ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ό θαυμάσιος τοῦ Κυρίου Προφήτης, ἦτο ἡγιασμένος ἐκ κοιλίας μητρός του, διότι οὕτω λέγει περὶ αὐτοῦ ὁ Θεός· «Πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ, ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρας, ἡγίακά σε, Προφήτην εἰς ἔθνη τέθεικά σε» (Ἱερεμ. α’ 5)· κατήγετο δὲ ἐκ τῆς Ἀναθὼθ καὶ ἤκμασε χκ’ (620) ἔτη πρὸ Χριστοῦ [1].

Οὗτος ὁ Ἅγιος Προφήτης μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ὑπὸ τοῦ Ναβουγοδονόσορος, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, κατῆλθεν εἰς τὰς Τάφνας τῆς Αἰγύπτου, τὰς ἑλληνιστὶ ὀνομαζομένας Δάφνας καὶ ἐκεῖ, προφητεύων, ἐλιθοβολήθη ὑπὸ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ καταφυγόντος εἰς Αἴγυπτον, ἀποθανὼν δὲ ἐνεταφιάσθη εἰς τὸν τόπον τοῦ παλατίου τοῦ βασιλέως Φαραώ, ὁπότε οἱ Αἰγύπτιοι ἐδόξασαν καὶ ἐτίμησαν αὐτόν, διότι εὐηργετήθησαν παρ’ αὐτοῦ, ἐπειδή, διὰ προσευχῆς του, ἐνεκρώθησαν αἱ ἀσπίδες, αἱ ὁποῖαι ἐξωλόθρευον τοὺς Αἰγυπτίους, καθὼς ἐνεκρώθησαν ἐπίσης καὶ τὰ θηρία, τὰ ὁποῖα εὑρίσκονται ἐντὸς τῶν ὑδάτων τῆς Αἰγύπτου καὶ τὰ ὁποῖα οἱ μὲν Αἰγύπτιοι ὀνομάζουσιν ἐφώθ, οἱ δὲ Ἕλληνες κροκοδείλους.

Ἐκ τούτου, ὅσοι Χριστιανοὶ εὑρίσκονται μέχρι σήμερον εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, προσερχόμενοι λαμβάνουν χῶμα ἐκ τοῦ τάφου τοῦ Προφήτου καὶ ἰατρεύουν δι’ αὐτοῦ τὰ δήγματα τῶν ἀσπίδων. Λέγεται δὲ ὅτι καὶ ὁ βασιλὲὺς Ἀλέξανδρος ἐπεσκέφθη τὸν τάφον τοῦ Ἱερεμίου καὶ μαθὼν τὰ περὶ αὐτοῦ, μετέφερε τὰ Λείψανά του ἐκ τῆς Αἰγύπτου εἰς τὴν ὑπ αὐτοῦ κτισθεῖσαν πόλιν τῆς Ἀλεξανδρείας, τὰ ὁποῖα κατέσπειρε πέριξ καὶ εἰς ὅλα τὰ σημεῖα τῆς πόλεως· διὰ δὲ τούτων ἐδίωξε μὲν ἐκεῖθεν τὰς ἀσπίδας, ἀλλὰ μετέφερεν ἀντὶ ἐκείνων τοὺς ὄφεις, οἱ ὁποῖοι ὀνομάζονται ἀργαλοὶ καὶ τοὺς ὁποίους ἔφερεν ἐκ τοῦ Ἄργους, ἐξ οὗ καὶ τὴν ἐπωνυμίαν ταύτην ἔλαβον [2].

Εἶπε δὲ ὁ Ἱερεμίας εἰς τοὺς Ἱερεῖς τῆς Αἰγύπτου, ὅτι μέλλει νὰ γίνῃ σημεῖον, ἤτοι ὅτι μέλλουν νὰ σεισθοῦν τὰ εἴδωλα τῆς Αἰγύπτου καὶ νὰ πέσουν κατὰ γῆς ὑπὸ ἑνὸς Σωτῆρος Παιδίου, τὸ ὁποῖον μέλλει νὰ γεννηθῇ ὑπὸ Παρθένου ἐντὸς φάτνης. Ἐκ τούτου ὅθεν οἱ Αἰγύπτιοι θεοποιοῦν καὶ μέχρι τῆς σήμερον παρθένον λεχὼ καὶ θέτοντες βρέφος ἐντὸς φάτνης προσκυνοῦσιν αὐτό. Διὰ τοῦτο καὶ ὅταν ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος ἠρώτησεν αὐτοὺς διατὶ κάμνουσι τοῦτο, ἀπεκρίθησαν, ὅτι τὸ μυστήριον τοῦτο εἶναι πατροπαράδοτον εἰς αὐτούς, διότι παρέδωκεν αὐτὸ εἰς τοὺς Πατέρας των Προφήτης Ὅσιος· ὅθεν, προσέθετον, προσμένομεν νὰ ἐκπληρωθῇ τοῦτο διὰ τῶν ἔργων.