ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν ἦτο σύγχρονος τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, τοῦ ὁποίου καὶ μαθητὴς ἐχρημάτισεν ἐν ἔτει τν’ (350). Κατήγετο δὲ ἐκ τῆς Δαλματίας, καὶ ἦτο κάτοχος κατὰ μὲν τὸν ἱερὸν Αὐγουστῖνον τριῶν γλωσσῶν, ἤτοι τῆς Ἑλληνικῆς, τῆς Λατινικῆς καὶ τῆς Ἑβραϊκῆς, κατὰ δὲ τὸν Δοσίθεον Ἱεροσολύμων πέντε· διότι ἐκτὸς τῶν ρηθεισῶν τριῶν διαλέκτων ἐγνώριζεν ἔτι καὶ τὴν τῶν Περσῶν καὶ τὴν τῶν Χαλδαίων· ὅθεν καὶ πεντάγλωσσος ἐπωνομάσθη. Εἰς Βηθλεὲμ δὲ ἀπελθών, ἀφοῦ πρότερον περιῆλθε πολλὰς πόλεις τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Αἰγύπτου, ἔτι δὲ καὶ τὰ ὀνομαστὰ ἡσυχαστήρια τῶν ἐκεῖσε ἀσκουμένων Μοναστῶν καὶ πολλὰ ἐκεῖθεν διδαχθεὶς καὶ ὠφεληθείς, ἵδρυσεν ἴδιον ἀσκητικὸν ἡσυχαστήριον καὶ Μονὴν ἀνδρῶν, τῆς ὁποίας αὐτὸς ἦτο καθηγητὴς καὶ ἡγούμενος.
Ἤσκησε δὲ κατ’ ἀρχὰς μὲν εἴς τινα ἔρημον τῆς κατὰ τὴν Συρίαν Χαλκίδος· ὅθεν ἐπιστρέψας εἰς Ρώμην ἐχρημάτισε γραμματεὺς τοῦ Πάπα Δαμάσου. Μετὰ δὲ τὴν τούτου τελείωσιν ἀνεχώρησεν ἐκ Ρώμης συκοφαντηθεὶς καὶ καταδιωχθεὶς φθονερῶς ὑπὸ τοῦ μισομονάχου μέρους τῆς Ρωμαϊκῆς κοινωνίας, καὶ ἀπῆλθεν εἰς Βηθλεέμ, ὅπου ἐγκαταστὰς ἐτελειώθη ἐν Κυρίῳ. Ἠκολούθησε δὲ αὐτὸν εὐλαβῶς τὸν αὐτὸν ἀσπασαμένη βίον ἡ εὐγενεστάτη καὶ περίδοξος Πατρικία Ρωμαία Ὁσία Παύλα χήρα, μετὰ τῆς λαμπρᾶς θυγατρὸς αὐτῆς Παρθένου Ὁσίας Εὐστοχίας καὶ ἄλλων πεντήκοντα Ρωμαίων παρθένων εὐγενῶν, αἵτινες πᾶσαι ὁμοῦ εὐσεβῶς περιῆλθον μετὰ τοῦ Ἱερωνύμου πάντας τοὺς Ἁγίους Τόπους τῆς Παλαιστίνης, τὴν Αἴγυπτον καὶ τὰς ἐρήμους τῆς Νητρίας καὶ Θηβαΐδος, αἵτινες καὶ πόλεις Ἁγίων ὠνομάζοντο, διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐν αὐταῖς Μοναστηρίων καὶ ἡσυχαστηρίων κατοικουμένων ὑπὸ τῶν διαπρεπεστέρων Ὁσίων Ἀσκητῶν καὶ καθηγητῶν τοῦ μοναχικοῦ βίου, τῶν ἀκμασάντων κατὰ τὸν Δ’ αἰῶνα, ἀπὸ Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου καὶ ἐφεξῆς.
Ἦτο δὲ ὁ μακάριος Ἱερώνυμος οὗτος καὶ τοῦ ἱεροῦ Αὐγουστίνου ἐπιστήθιος φίλος καὶ συναγωνιστὴς διὰ τῶν συγγραμμάτων αὐτοῦ κατὰ τῶν αἱρετικῶν. Ἐκτιμῶν δὲ τοῦτον ὁ Αὐγουστῖνος ὡς θεόσοφον καὶ τῶν ὑπερουρανίων μύστην καὶ θεωρόν, ὅτε ἠθέλησε νὰ συγγράψῃ τὸ περὶ πόλεως Θεοῦ βιβλίον αὐτοῦ, πρὸς τοῦτον τὸν Ὅσιον Ἱερώνυμον ἀπετάθη δι’ ἐπιστολῆς, παρακαλῶν ὅπως μυήσῃ καὶ αὐτὸν ὡς ἐπίσταται τὰ κατὰ τὴν πόλιν τοῦ Θεοῦ τὴν οὐράνιον.