ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ὁ θεῖος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστής, ὁ ἠγαπημένος τοῦ Κυρίου Μαθητής, ἐγεννήθη μὲν εἰς Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, μετέστη δὲ πρὸς Κύριον, κηρύττων τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἐν Ἐφέσῳ εἰς γῆρας βαθὺ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ βασιλέως Τραϊανοῦ (98-117). Ὅταν δὲ ὁ μακάριος Ἰωάννης ἐπρόκειτο νὰ μετατεθῇ ἀπὸ τῆς παρούσης ζωῆς, εἰς ἐκείνην τὴν αἰωνίαν καὶ ἄληκτον, προγνωρίσας τοῦτο διὰ τῆς ἐν αὐτῷ ἐνοικούσης θείας Χάριτος, παραλαβὼν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἦλθεν ἔξω τῆς πόλεως Ἐφέσου εἰς σημεῖον ὅπου καὶ ὑπέδειξεν ὁ ἴδιος νὰ ἀνοιγῇ ὁ τάφος του. Εἰσελθὼν δὲ ἐν αὐτῷ μόνος ἔτι ζῶν, ἐκοιμήθη ἐκεῖ ἐν Κυρίῳ [1]. Ἔκτοτε ὁ τάφος οὗτος ἀνεδείχθη ἄλλη κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ, ἐπειδὴ ὁ Πανάγαθος καὶ φιλάνθρωπος Κύριος ἡμῶν ὄχι μόνον ἐδόξασε τοὺς Ἁγίους, τοὺς διὰ τὴν ἀγάπην Του προθύμως ἀγωνισθέντας, ἤτοι τοὺς ἱεροὺς Αὐτοῦ Μαθητὰς καὶ Ἀποστόλους, τοὺς Προφήτας καὶ Μάρτυρας καὶ ὅλους τοὺς Αὐτῷ εὐαρεστήσαντας, ἀξιώσας τούτους τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς δωρεᾶς θείων Χαρίτων καὶ διὰ πολλῶν θαυμάτων λαμπροὺς καὶ τότε ἀπέδειξεν, ἔτι δὲ καὶ τώρα καὶ πάντοτε ἀποδεικνύει καὶ τοὺς τόπους ἐκείνους, εἰς τοὺς ὁποίους διέτριψαν ἢ ἐτάφησαν οὗτοι.

Τοιουτοτρόπως λοιπὸν καὶ εἰς τὸν τάφον τοῦ σήμερον ἑορταζομένου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἐδωρήσατο τὴν χάριν Αὐτοῦ καὶ διὰ πολλῶν θαυμάτων ἐκόσμησε. Διότι ὁ τάφος τοῦ μεγάλου τούτου Εὐαγγελιστοῦ κατ’ ἔτος κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν ἀναβρύει αἴφνης μὲ θεῖον καὶ παράδοξον τρόπον κόνιν, τὴν ὁποίαν οἱ ἐγχώριοι ὀνομάζουσι μάννα καὶ ταύτην οἱ λαμβάνοντες μεταχειρίζονται πρὸς ἀπολύτρωσιν ἀπὸ παντὸς πάθους, πρὸς ἰατρείαν ψυχῶν καὶ πρὸς ὑγείαν σωμάτων, δοξάζοντες τὸν Θεὸν καὶ τὸν Αὐτοῦ θερόποντα Ἰωάννην.

Μανθάνομεν δὲ ἐκ τοῦ ἐγκωμίου τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Σωφρονίου πρὸς τὸν Θεολόγον τοῦτον Ἰωάννην [2], ὅτι πατήρ του του ἦτο ὁ Ζεβεδαῖος, μήτηρ δὲ αὐτοῦ ἡ Σαλώμη, θυγάτηρ Ἰωσὴφ τοῦ μνηστευθέντος τὴν Ὑπεραγίαν Δέσποιναν Θεοτόκον. Διότι ὁ Ἰωσὴφ εἶχε, τέσσαρας υἱούς. Τὸν Ἰάκωβον, τὸν Συμεών, τὸν Ἰούδαν καὶ τὸν Ἰωσῆν καὶ τρεῖς θυγατέρας, ἤτοι τὴν Ἐσθήρ, τὴν Μάρθαν καὶ τὴν Σαλώμην, ἥτις ἐχρημάτισε σύζυγος μὲν τοῦ Ζεβεδαίου, μήτηρ δὲ τοῦ Ἰωάννου. Ἐκ τούτου συνάγεται, ὅτι ὁ Κυριος ἡμῶν ἦτο θεῖος τοῦ Ἰωάννου, ὡς ἀδελφὸς λογιζόμενος Σαλώμης, τῆς θυγατρὸς Ἰωσήφ, τοῦ νομιζομένου ὡς πατρὸς τοῦ Κυρίου [3].