τὸ δὲ ἄλλο σῶμά του νὰ δέρωσι μὲ πεπυρωμένα σιδηρᾶ ραβδία, τὴν δὲ ἀδελφήν του Ἁγίαν Ἰουλιανὴν προσέταξε νὰ ὁδηγήσωσιν εἰς πορνοστάσιον καὶ ἐκεῖ νὰ τὴν διαφθείρωσιν ἀσελγεῖς καὶ ἀκόλαστοι ἄνθρωποι. Ἄγγελος Κυρίου ὅμως παραστὰς ἐτύφλωνε, μὲ τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν του, τὰ ὄμματα τῶν ἀκολάστων ἐκείνων· εὐσπλαγχνισθεῖσα δὲ τοὺς ἐλεεινοὺς αὐτοὺς ἡ Ἁγία ἔχυσεν εἰς αὐτοὺς νερὸν καὶ τοὺς ἐθεράπευσε.
Διαμείνασα λοιπὸν ἄφθορος, ρίπτεται μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ της ἐντὸς λάκκου πλήρους πυρός. Ἐπειδὴ δὲ ὁ τύραννος διέταξε νὰ λιθοβοληθῶσιν οἱ Ἅγιοι ἐντὸς ἐκείνου τοῦ λάκκου, ὢ τοῦ θαύματος! ἐφάνη ἐκ τῶν οὐρανῶν νεφέλη πλήρης φλογός, ἥτις πλησιάσασα τὸν βασιλέα, ἀντὶ νὰ βρέξῃ βροχὴν ὕδατος, ἔβρεξεν ἐπ’ αὐτοῦ βροχὴν πυρός. Ὁ δὲ βασιλεύς φοβηθείς, ἐξήγαγε μὲν τοὺς Ἁγίους ἐκ τοῦ λάκκου, δὲν ἐσωφρονίσθη ὅμως, ἀλλὰ πάλιν προσέταξε νὰ κατακαύσωσι τὰ πρόσωπα καὶ ὅλον τὸ σῶμα τῶν Ἁγίων μὲ ἀνημμένας λαμπάδας καὶ τελευταῖον διέταξε καὶ ἀπεκεφάλισαν αὐτούς. Οὕτως οἱ τοῦ Χριστοῦ καλλίνικοι Μάρτυρες ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆς ἀθλήσεως.