ΗΣΑΪΑΣ ὁ μεγαλοφωνότατος Προφήτης κατήγετο ἐξ Ἱερουσαήμ, ἔζησε δὲ κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μανασῆ [1], υἱοῦ Ἐζεκίου τοῦ βασιλέως, ὑπὸ τοῦ ὁποίου καὶ κατεκόπη διὰ πρίονος καὶ ἐτελείωσε τὴν ζωήν του μὲ τέλος μαρτυρικόν. Ἐνεταφιάσθη δὲ εἰς τὸν τόπον τὸν λεγόμενον Ἀρωὴλ ἢ Ρογήλ, παρὰ τῇ διαβάσει τοῦ ὕδατος, τὸ ὁποῖον ὁ μὲν βασιλεὺς Ἐζεκίας κατέχωσε καὶ ἐξηφάνισεν, ὁ δὲ Θεός, ὡς σημεῖον διὰ τὸν Προφήτην τοῦτον Ἡσαΐαν, ἀνέβλυσε πάλιν εἰς τὴν πηγὴν τοῦ Σιλωάμ. Διότι, ἐν ᾧ οὗτος ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ, ἀποκαμὼν ὑπὸ τῆς δίψης, παρεκάλεσε τὸν Θεὸν νὰ ἀποστείλῃ εἰς αὐτὸν ὕδωρ, ἵνα πίῃ [2]. Καὶ ὤ τοῦ θαύματος! Παρευθὺς ἔστειλεν ὁ Θεὸς εἰς αὐτὸν ὕδωρ ζῶν ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ Σιλωὰμ καὶ διὰ τοῦτο ἡ πηγὴ αὕτη ὠνομάσθη Σιλωάμ [3], τὸ ὁποῖον ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος.

Ὄχι δὲ μόνον τότε, ἀλλὰ καὶ πρὶν ὀρύξῃ ὁ Ἐζεκίας τοὺς λάκκους, τὰ φρέατα καὶ τὰς κολυμβήθρας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, παρεκάλεσεν ὁ Ἡσαΐας τὸν Θεὸν καὶ ἀνέβλυσεν ὀλίγον ὕδωρ ἐκ τῆς πηγῆς ταύτης, ἵνα μὴ ἀφανισθῇ ἡ πόλις αὕτη ὑπὸ τῆς δίψης, ὅτε ἐπολιορκεῖτο ὑπὸ τῶν ἀλλοφύλων. Ἠρώτων δὲ οἱ ἀλλόφυλοι πόθεν πίνουσιν ὕδωρ οἱ Ἰουδαῖοι. Μαθόντες δέ, ὅτι ἔπινον ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ Σιλωάμ, ἐκάθησαν πλησίον ταύτης καὶ ἔπινον τὸ ὀλίγον ἐκεῖνο ὕδωρ. Ἀλλ’ ὅταν μετέβαινον οἰ Ἰουδαῖοι μετὰ τοῦ Ἡσαΐου εἰς τὴν πηγὴν ταύτην, τότε, αἴφνης ἀνέβρυεν ὕδωρ πολύ. Διὰ τοῦτο καὶ μέχρι σήμερον ἐξαίφνης, ὡς ἐκ θαύματος καὶ ἅπαξ, ἀναβρύει τὸ ὕδωρ τοῦ Σιλωάμ, ἵνα ἡ αἰφνίδιος αὕτη ἀνάβλυσις ὑπομιμνήσκῃ τὸ παλαιὸν θαῦμα. Ἐπειδὴ λοιπὸν ἡ πηγὴ αὕτη ἀνεφάνη διὰ προσευχῆς τοῦ Προφήτου Ἡσαΐου, ὁ λαὸς ἔθαψεν ἐπιμελῶς καὶ ἐνδόξως τὸ τίμιον αὐτοῦ Λείψανον πλησίον τῆς πηγῆς ταύτης, ἵνα, διὰ τῶν πρεσβειῶν τούτου, ἔχωσι καὶ μετὰ τὸν θάνατόν του τὴν τοῦ ὕδατος ἀπόλαυσιν.

Ὁ τάφος τοῦ Προφήτου Ἡσαΐου εὑρίσκεται πλησίον τῶν τάφων τῶν βασιλέων καὶ ὄπισθεν τῶν μνημείων τῶν Ἱερέων, κατὰ τὸ νότιον μέρος τῆς Ἱερουσαλήμ [4]. Κατὰ δὲ τὸ ἀνατολικὸν μέρος τῆς Σιών, πλησίον τῆς θύρας, ἐκ τῆς ὁποίας εἰσέρχονται οἱ προερχόμενοι ἐκ Γαβαών [5], ἔκτισεν ὁ βασιλεὺς Σολομῶν τὸν τάφον Δαυΐδ, τοῦ πατρός του. Τὴν θύραν ταύτην κατεσκεύασεν ὁ Σολομῶν ἑλικοειδῆ, ὡς τὸ σχῆμα τοῦ κοχλίου, ἵνα μὴ τὴν εὑρίσκῃ ὁ καθεὶς εὐκόλως. Διὰ τοῦτο καὶ μέχρι σήμερον δὲν γνωρίζουσιν αὐτὴν οἱ περισσότεροι Ἱερεῖς, καθὼς καὶ ὁ λαός. Εἶχε δὲ τὴν θύραν αὐτὴν κατασκευάσει κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, διότι ἐκεῖ εἶχεν ὁ Σολομῶν ἀποτεθησαυρισμένον τὸν χρυσόν, τὸν ὁποῖον ἔφερεν ἐκ τῆς Αἰθιοπίας, ὡς καὶ τὰ πολύτιμα ἀρώματα.