χωρὶς νὰ πάθῃ τίποτε κανεὶς ἄλλος ἀπὸ τὴν οἰκίαν· ὅτι κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν Ὀθωμανῶν οἱ γυναικωνῖταί των ἦσαν χωριστά· ὅθεν καὶ δείκνυται, ὅτι θεϊκῆς ὀργῆς ἔργον ἐστάθη ἐκεῖνος ὁ κρημνισμὸς πρῶτον εἰς μόνον τὸν ἀνδρωνίτην καὶ ὄχι εἰς τὸν γυναικωνίτην, ὅπου ἦτο πλῆθος γυναικῶν καὶ παιδίων ἀθώων. Δεύτερον, τὸ ὁποῖον εἶναι καὶ παραδοξότατον καὶ ἀποδεικτικώτατον τῆς θείας ὀργῆς, ἐστάθη, ὅτι δύο πλάκες μεγάλαι, ὡσὰν ἀπὸ λογικὴν δύναμιν διωρισμέναι, ἑνωθεῖσαι κατὰ τὸ ἕτερον μέρος εἰς σχῆμα γωνίας, ἐφύλαξαν ζῶντα καὶ ἀβλαβῆ ἐκεῖνον ὅστις ἀντέλεγεν εἰς τὴν ἀσεβῆ τῶν ἄλλων βουλήν· καὶ ὅταν μετὰ ταῦτα ἔσκαπτον, διὰ νὰ ἐκβάλλουν τῶν ἄλλων τὰ πτώματα, ἐκεῖνος κάτωθεν ἐβόα, ὅτι εἶναι ζωντανός, καὶ οὕτως ἐκεῖνον μόνον ἐξέβαλον ἀβλαβῆ, ὥστε οὔτε τὰ ἐνδύματά του δὲν ἔλαβον καμμίαν βλάβην.
Ποία ἄλλη μεγαλυτέρα καὶ λαμπροτέρα ἀπόδειξις ἠμπορεῖ νὰ γίνῃ ἀπὸ ταύτην; Πῶς ὁ θεῖος Πρόδρομος ἀπώλεσεν ἐκείνους τοὺς ἀσεβεῖς, καὶ τόσον παράδοξα διεσώθη ἐκεῖνος ὁ ἀθῶος, ὁ ὁποῖος λέγουσιν ὅτι ἔζησε χρόνους τριάκοντα, καθὼς καὶ ἐκεῖνος ὁ ἄλλος, ὅστις, ἀθῶος ὤν, εὑρέθη εἰς τὸν πύργον του καὶ ἀπέθανεν ὑπέργηρως, Τοπτζίμπασης ὀνομαζόμενος καὶ ὑπὸ πάντων κηρυττόμενος, ὅτι παραδόξως ἐγλύτωσε; Καὶ τούτους μὲν τοὺς τρισαλιτηρίους οὕτω μετῆλθεν ἡ θεία δίκη. Ἐπειδὴ δέ, ὡς εἴπομεν, διὰ θαλάσσης εἶχον στείλει καὶ ἄνθρωπον μὲ γράμματα, ὁ θεῖος Πρόδρομος, κάμνων τέλειον τὸ ἔργον του, παρέπεμψε καὶ ἐκεῖνον εἰς τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης μετὰ τῶν ἀσεβεστάτων ἐκείνων γραμμάτων, καὶ ὡς φαίνεται διὰ νὰ μὴ συκοφαντήσουν οἱ ἐχθροὶ τῆς πίστεως τὴν ἀλήθειαν, διότι εὔκολα ἤθελον εἴπει ὅτι οἱ Χριστιανοί, οἵτινες ἤξευρον τὴν ὑπόθεσιν, τὸν ἔπνιξαν, ἡ Θεία Πρόνοια ἔκαμε ὅλον τὸ πλοῖον ὁμοῦ καὶ ἐπῆγεν αὔτανδρον καὶ οὕτω πανταχόθεν αἱ ἐλπίδες τῶν ἀσεβῶν ἔσβησαν. Λοιπὸν διαδοθείσης τὸ πρωῒ τῆς ὀλεθριωτάτης τῶν ἀσεβῶν φήμης εἰς τὴν χώραν, δύο ἐναντιώτατα πάθη ἐπηκολούθησαν, εἰς μὲν τοὺς ἀσεβεῖς θρῆνος καὶ κλαυθμὸς πολύς, μετὰ πολλῆς καὶ μεγάλης αἰσχύνης καὶ ἐντροπῆς, εἰς δὲ τοὺς εὐσεβεῖς ὅλον τὸ ἐναντίον, χαρὰ καὶ εὐφροσύνη καὶ ἀγαλλίασις.
Καὶ ὄντως ἐνταῦθα ἐπληρώθη τὸ ψαλμικόν, λέγον· «Τὸ ἑσπέρας αὐλισθήσεται κλαυθμός, καὶ εἰς τὸ πρωῒ ἀγαλλίασις»· ὅτι φανερὰ ἦσαν τὰ κινήματα τῶν ἀπίστων, καὶ παρρησίᾳ ἠπείλουν λέγοντες τὰ μελετώμενα, τὰ ὁποῖα φανερὰ καὶ ἀναντιρρήτως ἀντέστρεψε καὶ ἐματαίωσεν ὁ θεῖος Πρόδρομος, ἐφ’ ὅσον ἀνθρωπίνη δύναμις δὲν