Οἱ δὲ Ἅγιοι Μάρτυρες Φῆστος, Φαῦστος, Μάρκελλος, Θεόδωρος, Μελέτιος, Σέργιος, Μαρκελλῖνος, Φῆλιξ, Φωτεινός, Θεοδωρίσκος, Μερκούριος καὶ Δίδυμος, ἐξ ὧν τινὲς μὲν ἦσαν κόμητες, ἄλλοι δὲ τριβοῦνοι καὶ ἄλλοι πρίγκηπες, ἰδόντες τὰ ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Μελετίου τελούμενα θαύματα, ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστόν. Διὰ τοῦτο, ριφθέντες τῇ προσταγῇ τοῦ ἡγεμόνος ἐντὸς ἀνημμένης καμίνου, ἔλαβον, οἱ ἀοίδιμοι, τοὺς στεφάνους τοῦ Μαρτυρίου.
Αἱ δὲ Σωσσάνα, Μαρκιανὴ καὶ Παλλαδία ἦσαν σύζυγοι τινῶν ἐκ τῶν ὡς ἄνω Ἁγίων Μαρτύρων, τὰς ὁποίας ὁ ἡγεμὼν διέταξε καὶ κατέκοψαν διὰ ξύλων, μετὰ τῶν νηπίων αὐτῶν. Οἱ στρατιῶται δὲ οἱ θανατώσαντες τὰς ἁγίας ταύτας Μάρτυρας, ὤ τοῦ θαύματος! εὐθὺς μετὰ τὸν φόνον κακὴν κακῶς ἐτελεύτησαν.
Τότε καὶ δύο νήπια, Κυριακὸς καὶ Χριστιανὸς ὀνομαζόμενα, εἰς μικροτάτην ἡλικίαν, ἠρωτήθησαν ὑπὸ τοῦ ἡγεμόνος· «Ποῖος εἶναι ὁ μεγαλύτερος θεός; Ὁ Ζεὺς ἢ ὁ Χριστός;». Ἐκεῖνα δὲ τὰ θεοχαρίτωτα νήπια θεοσόφως ἀπεκρίθησαν, ὅτι εἶναι ὁ Χριστός. Διὰ τοῦτο εὐθὺς ἀπεκεφαλίσθησαν, λαβόντα τοὺς τῆς ἀθλήσεως στεφάνους.
Ἡ δὲ Σύναξις καὶ ἑορτὴ πάντων τούτων τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τελεῖται κατὰ τὴν σήμερον εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Πλάτωνος, τὸν εὑρισκόμενον εἰς τὰ προαύλια τὰ ὀνομαζόμενα τοῖ Δομνίνου ἐν Κωνσταντινουπόλει.