἴδῃ αὐτόν. Ἀναχωρήσας λοιπὸν πρὸς τὸν Ἰωνᾶν, καθ’ ὁδὸν ἐθεράπευε τοὺς ἀσθενεῖς τοὺς ὁποίους συνήντα εἰς ἕκαστον χωρίον. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ ἄνθρωποι ἐτίμων αὐτόν, μεταμεληθεὶς ἐπέστρεψεν εἰς τὸ σπήλαιόν του καὶ ἔθεσεν εἰς ἑαυτὸν ὅρον νὰ μὴ ἐξέλθῃ ποτὲ πλέον. Ἄγγελος δὲ Κυρίου ἀνήρπασε τὸν Ἰωνᾶν ἐκ τοῦ κελλίου του καὶ μετήγαγεν αὐτὸν πρὸς τὸ σπήλαιον εἰς τὸ ὁποῖον κατῴκει ὁ Κενδέας, ᾠκονόμησε δὲ τοῦτο ὁ Κύριος ἵνα πληρωθῇ ἡ πνευματικὴ ἐπιθυμία τοῦ Ἁγίου Κενδέου. Ὅθεν ἠσπάσθησαν ἀλλήλους καὶ ἠγάλλοντο ἐπὶ τῇ ἀνελπίστῳ συναντήσει καὶ ἔχαιρον δοξάζοντες τὸν Θεόν. Ὁ δὲ θεῖος Κενδέας ηὐχαρίστει τὸν Κύριον, ὅτι ἔδειξεν εἰς αὐτὸν τὸν ἐρημίτην Ἰωνᾶν. Τοιουτοτρόπως λοιπὸν ὁ θεῖος Κενδέας καλῶς πολιτευσάμενος καὶ πολλὰ θαύματα ποιήσας, καὶ ἀναριθμήτους ἀσθενεῖς θεραπεύσας, ἐλθὼν εἰς γῆρας βαθὺ παρέδωκεν ἐν εἰρήνῃ τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ. Σῴζεται δὲ μέχρι σήμερον τὸ ἀσκητήριόν του πλησίον τοῦ χωρίου Αὐγόρου τῆς Κύπρου.

        

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἀλαμανία ὠνομάζετο παλαιότερον περιοχὴ τῆς σημερινῆς Γερμανίας.

[2] Βλέπε περὶ τῶν Βλεμμύων καὶ ἐν τῷ Συναξαρίῳ τῶν ἐν Σινᾷ καὶ Ραϊθῶ ἀναιρεθέντων Ὁσίων, κατὰ τὴν ιδʹ (14ην) Ἰανουαρίου ἐν τόμῳ Αʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

[3] Βλέπε περὶ τῶν Ἰουστινιανῶν ἐν τῇ ὑποσημειώσει τῆς σελίδος 20.