Ἡ δὲ βασίλισσα, ταῦτα ἀκούσασα, ἐπέστρεψεν εἰς τὰ βασίλεια. Καὶ τὸν μὲν ἄνδρα της βασιλέα ἐξέπληξε διὰ τὴν παράδοξον ἰατρείαν τοῦ πάθους της· διηγουμένη δὲ καὶ μὲ ποῖον τρόπον ἰατρεύθη, ἐβεβαίωνεν, ὅτι ὁ Θεὸς τῆς αἰχμαλώτου, ὁ ὁποῖος τὴν ἰάτρευσεν, εἶναι ἀληθῶς καὶ κυρίως Θεός. Ἔλεγε δὲ πρὸς τούτοις, ὅτι εἶναι πρέπον νὰ κτίσωσι Ναὸν εἰς τὸ ὄνομά του καὶ ὅτι ὅλον τὸ ἔθνος τῶν Ἰβήρων πρέπει νὰ ἐπιστραφῇ εἰς τὴν τοῦ τοιούτου Θεοῦ λατρείαν καὶ πίστιν. Ὁ δὲ Βασιλεὺς τὴν μὲν ἰατρείαν τῆς γυναικός του ἐθαύμαζε καὶ ἐπῄνει, Ναὸν δὲ νὰ κτίσῃ δὲν ἤθελεν. Ἀφ’ οὗ δὲ παρῆλθεν ὀλίγος καιρός, ἐξῆλθε πρὸς θήραν ὁ βασιλεύς· καὶ οἱ μὲν ἄλλοι ἐκυνήγουν ἀνεμποδίστως, ὁ δὲ βασιλεύς, μείνας μόνος μακρὰν τῶν ἄλλων, προσεβλήθη ἀπὸ ἀορασίαν καὶ δὲν ἤξευρε ποῦ νὰ ὑπάγῃ. Ὅθεν ἀπορήσας διὰ τὸ συμβεβηκὸς τὸ ὁποῖον ἠκολούθησεν εἰς αὐτόν, ἐνεθυμήθη τὴν ἀπείθειαν, τὴν ὁποίαν ἔδειξεν εἰς τοὺς λόγους τῆς συζύγου του· καὶ λοιπὸν ἐπικαλεσθεὶς εἰς βοήθειαν τὸν Θεὸν τῆς αἰχμαλώτου Γυναικός, ἠλευθερώθη ἀπὸ τὸ σκότος καὶ τὴν ἀορασίαν. Ἔπειτα πορευθεὶς μόνος εἰς τὴν εὐσεβεστάτην αἰχμάλωτον, παρεκάλει αὐτὴν νὰ τοῦ δείξῃ εἰς ποῖον σχῆμα νὰ κτίσῃ τὸν Ναόν. Καὶ ἡ μὲν Γυνὴ ἐσχημάτιζε τὸν Ναόν, οἱ δὲ τεχνῖται τοῦ βασιλέως ἔκτιζον αὐτόν.
Ἀφ’ οὗ δὲ ἔλαβε τέλος ὁ Ναὸς καὶ ἔπρεπε νὰ ἐγκαινιασθῇ ἀπὸ Ἀρχιερέα, εὗρε καὶ τούτου τὴν εὐκολίαν ἡ θαυμασία ἐκείνη Γυνή, διότι αὐτὴ κατέπεισε τὸν βασιλέα τῆς Ἰβηρίας νὰ γράψῃ πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Χριστιανῶν καὶ νὰ ζητήσῃ νὰ σταλῇ ἐκεῖθεν διδάσκαλος τῆς εὐσεβείας. Τότε ἦτο βασιλεὺς τῶν Χριστιανῶν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, καθὼς προείπομεν, ὁ ὁποῖος μαθὼν τὴν αἰτίαν τῆς αἰτήσεως ηὐχαρίστησε τὸν Θεὸν καὶ ὑποδεξάμενος φιλοφρόνως τοὺς ἀπεσταλμένους πρεσβευτάς, ἔστειλεν εἰς τὴν Ἰβηρίαν Ἀρχιερέα τινὰ ἐστολισμένον μὲ πίστιν καὶ σύνεσιν καὶ μὲ πολιτείαν ἐνάρετον, ὁμοῦ καὶ δῶρα πολλά, διὰ νὰ γίνῃ κήρυξ καὶ διδάσκαλος τῆς θεογνωσίας εἰς τὸ ἔθνος ἐκεῖνο. Οὗτος λοιπὸν πορευθεὶς ἐκεῖ, μὲ θαύματα καὶ διδασκαλίας εἵλκυσεν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐβάπτισεν αὐτούς· κτίσας δὲ εἰς διάφορα μέρη ἱεροὺς Ναοὺς καὶ χειροτονήσας Ἱερεῖς, ἐπέστρεψεν εἰς θεογνωσίαν ὅλον τὸ ἔθνος τῶν Ἰβήρων καὶ οὕτως ἀπῆλθε πρὸς Κύριον. Οὗτος εἷναι ὁ τρόπος τῆς ὑπὸ τῶν Ἰβήρων ἐπιγνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ [1].