ΑΣΤΕΡΙΟΣ, ΚΛΑΥΔΙΟΣ, ΝΕΩΝ καὶ ΝΕΟΝΙΛΛΑ οἱ Ἅγιοι αὐτάδελφοι Μάρτυρες, ἔζων κατὰ τὴν πρώτην ὑπατείαν τοῦ Διοκλητιανοῦ, ὅταν ἡγεμόνευεν ὁ Λυσίας εἰς τὴν Κιλικίαν, ἐν ἔτει σπη’ (288). Ἦσαν δὲ πάντες οὗτοι οἱ Ἅγιοι αὐτάδελφοι καὶ Χριστιανοί, κατοικοῦντες ὅλοι ὁμοῦ καὶ χρήματα ἀρκετὰ ἔχοντες. Εἶχον δὲ μεθ’ ἑαυτῶν καὶ τὴν μητρυιάν των, ἐπειδὴ ἡ μήτηρ των εἶχεν ἀποθάνει πρότερον, ὕστερον δὲ ἀπέθανε καὶ ὁ πατήρ των. Ἐπειδὴ δὲ ἡ μητρυιά των προσεπάθει νὰ κατακρατήσῃ ἀδίκως τὰ πράγματα τῶν γονέων των, διὰ τοῦτο ἐπρόδωσεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἡγεμόνα κατηγοροῦσα αὐτοὺς ὅτι εἶναι Χριστιανοί.

Παρασταθέντες λοιπὸν οἱ νέοι εἰς τὸν ἡγεμόνα, εἶπον πρὸς αὐτόν· «Ἡμεῖς τώρα καταφρονοῦμεν ὅλα τὰ πράγματά μας, ὦ ἡγεμών, καὶ διὰ τὴν πίστιν μας ὑπομένομεν πᾶν κακόν, τὸ ὁποῖον θὰ μᾶς συμβῇ. Ἡ δὲ μητρυιά μας, ἥτις δὲν ἐξελέγη ἐπιτυχῶς εἰς ἀντικατάστασιν τῆς μητρός μας, αὕτη, μάθε, ὅτι δὲν ἐπρόδωκεν ἡμᾶς εἰς σέ, διότι ὑπερασπίζεται τὴν θρησκείαν τῶν ἰδικῶν σας θεῶν, ὄχι, ἀλλὰ διότι ἐπιδιώκει νὰ ἀφαιρέσῃ ἀδίκως τὴν πατρικὴν καὶ μητρικήν μας κληρονομίαν, ἡ ὁποία εἶναι μεγάλη». Ταῦτα ἀκούσας ὁ ἡγεμὼν ἐφάνη καὶ αὐτὸς ὅτι συνεφώνησε, μὲ τὸν σκοπὸν τῆς μητρυιᾶς των καὶ ἠθέλησε νὰ θανατώσῃ τοὺς Ἁγίους διὰ νὰ ἀποκτήσῃ καὶ αὐτὸς μέρος τῆς πατρικῆς καὶ μητρικῆς των κληρονομίας. Ὅθεν εὐθὺς προστάσσει νὰ ἐξαπλωθῇ ὁ Κλαύδιος ἀπὸ τὰ τέσσαρα μέρη καὶ νὰ καταξεσχίζεται εἰς τὰς ὠμοπλάτας μὲ ραβδία· ἔπειτα ἐκρέμασαν αὐτὸν ἀπὸ τὰς ἄκρας τῶν χειρῶν καὶ ἔκαυσαν μὲν τοὺς πόδας του μὲ ἀνημμένους ἄνθρακας, κατεχάραξαν δὲ αὐτὸν εἰς τὰς πλευρὰς μὲ χάλκινα κέντρα. Ἔπειτα μὲ πλίνθους κατασυντρίβουσιν αὐτὸν καὶ μὲ χόρτα τοῦ παπύρου τὸν κατακαίουσιν. Ἀκούων δὲ ὁ Ἅγιος τὸν ἡγεμόνα νὰ λέγῃ· «Θυσίασον εἰς τοὺς θεοὺς διὰ νὰ σωθῇς» ἀπεκρίθη· «Εἶπον εἰς σὲ καὶ ἐπαναλαμβάνω ἅπαξ ἔτι, ὅτι διὰ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτὸν τὸν θάνατον καταφρονῶ. Λοιπὸν ποίει ὅ,τι ἂν βούλεσαι, ὦ δικαστά». Ὅθεν βασανισθεὶς ἐπ’ ἀρκετὸν κατεβιβάσθη κατόπιν ἀπὸ τὸ ξύλον καὶ ἐρρίφθη εἰς τὴν φυλακήν.

Ἔπειτα παρεστάθη εἰς τὸ κριτήριον ὁ Ἀστέριος, πρὸς τὸν ὁποῖον εἶπεν ὁ Λυσίας· «Πῶς λέγεται το ὄνομά σου». Ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἅγιος ἐσιώπα, διὰ τοῦτο προσέταξεν ὁ ἡγεμὼν νὰ θλάσωσι τοὺς ὀδόντας τοῦ Μάρτυρος· ἐν ὅσῳ δὲ ἐθραύοντο οἱ ὀδόντες του, ἐφώναζεν ὁ διαλαλητής· «Θυσίασον εἰς τοὺς θεοὺς καὶ σῶσον τὴν ζωήν σου».