ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ ἐν βασιλεῦσιν ἁγιώτατος καὶ ἐνδοξότατος καὶ ἐν μάρτυσιν θαυμαστός, ὁ σημειοφόρος, κατήγετο ἔκ τινος κώμης τῆς Βουλγαρίας, καλουμένης Βλαδίμηρον, ἐξ ἧς ἔλαβε καὶ τὴν ἐπωνυμίαν νὰ καλῆται Βλαδίμηρος, υἱὸς πατρὸς μὲν Νεεμάν, υἱοῦ τοῦ πρώτου βασιλέως τῶν ἐν τῇ Βουλγαρίᾳ Ἀχριδῶν Συμεὼν (890-927), μητρὸς δὲ Ἄννης, τῆς ἐκ Ρωμαίων καταγομένης, ἀκμάσας κατὰ τοὺς χρόνους Βασιλείου Β’ τοῦ Βουλγαροκτόνου (976-1025). Παιδιόθεν ὁ Ἅγιος οὗτος ἔλαμπε πολὺ μὲ ἀρετὰς καὶ χάριτας, καὶ ἦτο σκεῦος καθαρὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, παιδαγωγηθεὶς ὑπὸ τοῦ θαυμαστοῦ Νικολάου τοῦ τότε Ἐπισκόπου Ἀχριδῶν· ἀφ’ οὗ δὲ ἡλικιώθη, οἱ γονεῖς του ἔδωκαν εἰς αὐτὸν διὰ γάμου τὴν θυγατέρα τοῦ βασιλέως Σαμουὴλ (976-1014), ἐφύλαξεν ὅμως παρθενίαν ὁ τρισμακάριστος καὶ κατεγίνετο εἰς ἔργα θεάρεστα. Ἀποθανόντων τῶν γονέων του, κατέστη ὁ Ἅγιος αὐτεξούσιος τῶν Τριβαλλῶν, ἤτοι βασιλεὺς τῶν Σέρβων.

Τότε ὁ μακάριος Ἰωάννης, φλεγόμενος ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας νὰ κάμῃ Χριστιανους ὅλους τοὺς ὑπηκόους του, ἐγκατέστησεν εἰς ὅλον τὸ κράτος αὐτοῦ κήρυκας καὶ διδασκάλους, ἵνα διδάσκωσι καὶ ἐπιστρέφωσιν εἰς τὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ τὸν λαόν του. Κατόπιν ἔκτισε Μοναστήρια καὶ Ἐκκλησίας, ξενοδοχεῖά τε καὶ νοσοκομεῖα, καὶ κόπτων τὸν δρυμῶνα καὶ τὸ πυκνότατον δάσος, τὸ εὑρισκόμενον εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, ἔκτισεν ἴδιον καὶ ἐξαίρετον Ναὸν εἰς τὸν τρισυπόστατον Θεόν, μὲ τὸν ἑξῆς τρόπον: Ἱππεύσας ἡμέραν τινὰ ὁμοῦ μὲ τρεῖς μεγιστᾶνας τοῦ βασιλείου του, ἐξῆλθεν εἰς κυνήγιον, κυνηγῶν ὅμως ἐκυνηγήθη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ὡς ἄλλος Εὐστάθιος ἤ, μᾶλλον εἰπεῖν, ὡδηγήθη οὐρανόθεν ὡς ἄλλος Κωνσταντῖνος, διότι ἰδὼν ἡλιόμορφον ἀετόν, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐπὶ τοῦ λαιμοῦ του Σταυρὸν ὑπέρλαμπρον, καὶ τρέχων ἵνα τὸν φθάσῃ, εἰσέδυσεν ἐντὸς τοῦ δάσους. Τότε ὁ ἀετὸς ἐστάθη, ἀλλ’ ἀντὶ ἀετοῦ ἐφάνη Ἄγγελος Κυρίου φέρων τὸν Σταυρὸν ἐπὶ τοῦ στήθους του. Εὐθὺς λοιπὸν ὁ βασιλεύς, ὁμοῦ μὲ τοὺς μεγιστᾶνας του, προσεκύνησε τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ δι’ αὐτοῦ τὸν ἐν τούτῳ προσηλωθέντα Χριστόν εἰς τὸν τόπον δὲ ἐκεῖνον ἐκτίσθη κατὰ προσταγήν του Ἐκκλησία, εἰς τὴν ὁποίαν πορευόμενος ἑπτάκις τῆς ἡμέρας προσηύχετο, ἔμενε δὲ καὶ τὴν νύκτα ἐκεῖ ἀγρυπνῶν καὶ προσευχόμενος.