ΜΑΡΚΟΣ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς κατήγετο ἐκ τῆς Κρήτης. Ἐπειδὴ δὲ ἦτο νεανίας καὶ πολὺ ὡραῖος, ἥρπασαν αὐτὸν διὰ τῆς βίας οἱ Τοῦρκοι καὶ τὸν ἐτούρκευσαν. Ὅμως πάντοτε ἐζήτει καιρὸν ἐπιτήδειον νὰ φύγῃ ἢ νὰ μαρτυρήσῃ διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ. Ἀναχωρήσας λοιπὸν ἀπὸ τὴν Σμύρνην, μετέβη εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ὅπου ἐπεσκεύθη εὐσεβῆ τινα διδάσκαλον, εἰς τὸν ὁποῖον καὶ ἐξωμολογήθη τὸν ἔνθερμον αὐτοῦ πόθον νὰ μαρτυρήσῃ διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὁ μὲν διδάσκαλος ἐκεῖνος [1], ἐνουθέτησεν καὶ προέτρεψεν αὐτὸν ὁλοψύχως πρὸς τὸ Μαρτύριον, ἔτι δὲ καὶ ἐστήριξεν αὐτὸν διὰ τῶν εὐχῶν του, ὁ δὲ τοῦ Κυρίου Νεομάρτυς Μᾶρκος ἐπέστρεψε πάλιν εἰς τὴν Σμύρνην καὶ ἐκήρυξεν ἐνώπιον πάντων τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν, μὲ μεγάλην τόλμην καὶ παρρησίαν, μὴ φοβηθεὶς τὴν ὠμότητα τῶν Ἀγαρηνῶν, τὸν δὲ ψευδοπροφήτην καὶ τὴν μιαρὰν θρησκείαν αὐτῶν περιεφρόνησε.

Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ Ἀγαρηνοὶ καὶ ἰδόντες, ὅτι ὁ Μᾶρκος ἐγένετο πάλιν Χριστιανὸς καὶ ἠρνήθη τὴν θρησκείαν των, ἔτρεξαν ἐναντίον του μὲ μεγάλον θυμόν, τὸν συνέλαβον καὶ ραβδίζοντες καὶ ὠθοῦντες αὐτὸν τὸν ἔφεραν εἰς τὸν κριτὴν τοῦ τόπου ἐκείνου, ἐνώπιον δὲ τούτου ἐμαρτύρησαν, ὅτι ἦτο πρότερον Τοῦρκος καὶ ἀρνηθεὶς τὴν πίστιν του ἐγένετο Χριστιανός, ὑβρίζει δὲ τὴν πίστιν των καὶ τὸν προφήτην των. Ἀκούσας ταῦτα ὁ κριτὴς ἐπικράνθη πολὺ καὶ ἠρώτησεν αὐτόν· «Χριστιανὸς εἶσαι ἤ Τοῦρκος;». Ὁ δὲ Μάρτυς ἀπεκρίθη· «Χριστιανὸς ἤμην καὶ πάλιν Χριστιανὸς εἶμαι καὶ τὸν Χριστόν μου προσκυνῶ καὶ λατρεύω καὶ ὁμολογῶ Θεὸν ἀληθινόν, τὴν δὲ ἰδικήν σας πίστιν ἀρνοῦμαι καὶ ἀποστρέφομαι». Ταῦτα ἀκούσας ὁ κριτὴς ἐθυμώθη κατὰ πολὺ καὶ εὐθὺς ὥρισε καὶ ἔδειραν τὸν Μάρτυρα ἀνηλεῶς, κατόπιν δὲ ἔρριψαν αὐτὸν εἰς τὴν φυλακήν, ἐντὸς τῆς ὁποίας τὸν ἐβασάνισαν φρικτῶς διὰ πολλῶν μαρτυρίων, τὰ ὁποῖα ἔκαμνον εἰς αὐτὸν οἱ κατάρατοι.

Ἀλλ’ ὁ Μάρτυς περισσότερον ἐνεδυναμοῦτο ὑπὸ τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου. Οὕτω ἐκεῖνοι μὲν ἀπέκαμον τυραννοῦντες τὸν Μάρτυρα, οὗτος δὲ ὡς τρυφὴν ἐξελάμβανε τὰς τιμωρίας, ἐπιθυμῶν διακαῶς τὸν θάνατον μᾶλλον ἢ τὴν ζωή, ἵνα διὰ τούτου ἀπολαύσῃ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν. Τέλος πάντων, ὡς εἶδον, ὅτι δὲν ἠμποροῦν νὰ τὸν πείσουν, ἔστω καὶ μὲ τὴν βίαν, νὰ ἀρνηθῇ τὴν πίστιν του, ὡδήγησαν πάλιν αὐτὸν πρὸ τοῦ κριτοῦ, ὅστις πολλὰ εἶπεν εἰς τὸν Μάρτυρα, ἀπειλήσας αὐτὸν διὰ σκληροτέρων μαρτυρίων.