Σελίδα 2 από 2
Ἀποκεφαλισθεὶς λοιπὸν ὁ γενναῖος ἀγωνιστής, ἔλαβε παρὰ Θεοῦ διπλοῦς τους στεφάνους καὶ ὡς Ἱερεὺς καὶ ὡς Μάρτυς τοῦ Κυρίου. Τὸ δὲ ἅγιον αὐτοῦ Λείψανον τότε μὲν ἐνεταφιάσθη εἰς ἀπόστασιν ἑνὸς μιλίου ἀπὸ τῆς πόλεως, ἀργότερον δέ, ὅταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἐβασίλευσεν, ἔκτισεν οὗτος Ναὸν λαμπρὸν καὶ περιφανῆ κατά τε τὸ μεγαλεῖον καὶ τὸ κάλλος ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου τούτου Ἱερομάρτυρος Μωκίου [3] καὶ ἐκεῖ ἀπέθηκε τὸ τίμιον αὐτοῦ Λείψανον, ὅπου καὶ τελεῖται αὐτοῦ ἡ Σύναξις καὶ ἡ ἑορτή.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ὑποσημειώσεις
[1] Ἀμφίπολις· ἀρχαία ὀνομαστὴ πόλις τῆς Θρᾴκης ἀπῳκισθεῖσα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, χαρακτηριζομένη ὡς αἱ Ἀθῆναι τῆς Μακεδονίας. Ἔκειτο μεταξὺ Ὀρφάνι καὶ Πραβίου (Πρασσίου). Πρὸ τῆς κατακτήσεώς της ἀπὸ τοὺς Ἀθηναίους ὠνομάζετο Ἐννέα Ὀδοί. Μεταγενεστέρως ἀπεκλήθη, κατὰ τὸν Μελέτιον, Χριστούπολις. Ὑπῆρξεν ἕδρα Ἐπισκοπῆς.
[2] Ἡράκλεια· σπουδαιοτάτη πόλις τῆς Θρᾴκης ἐπὶ τῆς Προποντίδος, ἱδρυθεῖσα τῷ 600 π.Χ. Πρότερον ὠνομάζετο Μυγδονία, εἶτα Πέρινθος, ἐπὶ Βυζαντινῶν Ἡράκλεια καὶ νῦν ὑπὸ τῶν Τούρκων Ρέγκλια. Εἶχεν λαμπροτάτας οἰκοδομάς, ἀνάκτορα Ρωμαίων αὐτοκρατόρων καὶ περίφημον Ἀμφιθέατρον, ὅπερ κατελέγετο μεταξὺ τῶν ἑπτὰ θαυμάτων τοῦ ἀρχαίου κόσμου.
[3] Ὁ Ναὸς οὗτος ὑπῆρξεν ἐκ τῶν ἐπιφανεστέρων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καταρρεύσας ὅμως πολλάκις συνεπείᾳ σεισμῶν, καὶ αὖθις ἀνοικοδομούμενος, ἔπαυσε τελικῶς νὰ ὑφίσταται ἀπὸ τοῦ ΙΔʹ αἰῶνος. Πλὴν τοῦ Ναοῦ ὑπῆρξε περὶ αὐτὸν καὶ ὀνομαστὴ Μονή, μεταξὺ Θʹ καὶ ΙΒʹ αἰῶνος. Παρὰ τὸν Ναὸν ἐνεταφιάσθη κατὰ τὸ ἔτος 402, ὁ ἐκ τῶν Μακρῶν ἀδελφὸς Διόσκορος. Εἰς τὸν αὐτὸν δὲ Ναὸν ἀπέκειντο τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Νέου [βλ. Ἰανουαρίου δʹ (4ῃ) ἐν τόμῳ Αʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»] καὶ τοῦ Ὁσίου Σαμψὼν τοῦ Ξενοδόχου [βλ. Ἰουνίου κζʹ (27ῃ) ἐν τόμῳ Ϛʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ»].
