Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΟΡΕΝΤΙΟΥ καὶ τῶν ἓξ γνησίων αὐτοῦ ἀδελφῶν ΦΑΡΜΑΚΙΟΥ, ΕΡΩΤΟΣ, ΦΙΡΜΟΥ, ΦΙΡΜΙΝΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΥ καὶ ΛΟΓΓΙΝΟΥ.

ΟΡΕΝΤΙΟΣ ὁ Μάρτυς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ ἐν ἔτει τα’ (301) καταγόμενοι μὲν ἐκ τῆς Ἀνατολῆς, συνηριθμημένοι δὲ μὲ διακοσίους Τύρωνας (ἤτοι νεοσυλλέκτους στρατιώτας), ὑπὸ τὸν Κουβικουλάριον Ρόδωνα, ἐν τῇ πόλει τῆς Ἀντιοχείας, οἱ ὁποῖοι ἀπῆλθον εἰς τὰ μέρη τῆς Θρᾴκης καὶ κατετάχθησαν εἰς ἐν τάγμα, τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο Λεγέανδρον. Ἐπειδὴ δὲ κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους ἐκίνησαν ἐπανάστασιν οἱ Σκύθαι καὶ διαβάντες τὸν Δούναβιν ἐλεηλάτουν τὴν Θρᾴκην, διὰ τοῦτο ἀφ’ οὗ ἐτελεύτησεν ὁ Διοκλητιανὸς καὶ ἐκράτησε τὴν βασιλείαν ὁ Μαξιμιανὸς ἐν τῇ Ἀνατολῇ, διέκειτο οὗτος ἔμβροντις καὶ ἀπορῶν, καὶ μάλιστα διότι ὁ ἀρχηγὸς τῶν Σκυθῶν, Μαραθὼμ ὀνομαζόμενος, ὅστις ὑπερέβαλλε τοὺς ἄλλους κατὰ τὸ μέγεθος τοῦ σώματος καὶ κατὰ τὸ κάλλος καὶ τὴν ἀνδρείαν, ἐκάλει τὸν Μαξιμιανὸν ἢ ἄλλον τινὰ εἰς μονομαχίαν, ἐπὶ τῷ ὅρῳ ὅτι εἰς ἐκεῖνον ἐκ τῶν δύο ὁ ὁποῖος ἤθελε νικήσει, νὰ δίδωσιν οἱ ἄλλοι τὰ νικητήρια καὶ νὰ ὑποτάσσωνται εἰς αὐτόν.

Ἐκ τούτων εὑρίσκετο ὁ Μαξιμιανὸς εἰς πολλὴν ἀπορίαν, ἐπειδὴ οὐδεὶς τῶν Ρωμαίων εἶχε τὸ θάρρος νὰ ἀντιστῇ καὶ νὰ μονομαχήσῃ μὲ τὸν βάρβαρον καὶ ἀνδρειωμένον Μαραθώμ. Ὅθεν ὁ Ἅγιος Ὀρέντιος τῇ κοινῇ γνώμῃ πάντων ἐξελέγη, ἵνα μονομαχήσῃ μὲ ἐκεῖνον, διότι καὶ φύσει ἀνδρεῖος ἦτο, καὶ εἰς τοὺς πολέμους ἔμπειρος, καὶ εἰς τὸ νὰ νικᾷ ἐπιτήδειος διὰ τὴν εὐστροφίαν καὶ ταχύτητα τοῦ σώματός του. Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ Ἅγιος εἰς τὸ στάδιον, καὶ ἀντιπαρετάχθη εἰς τὸν Μαραθὼμ καὶ κτυπήσας αὐτὸν διὰ τοῦ ἀκοντίου του ἀπέκοψε τὴν κεφαλήν του, καὶ ἔφερεν αὐτὴν εἰς τὸν βασιλέα καὶ οὕτως ἐποίησε νίκην καὶ τρόπαιον. Ὁ δὲ βασιλεύς, θαυμάσας τὸν Ἅγιον καὶ ἐπαινέσας τὴν ἀνδραγαθίαν του, προσέφερεν εἰς τὰ εἴδωλα θυσίας διὰ τὴν νίκην ταύτην· ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, παρασταθεὶς ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, ὡμολόγει ὅτι μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Χριστοῦ ἐνίκησε τὸν ὑπερήφανον Σκύθην, καὶ ὄχι μὲ τὴν βοήθειαν τῶν ψευδωνύμων θεῶν.

Παρὰ ταῦτα τότε μὲν συνεχώρησεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἅγιον νὰ ἀπολαμβάνῃ τὰς βασιλικὰς τιμάς, σεβασθεὶς τὸ μεγαλεῖον τῆς ἀνδραγαθίας του, ἐχάρισε δὲ εἰς αὐτὸν καὶ τὴν πολυτελῆ καὶ πολυτάλαντον ζώνην τοῦ φονευθέντος βαρβάρου·