ΕΡΑΣΜΟΣ ὁ Ἅγιος κατήγετο ἐκ τῆς Ἀντιοχείας ἀκμάσας κατὰ τοὺς χρόνους Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ ἐν ἔτει τθ’ (309). Ἀσκητικὴν δὲ ζωὴν ζήσας πρότερον, εἰς τοσαύτην τελειότητα ἀνῆλθεν, ὥστε ἐλάμβανε τροφὴν διὰ τῶν κοράκων καὶ δωρεῶν πολλῶν ἠξιώθη παρὰ Θεοῦ. Διό, ἄκων, ἐγένετο Ἀρχιερεύς. Κατόπιν θεῖον ζῆλον αἰσθανθεὶς εἰς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, περιήρχετο ἀποστολικῶς διαφόρους τόπους, κηρύττων τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τελῶν πλεῖστα θαύματα. Οὕτω πορευόμενος ἔφθασε καὶ εἰς τὴν Μακεδονίαν, ὅπου παρὰ τὴν λίμνην Ἀχρίδα εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν Λυχνιδόν [1]. Ἐκεῖ ἀνέστησε παιδίον νεκρὸν καὶ τὸν πατέρα τοῦ παιδός, Ἀναστάσιον ὀνόματι, ἐβάπτισεν ὁμοῦ μετ’ ἄλλων πολλῶν. Τὰ δὲ ἐκεῖ εὑρισκόμενα εἴδωλα συντρίψας, εἰς διάστημα ἑπτὰ ἡμερῶν ἐδίδασκε τὸν λαόν, ὁδηγῶν αὐτὸν εἰς τὸ φῶς τῆς θεογνωσίας.
Διατρίβοντος δὲ τότε τοῦ Μαξιμιανοῦ ἐν Ἑρμουπόλει τῇ ἐν τῷ Ἰλλυρικῷ προσῆλθέ τις καὶ ἀνέφερεν εἰς αὐτόν, ὅτι οἱ θεοὶ συνετρίβησαν ὑπό τινος Ἀντιοχέως, ὅστις κηρύττει Θεὸν Ἰησοῦν τὸν Ἐσταυρωμένον. Ὁ δὲ βασιλεὺς καλέσας τὸν Ἅγιον ἠρώτησεν αὐτὸν ποῖος εἶναι καὶ ποῖον θεὸν προσκυνεῖ. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος ἐσιώπα, ὁ τύραννος ὀργισθεὶς προσέταξε νὰ δείρωσιν αὐτὸν εἰς τὸ πρόσωπον. Τοῦ δὲ Ἁγίου ἐρωτήσαντος τὴν αἰτίαν τοῦ δαρμοῦ του, ὁ τύραννος ἀπεκρίθη· Σὲ δέρω, διότι δὲν προσκυνεῖς τοὺς θεούς. Καὶ ποίους θεοὺς λέγεις νὰ προσκυνήσω; εἶπεν ὁ Μάρτυς. Διότι ἐγὼ προσκυνῶ καὶ λατρεύω τὸν Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστόν. Εἴπέ μοι, ποῖον θεὸν νὰ προσκυνήσω; Ὁ βασιλεὺς τότε ἐχάρη διὰ τὸν λόγον τοῦτον καὶ παραλαβὼν τὸν Μάρτυρα ὡδήγησεν αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Διός. Ὁ δὲ Ἅγιος, ἀφοῦ προσηυχήθη πρὸς τὸν Θεόν, εἶπεν εἰς τὸν βασιλέα. Ποῖον θεὸν μοὶ λέγεις νὰ προσκυνήσω; Ὁ βασιλεὺς εἰς ἀπάντησιν ἔδειξεν εἰς τὸν Ἅγιον τὸ εἴδωλον τοῦ Διός, τὸ ὁποῖον ἦτο χάλκινον, δώδεκα ποδῶν ὕψους καὶ ἕξ ποδῶν πλάτους. Τότε ὁ Ἅγιος ἔστρεψε πρὸς αὐτὸ βλοσυρὸν τὸ βλέμμα. Καὶ ὦ τοῦ θαύματος! Εὐθὺς ἔπεσε καὶ ἐθρυμματίσθη· ἐκ δὲ τοῦ εἰδώλου ἐξῆλθε φοβερὸς δράκων, ὅστις ἐξηφάνισε πολὺ πλῆθος ἀνθρώπων.
Τούτων οὕτω γενομένων, ὁ μὲν βασιλεὺς ἐπανῆλθε κατῃσχυμμένος εἰς τὸ παλάτιον, τὸ δὲ πλῆθος φοβηθὲν τὸν δράκοντα προσέπεσεν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Μάρτυρος καὶ πολλοὶ πιστεύσαντες εἰς τὸν Χριστὸν ἐβαπτίσθησαν ὑπὸ τοῦ Ἁγίου. Ἦσαν δὲ οἱ βαπτισθέντες περὶ τὰς εἴκοσι χιλιάδας.